Elindeki suyu tepesine bir dikiște bitirdi ve su șișesini hızla evlerinin geniş bahçesine savurdu. Onu her sabah böyle izlemek akıl kârı değildi ama elimde de değildi.
Perdeyi biraz daha araladım ve atletli ama yaklaşık bir saati aşkın süredir spor...
Merhaba sevgili Yaralarım. Nasılsınız? Ben yirmi yedinci bölüme ulaştığım için çok mutluyum. 🧚♀️
Buraya bölümü okuduğunuz tarih ve saati bırakır mısınız? 21.09.2024 saat. 22.00
Sizden ricam Güz Yarası'nı okuyabilecek tüm arkadaşlarınıza önerir misiniz?
İg| guzyarasi12
Tiktok | gzyaras12
Okurken bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Diğer bölüm 28.09.2024 tarihinde 22.00 da gelecektir.
Sizleri seviyorum 🧚♀️
Keyifli okumalar. 💙
# kahraman deniz | uzak gelecek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27. Kördüğüm
Ölüm ve yaşam birbirine bağlı iki hayattı.
Biri fani hayatken diğeri baki hayattı. Yaşam fani hayatken, ölüm baki hayattı. Her ikisi de kadere bağlıydı. Birini yaşarken boş bulunan küfeni doldurmakken diğeri doldurduğum küfeni kullamaktı.
Her ikisi de birbirine ne kadar bağlıydı?
Biri varken diğeri önemsiz kalıyordu. Her ikisi de olmalıydı. Olmalıydıki bir şeyler rayında gitmeliydi. Aksi halde düzen bozulur, fani insan perişan olurdu.
Takvimler dört haziran sabahı gösteriyordu. Kerem Ali'nin vuruluşunun üstünden tam on beş gün geçmişti. Bu on beş gün boyunca bir elin parmağı kadar ancak görüşebilmiştik. Aksi halde gerisi ya telefondan olmuştu ya da konuşmamıştık.
On beş gün boyunca evde sürekli canım sıkılıp durmuştu. Ne kadar Nehir ve anneannemle ilgilensemde bu can sıkıntım gitmek bilmemişti. Kerem Ali'nin yanında olmak istiyordum. Zaten göreve gittiği on gün boyunca asla görüşmemiştik şimdi de evde düzenli olarak dinlenmesi ve bakıma muhtaç olduğu için görüşemiyorduk.
Çünkü ev her zaman kalabalık oluyordu ve ben onunla görüşemiyordum. Oldukça üzücü bir durumdu. Onu fazlasıyla özlemiştim ve bu duruma el atmalıydım. Aksi halde içimdeki dayanılmaz özlemin başka çaresi yoktu.
Yaklaşık bir saat önce Kerem Ali mesaj atmıştı. Evde annesi ve babası olmayacağı için onu ziyaret edebileceğimi söylemişti. Bende hiç zaman kaybetmeden hazırlanmıştım elime sıkıştırdığım dünden kalma kurabiyelerle onlara doğru gidiyordum.
İçimde oldukça yeni yetme bir heyecan vardı. Onunla artık bir mertebeye sahiptik ve bu durumu oldukça iyi değerlendirmeliydim. Onu fazlasıyla beklemenin verdiği cesarette vardı üzerimde.
