Το λάθος σου (Culpables #2)

7.Νόα

Η ένταση στο αμάξι θα μπορούσε να κοπεί με μαχαιρι.Ήταν έξαλλος,το ήξερα,το είχα δει στα μάτια του και συγκρατημένος,κρατούσε για τον εαυτό του όλα αυτά που σε άλλη περίπτωση,εκτός από σήμερα,θα μου φώναζε μέσα στη μούρη.

Λοιπόν,καταλάβαινα τον θυμο του,και καταλάβαινα πως φυσικά δεν του άρεσε που θα έφευγα για έναν ολόκληρο μήνα,αλλά τι να έκανα;

Η μαμά μου είχε οργανώσει και πληρώσει το ταξίδι,δεν μπορούσα να αρνηθώ,ήταν η μητέρα μου.

Πάντα μιλούσαμε για την αποφοίτηση μου,για το πανεπιστήμιο,πώς θα πηγαίναμε να αγοράζαμε τα έπιπλα για το νέο μου σπίτι,πώς θα διασκεδάζαμε το καλοκαίρι πριν φύγω,λέγαμε για πλάκα ότι θα πάμε ταξίδι στην Ευρώπη για να μπορέσουμε να μοιραστούμε το τελευταίο καλοκαίρι που θα ήμουν το μικρό της κοριτσάκι,έτσι όπως με φώναζε.

Ένα μέρος μου ήθελε να πάω σε αυτή την εκδρομή,δεν ήθελα να χάσω αυτή την ευκαιρία να είμαι μόνη με την γυναίκα που μου έδωσε ζωή και όλα όσα είχα,δεν μπορούσα να την αρνηθώ.

Και το άλλο, μάλλον σημαντικό μέρος, επίσης, το σώμα μου πονούσε και μόνο που σκεφτόταν ότι δεν θα έβλεπα τον Νίκολας για τέσσερις ολόκληρες εβδομάδες.

Είχα κάνει κι εγώ σχέδια, ήθελα κι εγώ να περνάω κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας στο διαμέρισμά του μαζί του, ειδικά τώρα που ήξερα ότι σύντομα θα έπρεπε να αρχίσω να δουλεύω και ότι τα ταξίδια στο Σαν Φρανσίσκο δεν θα διαρκούσαν μόνο δύο εβδομάδες όπως το τελευταίο που είχε κάνει .

Τον κοίταξα από τη θέση μου. Τα μάτια του ήταν καρφωμένα στο δρόμο, τα χέρια του κρατούσαν άγρια το τιμόνι. Φοβόμουν τι σκεφτόταν μέσα σε αυτό το κεφάλι, αλλά δεν ήξερα τι να κάνω ή τι να πω για να μη μου θυμώσει.

"Δεν σκοπεύεις να μου μιλήσεις;" Είπα τότε κάνοντας την αρχή .

Δεν με κοίταξε καν, αν και είδα τις φλέβες στο λαιμό του να σφίγγονται καθώς έσφιγγε το σαγόνι του.

"Προσπαθώ να μη σου χαλάσω τη βραδιά, μη με προκαλείς, Νόα", ξεστόμισε ένα δευτερόλεπτο αργότερα.

Προσπαθεί; Μου την είχε ήδη καταστρέψει, τόσο αυτός όσο και η μητέρα μου, και αυτή η σχέση αγάπης-μίσους που φαινόταν να σφυρηλατείται μεταξύ τους.

"Νίκολας, δεν μπορείς να με κατηγορήσεις γι' αυτό, δεν μπορούσα να αρνηθώ να πάω, είναι η μητέρα μου", είπα χάνοντας την ψυχραιμία μου.