21. Bölüm: At Çiftliği (Oğuz'un Göt Sakatlandı)

740 52 135
                                    

"Uçurtmayı yükselten rüzgar değildir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Uçurtmayı yükselten rüzgar değildir. Rüzgara karşı verdiği mücadeledir."
- Aamir Khan -

    🎶 Çağatay Akman - Yüreğim Davacı 🎶

• Selim Kalkan •

"Senle başka bir yolda,
Karşılaştık sonunda.
Haline dert yanarsın,
Hayaller ortasında."

Araba radyosunun son sesinde çalan müzik ile güldüm. Eymen abiyle okuldan dönüyorduk. Bugün oldukça enerjik olduğum için müzik sesini fullemiştim.

"Bence aşka bulaşma
Mağlup oldum bu yaşta.
Sonra zaten anlarsın,
Kaybeden hep hayatta."

Bence de aşka bulaşılmamalıydı. Bu yaşıma kadar dersten kafamı kaldırmayı düşünmemiştim. Tek hedefim Kalp Cerrahı olmaktı ve bunun çalışma sürecinde gözüm hiç başka yerlere kaymamıştı.

"Geldik." Eymen abinin arabayı durdurup radyoyu kapatmasıyla hareketli hallerim kesilmişti. Gülümseyerek "teşekkür ederim bıraktığın için." deyip arabadan indim.

Eymen abi arabayı park etmek için çalıştırıp gittiğinde bende kapıya varmıştım. Zili çalıp ellerimi cebime koydum. Çok beklememe gerek kalmadan açılan kapının ardından Esra Hanım ortaya çıkmıştı.

Kocaman gülümsemesi ile kenara çekildiğinde bende gülümsedim. "Hoş geldiniz" gülümsememi bozmadan kafamı sallayıp "hoş buldum." deyip içeriye girdim.

Ben merdivenlere ilerlerken oda içeriye geçmişti. Sanırım temizlik yapıyordu. Çokta ilgilenmediğim için ses etmeden merdivenleri bitirmiş, odama geçmiştim.

Şimdi, yapacaklarımı planlarsak... Önce annemgili arayıp biraz özlem gidermek istiyorum. Ardından biraz dinlenir günlük tekrara otururdum. Sonra da zaten Göktuğ abi ve Oğuz geliyordu. Onlar geldiğinde yapılacak bir aktivite bulunuyordu zaten. Bulunmazsa bile oturuyorduk.

Daha fazla oyalanmadan sırt çantamı çalışma masamın yanına koydum. Cebimdeki telefonu ve Bluetooth kulaklığı yatağın üzerine koyup okul formasını çıkardım. Rahat pijamalardan giyip kendimi de yatağa attığımda derin bir nefes aldım. Bugün gerçekten yorucu geçmişti.

Yattığım yerden elimle telefonu aramaya başladım. Kısa sürede bulunca rahatlayıp WhatsApp'a girdim. Annemle olan sohbetimize girip görüntülü aramayı başlattım.

"Oğluşum." ekranın açılması ve annemin coşku dolu sesinin yanında güler yüzünü görmek daha da keyiflendirmişti. "Annecim." ona, onun gibi coşkuyla cevap vermem kahkaha atmasına neden olmuştu.

KIRIK ZİNCİRLER | Aile |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin