29.Νόα

84 5 0
                                    

Δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου αυτά που μου είχε εξομολογηθεί η μητέρα του Νίκολας και το να ακούω από πρώτο χέρι πώς ο Νικ ισχυριζόταν ότι ο πατέρας του δεν ήταν ποτέ στο σπίτι έκανε όλο μου το σώμα να ανατριχιάζει με έναν δυσάρεστο τρόπο.

Αν αυτό που έλεγε η Άναμπελ ήταν αλήθεια: ότι ο Γουίλιαμ ήταν με τη μητέρα μου από τότε που ήμασταν και οι δύο μικροί, τότε ήταν αυτός που είχε κάνει τον Νικ να υποφέρει ως παιδί και τη μητέρα του να τρελαθεί.

Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι η μητέρα μου θα απατούσε τον πατέρα μου, όσο κάθαρμα κι αν ήταν, η μητέρα μου δεν θα τολμούσε ποτέ να του το κάνει αυτό... εξάλλου, ήταν αδύνατο, ζούσαν σε διαφορετικές χώρες, δεν θα είχε πετύχει ποτέ.

Και δεν δούλεψε... μέχρι πριν από ένα χρόνο.

Δεν ήθελα να προχωρήσω άλλο, δεν ήθελα να ακολουθήσω ένα μονοπάτι που δεν ήξερα αν θα μπορούσα να περπατήσω μόνη μου, μια δυσάρεστη και σκοτεινή αίσθηση πλανιόταν από πάνω μου, αναγκάζοντάς με να σταματήσω να σκέφτομαι όλα όσα εκείνη η γυναίκα προσπάθησε να με κάνει να πιστέψω.

Επικεντρώθηκα στον Νίκολας, όπως πάντα, ήταν το φάρμακό μου, ο αντιπερισπασμός μου, το ασφαλές μου μέρος.Ο Νικ με ανάγκασε να γυρίσω και ήμουν ευγνώμων για το μέγεθος αυτής της μπανιέρας.

"Πού θέλεις να το κάνουμε, στην μπανιέρα ή στο κρεβάτι;" με ρώτησε με εκείνο το σκοτεινό βλέμμα στα μάτια του, αν και μπορούσα επίσης να δω ότι χρειαζόταν το άγγιγμά μου και ακόμα περισσότερο αφού είχα αναστατώσει το παρελθόν του.

Το χρειαζόμουν κι εγώ, γιατί αν άρχιζα να σκέφτομαι το όλο θέμα θα κατέληγα να ανακαλύπτω αλήθειες που προτιμούσα να κρατήσω κρυφές... τουλάχιστον προς το παρόν.

Με κάθισε στα πόδια του και τα στόματά μας ενώθηκαν ξανά με γλυκό τρόπο. Είχαμε και οι δύο ανάγκη ο ένας τον άλλον εκείνη τη στιγμή, γιατί σήμερα ήταν μια έντονη μέρα και για τους δυο μας, αν και διαφορετική από κάθε άποψη.Με τα χέρια του στην πλάτη μου σχεδόν να με λικνίζει προς τα πίσω, έσκυψε από πάνω μου και γεύτηκε το στόμα μου με ευλάβεια.

Τα χέρια μου ανέβηκαν στους ώμους του μέχρι να ακουμπήσουν στα μάγουλά του, τραχιά και υγρά από το νερό γύρω μας,το άρωμά του πλημμύρισε όλες μου τις αισθήσεις και ένιωσα να ζεσταίνομαι μέσα μου.

"Είσαι τόσο πολύτιμη", είπε απαλά πάνω στο δέρμα μου που έβραζε.Το στόμα του έφυγε από τα χείλη μου και περιπλανήθηκε κατά μήκος του σαγονιού μου, εναποθέτοντας μικρές δαγκωματιές μέχρι που έφτασε στο λαιμό μου.

Το λάθος σου (Culpables #2)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora