Geçmiş yıllarda yaşanan bir kaza sonucu bir aile parçalanmış, içlerinden bazıları vefat ederken bazıları da hasarlarla kazayı atlatmıştır. Fakat tek sorun, ailenin ebeveynlerin vefat etmesi ile tüm kardeşler farklı farklı yetimhanelere verilmiştir.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." - Dostoyevski -
🎶
• Zeynep Hazretleri •
"O kurşun hedefin tam ortasına gelmezse..." kızın etrafında ağır ağır dolanıp tehlikeli bir parıltıyla bakıyordu. Dudaklarını yavaş yavaş hareket ettiriyor, orta seviyedeki sesinden çıkan her kelime ölüm haberleri veriyordu.
"Başka hedeflere gelebilir." cümlesini tamamlayıp kızın tam arkasında durdu. Kısık gözlerini karşılarında bulunan hedefe kilitledi. Kızdan herhangi bir tepki beklemiyordu çünkü veremezdi.
Göz ucuyla kıza baktığında, ağlayarak titreyen ellerindeki silahla hedefini oluşturdu, bir süre durdu. Silahın patlaması ve kurşunun hedefe çok yakın bir yerine gitmiş olması ile nefesini tuttu kız.
O'nun emrine gerek bile duymadan sağ ve sol kolu acele adımlarla gelip kızı sert bir şekilde iki kollarından tuttu. Olacaklar belliydi.
Kız çırpınıp özür dilemeye kalkışmadan iki adamın sürüklemeleriyle onun yanından ayrıldı. Arkasından hâlâ çığlık ve yalvarma sesleri geliyordu.
"Çok salak, çok!"
• 🌪️ •
• Kaan Yörük (Kalkan) •
Sabahın erken saatleriydi yine. Hayatımın düzeni hep bu saatlerde başlıyordu zaten, o yüzden çok garipsememiştim.
Koştur koştur üniversitenin bahçesine girmiş, kendi fakülteme yetişmeye çalışıyordum. Günün ilk dersine geç kalmak yakışmazdı.
Önüme çıkan kimseye çarpmamaya özen gösterip tüm reflekslerimi kullanarak koşuyordum. Şu ana kadar gayet iyi yol geldim. Sonunda Diş Hekimliği Fakültesi'ne geldiğimde içeri girmeden olduğum yerde eğilip derin nefesler almaya başladım.
Nefeslerim düzene girdiği vakit yine zaman kaybetmeden içeri girip gideceğim sınıfa çıkmak için merdivenlere yöneldim. Birinci kata gelip dersliklerin üzerine bakmadan ezbere olduğum sınıfa yürüdüm. Kapıyı açtığımda daha hocanın girmemesini fırsat bilip daha yavaş adımlarla amfinin önündeki bir sıraya oturdum.
Benim ardımdan birkaç kişi daha girdikten sonra hoca da gelmişti. Çantamdan bir not defteri ile kalemliği çıkarıp hocanın 2x hızla anlattığı dersten yakaladığım yerleri not aldım. Geri kalanları fasikülden çalışırdım zaten.
