Το λάθος σου (Culpables #2)

5.Νόα

Αποφοιτούσα.Δεν ξέρω αν έχετε περάσει κάτι τέτοιο αλλά είναι ένα υπέροχο συναίσθημα:ξέρω ότι είχα ακόμη το πιο δύσκολο πραγμα,έπρεπε ακόμα να πάω στο πανεπιστήμιο και στην πραγματικότητα, αν το δούμε με προοπτική, υπήρχαν ακόμα τα χειρότερα, αλλά η αποφοίτηση από το λύκειο είναι κάτι που δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα.

Είναι ένα βήμα προς την ωριμότητα, ένα βήμα προς την ανεξαρτησία, και είναι ένα τόσο ευχάριστο συναίσθημα που όλο μου το σώμα έτρεμε όταν περίμενα στην ουρά με τους συμμαθητές μου για να πούμε τα ονόματά μας.

Πηγαίναμε με αλφαβητική σειρά, οπότε η Γένα ήταν αρκετές θέσεις πίσω μου. Η τελετή είχε οργανωθεί στην εντέλεια, με μεγάλη κομψότητα, στους κήπους του σχολείου, με μεγάλα πάνελ που εύχονταν για την προαγωγή του 2016.

Θυμόμουν ακόμα πώς ήταν οι τελετές στο παλιό μου λύκειο. Γίνονταν στο γυμναστήριο, με μερικά διακοσμητικά μπαλόνια και ελάχιστα άλλα. Εδώ είχαν στολίσει ακόμα και τα δέντρα που περιέβαλλαν τους κήπους.

Οι καρέκλες στις οποίες κάθονταν η οικογένεια και οι φίλοι ήταν στρωμένες με πολύ ακριβά υφάσματα, πράσινα και λευκά -τα χρώματα του σχολείου - και οι τήβεννοί μας, στο ίδιο πράσινο χρώμα, είχαν σχεδιαστεί από μια γνωστή μοδίστρα.

Ήταν τρελό, μια απίστευτη σπατάλη χρημάτων, αλλά με τον καιρό είχα μάθει να μην εντυπωσιάζομαι : Ζούσα περιτριγυρισμένη από δισεκατομμυριούχους και γι' αυτούς αυτό ήταν φυσιολογικό.

"Νόα Μόργκαν!" είπαν τότε από το μικρόφωνο.

Ξαφνιάστηκα και, αγχωμένη, ανέβηκα τις σκάλες για να πάρω το πτυχίο μου. Κοίταξα με ένα λαμπερό χαμόγελο τους συγγενείς και είδα πώς ο Νικ και η μητέρα μου χειροκροτούσαν,

όρθιοι, ενθουσιασμένοι όπως κι εγώ- η μητέρα μου μάλιστα χοροπήδησε σαν τρελή, γεγονός που μου χάρισε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό μου.

Έκανα χειραψία με τον διευθυντή και συναντήθηκα με τους άλλους αποφοίτους.

Η κοπέλα που με είχε περάσει κατά δύο δέκατα ανέβηκε στην εξέδρα αφού μας έδωσαν το δίπλωμα και εκφώνησε τον λόγο της αποφοίτησης.

Ήταν συναρπαστικό, διασκεδαστικό και πολύ όμορφο: κανείς δεν θα το έκανε καλύτερα.

Η Γένα, δίπλα μου, έχυσε μερικά δάκρυα και εγώ γέλασα προσπαθώντας να συγκρατήσω την επιθυμία να ακολουθήσω το παράδειγμά της.