គ្រោះស្នេហ៍ ( ចប់ )

ភាគទី៣៦

‹ ដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់ផង! › ចូលមកដល់ក្នុងឡានភ្លាមបុរសនោះស្រែកប្រាប់រាងតូចតិចៗ ស៊ុងហ៊ុនប្លែកចិត្តបន្ទិច ចាប់ជំរិតអីទ្រង់បារម្ភសម្បេីមម្លេះ? ឯសំឡេងក៏ស្រដៀងផងដែល

‹......... › រាងតូចព្រមដាក់ខ្សែរក្រវ៉ាត់បន្ទាប់មកក៏ចាប់ផ្ដេីមសង្កេតទៅមុខរបស់នោះ គឺមានអារម្មណ៍ថាប្រហែលៗ មិចក៏មិនដឹង

បុរសនោះបន្តបេីកឡានដោយមិនបាននិយាយអ្វីនោះទេ សភាពស្ងាត់រហូតដល់ រាងក្រាសងាកទៅឃេីញរាងតូចគេងលក់បាត់ទៅហេីយ ទេីបទាញទម្លាក់កៅអុីអោយផ្ដេកបន្ទិចងាយស្រួលដល់ការគេងរបស់រាងតូច

ហុីសុឹងឈប់ឡានទៅកៀនផ្លូវបន្ទិចទេីបទាញក្រណាត់លេីផ្ទៃមុខចេញ នាយងាកមកសម្លឹងរាងតូចរួចទាញម្រាមដៃបែកសរសៃរវាមមកអង្អែលលេីពោះរាងតូចជាមួយស្នាមញញឹម

‹ ប៉ាសុំទោសណា៌ដែលទៅចោលឯងយូរយ៉ាងនេះ! អូនក៏ដូចគ្នា! សឺត! › នាយក្រាសអោនទៅថ្ពាល់ប៉ោងរាងតូចថេីរៗមកងាកមកបន្តការបេីកបរបន្តទៀត

ប្រហែលម៉ោង8:30នាទីរាងក្រាសក៏ធ្វេីដំណេីរមកដល់កូនផ្ទះតូចមួយ វាអាចតូចសម្រាប់ ហុីសុឹងប៉ុន្តែវានឹងធំសម្រាប់អ្នកផ្សេង

នាយលេីកបីកាយរាងតូចសំដៅបន្ទប់ដែលរៀបយ៉ាងស្អាតបាតមានរបៀបស្រាប់ មុនដាក់អោយរាងតូចគេងលេីពូកថ្នមៗ បន្ទាប់មកក៏ឈរក្រវីក្បាលហួសចិត្ត គេងនេះគឺគេងលក់ពិតមែន!

‹ ហុឹម! › ឃេីញស៊ុងហ៊ុនបម្រាស់ទេីបនាយរហ័សទាញភួយមកដណ្ដប់អោយរាងតូចយ៉ាងមានរបៀប រួចក៏ដោះអាវដែលប្រឡាក់ឈាមរបស់ខ្លួនយកទៅចោលរួច ទាញកន្សែងសំដៅទៅបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ

ប្រហែល20នាទីក្រោយរាងក្រាសក៏ត្រឡប់ពីបន្ទប់ទឹកវិញ ដោយស្លៀកពាក់រួចជាស្រេច តែអ្វីដែលជាបញ្ហាធំនោះ គឺស៊ុងហ៊ុនភ្ងាក់ពីគេងហេីយ តេីនឹងមានអ្វីកេីតឡេីង? ហឺសគ្រាប់បែកបរិមាណូនឹងផ្ទុះក្នុងរយ:5វិនាទីបន្ទាប់

‹ Lee Heeseung ប្រុសចង្រៃអ្នកណានាំខ្ញុំមកទីនេះ?? › រាងតូចស្ទុះងេីបទាំងក្ដីក្រោធពេញខ្លួន