Elindeki suyu tepesine bir dikiște bitirdi ve su șișesini hızla evlerinin geniş bahçesine savurdu. Onu her sabah böyle izlemek akıl kârı değildi ama elimde de değildi.
Perdeyi biraz daha araladım ve atletli ama yaklaşık bir saati aşkın süredir spor...
Merhaba sevgili yaralarım. Nasılsınız? Ben şükür iyiyim.
Okurken bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Buraya bölümü okuduğunuz tarih ve saati bırakır mısınız? İlk ben bırakayım. 04.09.2024 saat. 22.00
Diğer bölüm 07.09.2024 tarihinde cumartesi günü 22.00 da gelecektir.
Sizden ricam oy verip bol yorum yapmanız. ❤️
İg | guzyarasi12
Tiktok | gzyaras12
Sizden ricam beni sosyal medyadan takip etmeniz ❤️
Sizleri seviyorum ❤️
Keyifli okumalar ❤️
#Mark eliyahu | Hope
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23. Bilinmeyen
Burak Kandemir anlatımıyla;
Hayatımız pamuk ipliğine asılıydı. Ne zaman ölüp ne zaman doğacağımızı ancak yaradan bilirdi ve ondan başka kimsenin bilmesi mümkün değildi.
Ben küçükken büyüdüğüm zaman doktor olmak isterdim. Hep bu yönde hayal kurmuştum lakin olmamıştı. Hayat bana bambaşka bir yol çizmek istemişti ve çizmiştide. Şimdiki yaptığım mesleği de seviyordum ama doktorluk benim için çok ayrı bir meslekti.
Aklımın bir şeyleri hatırlama yaşı beşti. Ben beş yaşında yaşadığım bazı olayları tam olarak hatırlayamasamda bir şeyler aklıma kalmıştı. Ondan öncesi ise siyah bir filmdi adeta.
Nevra benim küçük kız kardeşimdi lakin ben onunla kendimi ikiz gibi nitelendirirdim. Böylesi daha doğruydu çünkü. Aramızda bulunan üç yaş pek bir şey ifade etmiyordu. Okula birlikte gitmiş, sokakta birlikte ağlamış, birlikte doğup büyümüştük. Yıllar bizden pek bir şey çalmaya müsade etmemişti.
Ne vakit Nevra biraz büyüdüyse annem onu o zaman evden dışarı çıkarmamaya başladı. Yaşının kaç olduğu pek aklımda yoktu ama ortaokul birinci sınıf olmalıydı.
Annem sert mizaçlı bir kadındı. İki tane isteğimizi üst üste ona söyleyemiyorduk. Bu yüzden de Nevra ile sürekli iş birlikte içinde anneme yapmak istediğimiz pek çok şeyi yaptırıyorduk. Ben evin tek oğlu olabilirdim ama annemin katı kalpli biri olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.
Zaman zamanın üzere devrildi. Sayısal derslerim ne kadar iyi olsa da bir türlü tıp kazanamamıştım, diğer meslekleri yapmak istemediğim için herhangi bir gayret göstermedim ve yayınlanan askeri mülakatlara başvuru yaptım.
İki kere denediğim üniversite sınavından tıp kazanılmayacağı aşikardı.
Girdiğim ilk mülakata şansım yaver gitmiști ve kazanmışım. Zamanla rütbebi yükselme fikri ise askeriyeye girdiğim de karar vermiştim.
