Το λάθος σου (Culpables #2)

22.Νικ

Όταν η Νόα είπε πως εκείνη ήταν που δεν ήθελε να έρθει να μείνει μαζί μου,βίωσα κάτι που δεν είχα ξανανιώσει για αρκετό καιρό,ένα συναίσθημα που νόμιζα πως είχα κρύψει στα βάθη της ψυχή μου,κάτι που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως ποτέ δεν θα ένιωθα ξανά:απόρριψη.

Ήταν δύσκολο να αντιμετωπίζεις την απόρριψη από τους ίδιους σου τους γονείς,και ακόμη περισσότερο όταν είσαι δώδεκα χρονών.

Έχεις έναν πατέρα που περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρα δουλεύοντας και ταξιδεύοντας σε όλη τη χώρα.Σου έστελναν δώρα από άλλες χώρες με γλώσσες που ποτέ δεν θα καταλάβαινες,αλλά αυτό σου έδινε ένα ξεκάθαρο μήνυμα:Είμαι πολύ μακριά,ή αυτό ένιωθα κάθε φορά που ένα πακέτο τυλιγμένο με εξευγενισμένο τρόπο και με έναν άσχημο μπλε φιόγκο έφτανε σπίτι μου.

Δεν με ένοιαζε,ή αυτό πάντα έλεγα στον εαυτό μου επειδή είχα τη μητέρα μου,αυτή την όμορφη και λεπτή γυναίκα,αυτή τη γυναίκα από την οποία είχα κληρονομήσει τα μάτια μου,αυτά τα γλυκά μάτια που με κοιτούσαν και με ακολουθούσαν παντού,με φρόντιζαν ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον.

Η μαμά μου πάντα ήταν μια ιδιόμορφη γυναίκα,την αγαπούσα,την λάτρευα,αλλά ήξερα πως ήταν διαφορετική από άλλες μητέρες:Το ήξερα γιατί ήμουν ένα αρκετά έξυπνο αγόρι για την ηλικία μου και ποτέ δεν είχα εξαπατηθεί...

όπως πάντα ήξερα ότι όλα αυτά τα δώρα που έρχονταν από τον πατέρα μου ήταν στην πραγματικότητα επιλεγμένα, τυλιγμένα και σταλμένα από τη γραμματέα του, έτσι πάντα ήξερα ότι όλοι αυτοί οι άνδρες που έμπαιναν από την πόρτα του σπιτιού μου όταν ο πατέρας μου δεν ήταν εκεί δεν ήταν απλώς φίλοι της μητέρας μου.

Η Άναμπελ Γκρέισον δεν ήταν μια οποιαδήποτε γυναίκα, τίποτα τέτοιο.

Σε όλη μου τη ζωή, ή τουλάχιστον μέχρι να με εγκαταλείψει, μπορούσα να δω πώς απατούσε τον πατέρα μου, ξανά και ξανά, με επιχειρηματίες, με ανθρώπους που γνώρισα σε κομψά εστιατόρια, ακόμη και με γονείς φίλων μου, όλοι τους έμπαιναν στο σπίτι, περνούσαν λίγες ώρες μαζί της, έβαζαν φιλικά το χέρι τους στο κεφάλι μου πριν φύγουν και έβγαιναν από την πόρτα σαν να μην συνέβαινε τίποτα.

Στην αρχή, όλα συνέβαιναν με τρόπο που μετά βίας το συνειδητοποιούσα, αλλά καθώς περνούσαν τα χρόνια, η μητέρα μου έπαψε να ανησυχεί για μένα και η απροσεξία της ήταν τόσο εμφανής που έφτασα να τη βρω εντελώς γυμνή και με έναν άντρα ανάμεσα στα πόδια της στο ίδιο μου το υπνοδωμάτιο.