Geçmiş yıllarda yaşanan bir kaza sonucu bir aile parçalanmış, içlerinden bazıları vefat ederken bazıları da hasarlarla kazayı atlatmıştır. Fakat tek sorun, ailenin ebeveynlerin vefat etmesi ile tüm kardeşler farklı farklı yetimhanelere verilmiştir.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yanlış düşünebilir, yanlış anlayabilir veya yanlış yapabilirsin; ama yanlış hissedemezsin." - Edith Wharton -
🎶
• Göktuğ Kalkan •
Güneşin yeni bir güne 'merhaba' diyerek doğudan yükselmeye başladığı zaman diliminde, çalışma odamın camından manzarasını izliyordum. Tüm gece uyku tutmamıştı. Kafamdaki düşünceler bir kara delik gibi içine çekiyordu beni.
Beynim parçalara bölünmüş gibiydi. Her parçasında farklı bir düşünce sarıyordu beni. Oğuz'u eve getirecektim bugün. Akşam Selim ile tanışacaklardı.
İlkim... Kız kardeşim. O günden sonra psikolojik destek alıyordu ve her psikologlarla görüştüğünde durumundan haberdar ediliyordum. Şu anlık pek bir gelişme var diyemezdim. Yine de ilk günlerdeki gibi halüsinasyon ve o iki adamın seslerini duymayı/görmeyi bırakmıştı.
Onun yanında, benden üç yaş küçük olan en büyük kardeşim Kaan'ı bulmuştum. Şu an diş hekimliği okuyordu ve son sınıftı. Son sınıftan dolayı da hem okula gidip hem staj yapıyordu. Şu an onu rahatsız etmek istemiyordum. Bir süre Oğuz ve Selim'in hem kendileriyle hem benimle anlaşabilmesini sağlayıp, daha sonra Kaan'ı yanıma alacaktım.
Bu durumlar birleşmemizi biraz geciktirecekti maalesef. Fakat sorun değildi. Sonunda mutlu olalım da.
Dönen deri sandalyeyi masaya yaklaştırıp uzun süredir ilgilenemediğim şirketle alakalı dosyaları incelemeye, yapılan küçük hataları bilgisayardan düzeltmeye başladım. Bu yıl bazı üniversite öğrencilerine staj şansı verdiğim için bazı dosyalarda küçük hatalar olabiliyordu. Normalde bunları asistanım düzeltiyordu fakat Ömer yeni geldiği için bu tür işleri daha tam bilmiyordu.
Aslında Ömer'e bunları öğretmem gerekiyordu fakat kardeşlerimin peşinden koşmaktan bayadır şirkete gidemiyordum. Şimdi ise sabahın beşi olduğu için çalışma odamda ilgilenmeye başlamıştım. Kahvaltıdan sonra Selim'i okuluna bırakıp şirkete geçecektim.
Artık eve bir-iki hizmetli almam gerekiyordu. Zamanla nüfus artıyordu ve ben eskisi gibi tek başıma yetişemeyebilirim.
Daha fazla dosyalara dalarsam kahvaltıyı hazırlayamayacağım için kağıtları düzenli bir şekilde sıralayıp içinden çıkardığım dosyaya koydum. Masayı düzenleyip sandalyemi geriye doğru ittim.
Ayağa kalkıp çokta büyük olmadığı gibi kutu kadar küçük olmayan çalışma odamdan çıkıp bodrum kattan giriş katına çıkan merdivenlere ilerledim.
