Master of None//Tom Riddle

Crazy Woman

Anna, koskaca evin içinde tek başına kalmıştı.Sabah uyandığında Tom çoktan gitmişti, arkasında hiçbir iz bırakmamıştı.İlk gün genç kadın sadece oturmuş, Tom'un söylediklerini düşünmüştü.Ondan uzaklaşmak istese de Tom'un ona karşı hislerini olduğunu bilmek bu isteği aniden öldürmüştü.

Fakat Anna buna nedense inanamıyordu.Tom Riddle kadar hesaplı birinin, bu zamansız itirafı onu düşündürmüştü.Bir yandan ise her yakınlaşmalarında yaşananları hatırladı.Bunlar hakkında hicbir zaman konuşmamışlar, Tom neden böyle davrandığını söylememişti.

Cambridge'deki ilk öpüşmelerinden tut, Çatlak Kazandaki geçirdiği anların hiçbir açıklaması olmamıştı.Anna her ne kadar o anları düşünmek istemese de Tom'un son sözleri ile o anları tekrar yad etmişti.

Saaatlerce düşünmesinin ardından hiçbir sonuca varamadı.Tek bildiği Riddle'ın onu bir bilinmezliğe sürüklemesi ve hayatının planladığı gibi gitmediğiydi.Belki de yetişkin olmak, birine aşık olmak bunu getiriyordu ama aklına Emma ve Henry'nin ilişkisi geldi.Apaçık, yalan olmayan oldukça yalın, güvene dayalı bir iletişimleri vardı.Anna bunu Tom ile hiçbir zaman elde edemeyeceğini biliyordu.

Bir noktadan sonra düşünmeyi bıraktı, evle ilgilenmeye başlamıştı.Riddle hanesini toparlamış, elinden geldiğince etrafı düzenlemişti.Şimdi ise ıslak saçlarını taramış, dolaptan bulduğu  kıyafetleri üzerine geçirmişti.Yukarı kattaki bir odada yatağa uzanmış, gözleri tül perdeden dışarı seyrediyordu.O noktadan tek görebildiği yeşil ağacın dalları ve etrafta öten kuşlardan başka bir şey değildi.Anna saatin kaç olduğunu dahi bilmiyor, öylece dışarıya bakıyordu.

Birkaç dakika sonra alt kattan bir gürültü gelmişti.Kapının açılma sesini duydu ama yattığı yerden kalkmadı.Gelen kişi Tom'dan başkası olmadığını biliyordu.

Odanın kapısı açıldığında ise genç adamın varlığını hissedebiliyordu.Anna üzerindeki kıyafetlere daha çok sarıldı, gözlerini kapattı.

Tom yatağın üzerine uzanmış kadını görünce derin bir iç çekti.Elini kapı kolundan ayırdı, usul adımlarla odanın ortasına ilerledi.Üzerindeki ceketi çıkartarak bir kenara fırlatmış, kravatını gevşetirken gömleğinin üst düğmesini açmıştı.Yatağın ucuna otururken elini yorganın üstüne koymuş, genç kadına doğru eğilmişti.

"Uyumadığını biliyorum."

Anna gözlerini açarken sırtını yatağa dönmüş, bakışları genç adamı bulmuştu.Tom ona sakin bir şekilde bakıyordu. "Neredeydin?" diye sordu kısık bir sesle.

Genç adamın gözleri kısıldı, başını yana eğdi. "İşlerim vardı." dedi Anna'ya yaklaşırken. "Neler olduğunu anlatacağım."

Anna, Tom'un ona doğru eğildiğini farkederken elini onun göğsüne koyarak durdurmuştu.Bakışlarını öne eğerken aralarındaki boşluğa fısıldadı.

"Bana karşı olan hislerini kanıtlayabilir misin?"

Tom uzun süredir beklediği bu cümleyi duyarken tuttuğu nefesi verdi.Bakışları bir anlığına göğsündeki ellere gitse de yeşil gözleri tekrar genç kadını buldu.Parmakları siyah kravatına giderken sordu. "İzin verirsen, bunu kanıtlayabilirim."

Anna hafifçe başını sallarken, yattığı yerden doğruldu, dudakları aralarındaki mesafeyi kısalttı. "Evet." dedi fısıldayarak. Dudakları birbirleri ile buluştuğundaysa Tom kravatını çekiştirerek çıkarmış, elleri genç kadının yüzünü avuçlamıştı.Anna ise kollarını onun boynuna doladı, genç adamı kendine doğru çekti.

Tom dudaklarını genç kadının bedeninde gezdiriyor, bu sefer kendini geri çekmeyi planlamıyordu.Dokunuşları bir öncekine kıyasla çok daha yumuşaktı, hiçbir acelesi yoktu.Genç kadının parmakları gömleğinin düğmesini bulduğunda gülümsemeden edememişti.