Araba ile gittiğimiz yol boyunca "uzak bir yere gitmeyelim" diye yalvarmıştım kızlara. Oysaki tam şu an vapurda martılara simit atıyorduk.Bu saatte.
Ben delirmek üzereyken.
"Yani iyi ki uzak bir yer olmasın dedim." Elimdeki simit de bittiği için iyice sıkılmıştım. "Ay sana kalsa sitenin bahçesinde oturacaktık. Sus o yüzden." dedi Ebrar bıkkın bir sesle. Başka bir şey demeden telefonumu çıkarıp Instagram'a girdim. Barış hikaye atmıştı.
"Kızlar. Barış hikaye atmış." dedim. Sesim ister istemez heyecanlı çıkmıştı. "Önce biz bakalım ver." dedi İlkin ve telefonu onlara uzattım. Olabildiğince sessiz konuşmaya çalışıyorduk birinin duyma ihtimaline karşı.
Hikayeye baktıklarında gülümsediler. Hatta Hande yerinde zıpladı. Bende geri ayağa kalkıp yanlarına geçtim ve telefona baktım. Benim attığım hikayedeki gibi Galatasaray logosunu tutuyordu.
Heyecandan kızlara sarıldım ama İlkin ve Hande karşılık versede Ebrar enerjimize uymuyordu. "Hemen umutlanmayın. Salak mısınız?" dedi Ebrar ama çoktan umutlanmıştım bile...
Vapur boyunca neşem gayet yerindeydi. Şimdi ise Kadiköy'de inmiş, sahil kenarında yürüyorduk. O kadar neşeliydim ki fotoğraf çekilmek isteyen kimseyi red etmemiştim bile.
Sahil kenarında ki çay bahçelerinden birine oturduk ve bir şeyler sipariş ettik. "Ya siz şu an Berkan'la nesiniz?" diye sordu Hande İlkin'e. "Onu hiç birimiz bilmiyoruz maalesef." diye yanıtladı İlkin. Dördümüzde gülmüştük.
"İkiside birbirinden hoşlanıyor gibi ama Berkan bey henüz adım atamadı." diye ekleme yaptım. İlkin, "Of evet ya." dediği sırada telefonum çalmaya başladı. Elime alıp kimin aradığına baktım.
Berkan Arıyor...
Dördümüzde şok olmuştuk. Ben aramayı cevaplayana kadar kapatmıştı Berkan. Her ne kadar geri arasam bile açmamıştı. Telefonu geri masaya koyduğumda mesaj gelmeye başladı.
Mutlu Aile Tablosu
Berkan: Yenge Barış her
şeyi öğrendi ve ağzıma etti...Mira: Ciddi misin?
Ne yaptı?Berkan Kişisi Barış🤍 Kişisini Ekledi
Barış🤍 Kişisi Grup Yöneticisi Oldu
Barış🤍 Kişisi Sizi Gruptan çıkardı
Artık Bu Gruba Mesaj Gönderemezsiniz
Okuduğum bildirimler ile dona kaldım. Yaklaşık iki dakika önce kahkahalar ile sohbet ediyordum ama şu an eski halime dönmüştüm tekrardan. Neden böyle bir şey yapmıştı ki?
"Mira ne oldu? İyi misin?" Kızların yönelttiği sorular ile telefonu masanın ortasına koydum. Ekrandaki yazıları okuduklarında onlar da şok olmuştu. Ne yapacaklarını bilmiyor gibiydiler.
Ebrar hesabı istedi ve hepimiz ödedikten sonra kalkıp doğruca vapura ilerledik. Geçen her dakika, üzüntüme sinir de ekleniyordu.
Bir şey yapmam gerekiyordu.
Barış'la konuşmam gerekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
21 || Barış Alper Yılmaz
Фанфіки"Babanın torpili ile voleybol takımında oynuyor olman, başarılı olduğun anlamına gelmez." "Madem beni bu kadar küçük görüyorsun, neden benle muhatabı kesmiyorsun?" "Mecburiyet."