24.Νικ

129 6 2
                                    

Όταν άνοιξα τα μάτια μου εκείνο το πρωί,το πρώτο πράγμα που είδα ήταν το πρόσωπο της Νόα λίγα εκατοστά μακριά από μένα.Είχε το κεφάλι της στον ώμο μου και σχεδόν όλο της σώμα πάνω μου.

Έπρεπε να μην γελάσω,φαινόταν λες και προσπαθούσε να σκαρφαλώσει το σώμα μου και τα παράτησε στα μισά.

Έβγαλα μια τούφα από το πρόσωπο της και ο αντίχειρας μου χάιδεψε απαλά το γεμάτο με φακίδες δέρμα της...αυτές οι φακίδες που με τρελαιναν,αυτές οι φακίδες που δεν είχε μόνο το πρόσωπο της αλλά και τα στήθη της,οι λεπτοί της ώμοι,ένα μικρό μέρος της πλάτης της...

Μου άρεσε να ξέρω ότι ήμουν ο μόνος που γνώριζε τέλεια αυτό το σώμα, ήμουν ο μόνος που ήξερε πού ήταν κάθε ελιά, κάθε σημάδι, κάθε καμπύλη και κάθε πληγή.

Πρόσεξα το τατουάζ της,αυτό το μικρό τατουάζ που βρίσκονταν κάτω από το αυτί της,το ίδιο που είχα κάνει στο χέρι μου.

Όταν αποφάσισα να το κάνω,ήταν απλά επειδή μου άρεσε η ιδέα της δύναμης που κάτι μικρό μπορεί να είχε αν το έμπλεκες με συγκεκριμένο τρόπο,αλλά τώρα σήμαινε πολλά περισσότερα,τώρα ήθελα να νομίζω πως αποφάσισα να το κάνω επειδή ήταν εκείνη...

Ήταν γελοίο να το σκέφτομαι αυτό,αλλά η ιδέα έκανε κύκλους στο μυαλό μου,ότι και οι δυο,ίσως,είχαμε κάνει αυτό το τατουάζ γιατί ξέραμε ότι θα καταλήξουμε να γνωριστούμε.

Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει.Το πήρα και το απάντησα.Ήταν η Άνν,η κοινωνική λειτουργός της Μάγκι.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι για να μην ξυπνήσω τη Νόα,και πήγα στον διάδρομο για να μπορέσω να μιλήσω.

"Η μαμά σου αποφάσισε ότι μπορείς να μείνεις το Σαββατοκύριακο που έρχεται με τη Μάγκι."

Σταμάτησα στα μισά της σκάλας.

"Τι;Η μαμά μου τι;"επανέλαβα έκπληκτος.Ήταν απίθανο για αυτή τη γυναίκα να αποφάσισε να μου το χαρίσει,ειδικά όταν την είχα πει πόρνη δυο μέρες πριν και είχα αρνηθεί να τη δω όπως ήθελε.

Στην άλλη γραμμή άκουσα την Ανν να ξεφυσάει.

"Νίκολας της μίλησα κυριολεκτικά πριν από πέντε λεπτά,μου είπε ότι μπορείς να την κρατήσεις από την Πέμπτη μέχρι την Κυριακή."

"Και δεν σου είπε τίποτα άλλο;Θα με αφήσει έτσι απλά;"

Αυτό ήταν πολύ περίεργο,είχα περάσει μια αιωνιότητα προσπαθώντας να τους πείσω να με αφήσουν με την αδερφή μου για λίγες μέρες,η μαμά μου δεν έκανε τίποτα χωρίς αντάλλαγμα.

Το λάθος σου (Culpables #2)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora