Elindeki suyu tepesine bir dikiște bitirdi ve su șișesini hızla evlerinin geniş bahçesine savurdu. Onu her sabah böyle izlemek akıl kârı değildi ama elimde de değildi.
Perdeyi biraz daha araladım ve atletli ama yaklaşık bir saati aşkın süredir spor...
Ben şükür iyiyim. Bu bölümle birlikte bu iki ay boyunca toplam 10 bölüm atmış olacağım. ❤️
Bölümü okurken oy verip bol yorum yapmayı unutmayın
Buraya bölümü okuduğunuz tarih ve saati bırakır mısınız? İlk ben bırakayım; 31.08.2024 saat. 22.00
Sizden ricam Güz Yarası'nı okuyabilecek tüm arkadaşlarınıza önermeniz.
Diğer bölüm 04.09.2024 tarihinde çarşamba günü 22.00 da gelecektir. 🥀
Çarşamba günü bölüm geliyor. Sizden ricam bu bölümü bol yorum yapmanız ve oy vermeniz ❤️
Sizleri seviyorum. ❤️
Keyifli okumalar. ❤️
# Gülşen | Adı aşk sebebimin # Billie elish | Lovely
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22. Beklenmeyen
Nasıl başlayacağımı, nasıl devam edeceğimi asla bilmiyordum.
Bildiğim en iyi şey ise; hiçbir şey bilmediğimdi.
Kafam allak bullaktı. Her şey bir gecede başlamış, bin gecedir devam ediyordu.
Serkan beni ağına çekmese, ben ona kapılmasan şu an nerede olurdum acaba? Belki okumuş öğretmen olurdum. Belki de evlenmiş olurdum. Sevdiğim bir adam olurdu ya da her şeye rağmen güvendiğim bir adam olurdu.
Olmamıştı...
Geçmişi ne kadar ardımda bırakmak istemem de asla olmamıştı.
Karşımda gördüğüm yüz beni geçmişe ait hissettirmişti. Çünkü geçmişimdi... Benim geçmişim nasıl Selvi'yken, Serkan'ın geçmişi ise Hamza'ydı. Zaman zaman aramızı bulan. Bize yardım eden, evlenmemizi en çok destekleyen oydu.
"Hamza," dedim korkunun buram buram hissedildiği bir sesle. "Senin," dedim ve genzime sıçrayan tükürüğe öksürükle yuttum. "Senin burada ne işin var?" Ne diyeceğimi bilmiyordum. Tek bildiğim şey Serkan ve Hamza'nıb yolları o olaydan sonra tamamen ayrılmıştı. Selvi en azından bana öyle söylemişti.
Her ikisinin küstüğüne zar zor inansamda bu tamamen gerçek bir olaydı. Hamza'yı neredeyse altı yıldır görmüyordum ve onun da oldukça değiştiğine şahitlik ediyorum. Saçları Serkan gibi dökülmemişti ama azda olsa seyrelmişti. Vücudu enlemesine genişlemişti. Suratında ise küçük bir bıyık vardı.
Selvi ile konuşmamız da Hamza'nın evlendiğini ve bir çocuğu olduğunu söylemişti, peki şu an burada ne işi vardı?
"Nevra," dedi, onun da sesinde korku vardı. Ara ara geri dönüp kapıya bakıyordu. "Sakin ol sana bir şey yapmayacağım," eliyle kollarımı kavradı ve sıkıca tuttu. Hamza benden iki yaş büyüktü.
