Το λάθος σου (Culpables #2)

30.Νικ

Όταν το έστειλα ήξερα πως όλο αυτό δεν θα τελείωνε καλά.Εκείνη την στιγμή φεύγαμε από το διαμέρισμα μου με τον Λαιόν,ήταν πίσω από το τιμόνι της Lamborghini που είχα νοικιάσει,ο αδερφός του ,ο Λούκας,οδηγούσε ένα Audi που δεν είχα ιδέα ποιος του το είχε δανείσει,ενώ θα τους συναντούσα εκεί.

Είχα ρωτήσει τον Στιβ να μου φέρει την μηχανή μου,δεν την είχα χρησιμοποιήσει για πολύ καιρό και την προτιμούσα από το να πάρω το Range Rover μου,το οποίο τραβούσε περισσότερο την προσοχή επειδή ήταν μεγάλο.

Τίποτα από αυτά δεν ήταν αστείο για μένα,αλλά ένα μέρος μου ένιωθε την αδρεναλίνη να ρέει εντελώς μέσα στο νευρικό μου σύστημα,κάτι που μου είχε λείψει βαθιά μέσα μου.

Δεν είναι ότι δεν ήμουν καλά τώρα, αλλά οι μάχες, το τρέξιμο, τα τρελά πράγματα που έκανα μου είχαν δώσει μια διέξοδο που ήταν δύσκολο να αφήσω πίσω μου.

Είπα στον εαυτό μου ότι το έκανα αυτό για τον Λαιόν, αλλά το έκανα και για μένα, το ήθελα αυτό, στην πραγματικότητα το χρειαζόμουν.

Όλες οι αναμνήσεις που είχαν ξυπνήσει από το θέμα της μητέρας μου, η αδελφή μου που με αποχαιρέτησε στο αεροδρόμιο, η αίσθηση ότι η Νόα μου έκρυβε πράγματα για το παρελθόν της και η γνώση ότι δεν είχα καταφέρει να τη θεραπεύσω από τους εφιάλτες της με είχαν σε μια συνεχή κατάσταση νευρικότητας, και δεν βοηθούσε το γεγονός ότι απολύτως όλοι ήθελαν να μας δουν χώρια.

Αυτό που σκόπευα να κάνω σήμερα δεν επρόκειτο να με βοηθήσει να κερδίσω την εμπιστοσύνη της Νόα, πόσο μάλλον της μητέρας της, αλλά είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά.

Εκείνος ο μαλάκας ο Κρουζ θα ήταν εδώ απόψε και ανυπομονούσα να τον πλακώσω στο ξύλο ή τουλάχιστον να τον νικήσω στους αγώνες για να πάρω εκδίκηση για τα λεφτά. Ήθελα να τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια, επειδή εμπλέκεται στην απαγωγή της Νόα, και έπρεπε να χρησιμοποιήσω όλο μου τον αυτοέλεγχο για να πείσω τον εαυτό μου ότι θα ήταν καλύτερα να κρατήσω τα χέρια μου μακριά από αυτόν τον μαλάκα, αν δεν ήθελα να μπλέξω κι άλλο σε μπελάδες.

Δεν μπορούσα να γυρίσω σπίτι με μια γρατζουνιά, γιατί η Νόα θα ήξερε ακριβώς τι είχα κάνει και δεν ήταν κάτι με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ.

Έλεγα στον εαυτό μου ξανά και ξανά ότι ήταν ασφαλής με την Γένα, μακριά από όλες αυτές τις μαλακίες και ασφαλής από όλους και από μένα.