Elindeki suyu tepesine bir dikiște bitirdi ve su șișesini hızla evlerinin geniş bahçesine savurdu. Onu her sabah böyle izlemek akıl kârı değildi ama elimde de değildi.
Perdeyi biraz daha araladım ve atletli ama yaklaşık bir saati aşkın süredir spor...
Merhaba çok saygı değer Güz yarası ailem. Nasılsınız? Ben bomba gibiyim. Neredeyse iki yıldır bu bölümleri yazmayı bekliyormuşum, niye bu kadar geç kaldığımı ise sormayın bende bilmiyorum jjxdhbddb
Neyse, bölümü okurken bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Buraya bölümü okuduğunuz tarih ve saati bırakır mısınız? İlk ben bırakayım. 24.08.2024 saat. 22.00
Diğer bölüm 31.08.2024 tarihinde gelecektir!
Sizden ufak bir ricam var. Güz Yarası'nı okuyabilecek tüm arkadaşlarınıza önerir misiniz?
Sizleri seviyorum. ♥️
Keyifli okumalar ♥️
#Gripin | Yalnızlığın çaresini bulmuşlar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21. Sızı
Hayatın neler getirdiğini ve getireceğini ancak yaşayarak öğrenebilirdik.
Başka türlüsü de vardı lakin biz insanoğlunun aldığı en iyi ders ancak yaşanarak oluyordu, başka türlüsü pek eğitici ve öğretici olmuyordu.
Ben küçükken anneannem bana bir sürü hayat tecrübesini anlatırdı, bir kulağım onu dinlerken diğer kulağım onu dinlemezdi. Nasihatler bile sevdiğimiz insanlardan gelince dinleniyordu. Aksisi pek mümkün değildi.
Dünya oldukça garip bir yerdi. Bugün tükürdüğünü yarın geri yalatıyordu insana, hemde hiç acımadan...
Keşke şimdiki aklım küçükken de üzerinde olsaydı belki bunlar yaşamazdı.
Saatler saatleri kovalamıştı, Kerem Ali hâlâ derin bir uykunun kollarındayken ben kollarımı birbirine bağlamış hareketlenen sokağa bakıyordum. Saat yedi buçuk olmuştu. Önce bir simitçi geçmişti tepesine tünettiği simitleriyle, sonra ise üniforma giymiş, sırtında çantayla koşturarak bir çocuk geçti
Bende küçükken böyleydim, okula gitmeyi severdim ve son güne kadar da eksiksiz giderdim. Hemen hemen her derste başarılıydım. Eksik kaldığım tek konu sayısal derslerdi ama onları da matematikle çalışarak hallediyordum.
En nihayetinde oldukça başarılı bir öğrenciydim, ta ki Serkan'ın ilmek ilmek ördüğü kuyuya düşene kadar... Sonra her şey uçup gitmişti. Neredeyse üç yıl boyunca evden nadiren çıkmıştım. O da ya annemin ya da Nazlı'nın zoruyla olmuştu. Onun haricinde hep evde geçirmiştim zamanımı.
Ne ders çalışacak kafa vardı üzerimde ne de başka bir şey halim vardı. Hiçbir şey kalmamıştı. Tükenip gitmiştim.
Zaman zaman yeniden üniversite sınavına hazırlanıp okumak istiyordum ama hem ders çalışmayı neredeyse unuttuğum için hemde kafam yeniden ders çalışmayı kaldırmadığı için hemen vazgeçiyordum. Artık direnecek takatim kalmamıştı.
