Το λάθος σου (Culpables #2)

13.Νόα

Όταν ξύπνησα το πρωί,το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω το κινητό μου.

Δεν έπρεπε να το είχα κλείσει,αλλά ήξερα πως αν το είχα αφήσει ανοιχτό,ο Νικ θα με καλούσε,θα τσακωνόμασταν και σε τέτοια απόσταση που δεν γα μπορούσε να είναι παραγωγική.

Για αυτό έμεινα έκπληκτη που είχα μόνο μια αναπάντητη.Περίμενα να είχα τόνους μηνυμάτων και κλήσεων:υποθέτω πως ήταν πιο μεθυσμένος από ό,τι νόμιζα...ή απλά δεν τον ένοιαζε αν ήμουν θυμωμένη μαζί του...

Άνοιξα τα μηνύματα και είδα πως μου είχε στείλει ένα πριν τέσσερις ώρες.Γέλασα σαν ηλίθια όταν είδα τη φωτογραφία που μου είχε στείλει,ήταν εκείνος και η Μάγκι,είχαν βγάλει τις γλώσσες τους έξω και χαμογελούσαν για μένα.

Διάβασα το μήνυμα που ακολουθούσε,ξέροντας πως δεν μπορούσα να του έχω νεύρα για πολύ,όχι με το πρόσωπο του,όχι με το πως μου μιλούσε και όταν μου είπε πως με αγαπάει.

Αυτό ήταν ακαταμάχητο,μου είχε πει κάποτε ο πιο ματαιόδοξος,ήταν η γυμνή αλήθεια.

Ήταν τόσο όμορφος,με τα ατημέλητα μαύρα μαλλιά του και αυτό το κορίτσι που μοιάζει τόσο με εκεινον και είναι τόσο διαφορετικό ταυτόχρονα...

Ήξερα πως όταν επέστρεφε από την επίσκεψη του με τη Μάγκι,η διάθεση του έπεφτε και περνούσε ώρες καταθλιπτικός και με κακή διάθεση.

Μου έλειπε.Χθες το βράδυ κοιμήθηκα ανησυχώντας για εκείνον:Ήταν στο Λας Βέγκας με τον Λαιόν,δεν έβλεπα κάτι καλό εκεί και ακόμη περισσότερο όταν είχαν πιει.

Αλλά όταν ξύπνησα και είδα αυτή την αξιολάτρευτη φωτογραφία,οι φόβοι μου διασκορπίστηκαν,μεγάλωσε η λαχτάρα μου και μια απαίσια επιθυμία να ακούσω τη φωνή του και να το έχω εδώ μαζί μου εμφανίστηκε.

Ευτυχώς η μαμά μου είχε το δικό της δωμάτιο,οπότε κάλεσα τον αριθμό του,περιμένοντας αγχωμένη να μου απαντήσει.

Ήταν αργά εκεί,νομίζω ότι κοιμόντουσαν εκεί πέρα,αλλά περίμενα ανυπόμονα να ακούσω αυτή τη φωνή.

"Νόα;"απάντησε στο πέμπτο χτύπημα.

"Μου λείπεις."είπα απλά.

Τον άκουσα να σηκώνεται και φαντάστηκα πως άναψε το φωτιστικό και έβαλε το χέρι στο πρόσωπο του για να ξυπνήσει για μένα.

"Μην με ξυπνάς για να μου το πεις αυτό Φακιδομύτη."είπε γρυλίζοντας.

"Πες μου πως περνάς καλά,πως δεν με σκέφτεσαι καν,γιατί άμα δεν είναι ένα ηλιθιο ταξίδι δεν έχει νόημα."