ពេលព្រឹកក៏ឈានមកដល់ យេីងងាកមកមេីលស៊ូនូ
នឹងនីគីនៅខនដូរឯនេះវិញ គឺថាផ្អេីលអស់សត្វលោកតែម្ដងកាលពីយប់ដូចជាមិនចឹងទេតែពេលព្រឹកឡេីង....
« សុំទោសដែលស្រែកដាក់លោកមិញនេះយល់ច្រឡំតិចតួច ហេហេ » ស៊ូនូនិយាយសម្លឹងមេីលនីគីដែលឈរជ្រុងម្ខាង ដៃមួយចំហៀងលេីកមកខ្ទប់ភ្នែកជាប់សង្ស័យតែខៀវភ្នែកមិនដឹង
« ដៃតូចៗទេមិចក៏ធ្ងន់ម្លេស?? អួយជួយគេក្លាយជាទុក្ខឲ្យខ្លួនឯងវិញ ពុទ្ធោរនីគីអេីយនីគី » នីគីពោលបណ្ដេីរអង្អែលភ្នែកបណ្ដេីរ
« សុំទោសពិតមែនមកពីខ្ញុំភ្ងាក់ផង តែលោកឆាប់ទៅស្លៀកពាក់ទៅ នៅបែបនេះអាក្រក់មេីលណាស់ » ស៊ូនូ
« អឺ មែនហេីយនិយាយចឹងឯងឈ្មោះអី?? » នីគីឈឺហេីយឆ្លៀតសួរឈ្មោះគេទៀត
« ខ្ញុំមែន?? » ស៊ូនូចង្អុលមកខ្លួនឯងទាំងឡេឡង់
« នៅក្នុងបន្ទប់តែពីអ្នកអោយខ្ញុំសួរជំនាងបន្ទប់មែនទេ?? » នីគី
« ខ្ញុំគិតចឹងដែរតេី បេីលោកអត់បញ្ជាក់ ខ្ញុំឈ្មោះស៊ូនូ ហេីយចុះលោកវិញនោះ?? » នាយតូចតបដោយស្នាមញញឹមទោះស្ដាប់ទៅដូចជាពាក្យឌឺដងក៏ដោយ
« មិនបាច់ចង់ដឹងទេ....
« អេឡប់ៗ អីចឹង?? សួរឈ្មោះខ្ញុំបាន ខ្ញុំក៏ប្រាប់ហេីយ មិចបានជាខ្ញុំសួរឈ្មោះលោកមិនឆ្លេីយ?? » ស៊ូនូក្ដៅស្លឹកត្រចៀកឆេវបេីអាចចង់ដាក់ភ្នែកមួយចំហៀងទៀតអោយខៀវទាំងសងខាងតែម្ដង
« ក៏មកពីមិនចង់ប្រាប់ហ្នឹងហេីយ.....
« ចង់សុីមួយដៃទៀតមែន??
« អាបានហេីយៗ ប្រាប់ក៏បាន យេីងឈ្មោះនីគី អូយ៎ខៀវភ្នែកហេីយទេដឹង?? យេីងទៅហេីយ » នីគីដេីរចេញទៅទាំងអង្អែលភ្នែកមិនឈប់ ប្រហែលឈឺខ្លាំងហេីយមេីលទៅឯស៊ូនូនោះវិញដៃតូចៗទេតែខ្លឹមមិនធម្មតា
មិនយូរប៉ុន្មាននីគីក៏ត្រឡប់មកវិញដោយមានខោរអាវត្រឹមត្រូវមេីលចូលភ្នែកបន្ទិច មកដល់ភ្លាមនីគីប្រគល់កន្សែងហ្នឹងខោរអាវឲ្យទៅស៊ូនូដេីម្បីឲ្យនាយតូចទៅងូតទឹកម្ដង
« អរគុណលោក!!! » រាងតូចញញឹមព្រមទទួលយករបស់ក្នុងដៃនីគីមកកាន់មុនសំដៅទៅបន្ទប់ទឹកដេីម្បីសម្អាតខ្លួនបាត់ទៅ មួយសន្ទុះទេីបស៊ូនូត្រឡប់មកវិញ នាយតូចញញឹមអឹមអៀនខ្មាស់គេបន្ទិចក្រែងចិត្តគេបន្ទិច មិនអោយក្រែងចិត្តយ៉ាងបេីគេខំជួយព្រឹកឡេីងដាក់គេឡេីងខៀវភ្នែកមួយចំហៀងបាត់!!!!
YOU ARE READING
គ្រោះស្នេហ៍ ( ចប់ )
Action« បងធ្វេីគ្រប់យ៉ាងគ្រាន់តែចង់ការពារអូន បងសុខចិត្តអោយអូនស្អប់បង ក៏បងគ្មានថ្ងៃអោយអូនមានគ្រោះថ្នាក់ដែរ » ethna
