Kırık Zincirler

21.BÖLÜM: EV.

"Sen yeter ki sev, kulun olayım

Bir dile bin yıl kölen olayım

Boynuna, koynuna dolanayım

Mahşere kadar"

SERTAB ERENER

Aras'la nişanımızın ardından, eve dönüş yolculuğu resmen bir komedi şovuna dönüştü. Nişan boyunca zaten olaydan olaya koştuk ama asıl eğlence bu yolculukta başladı. Hala nişandaki sahneleri gülerek hatırlıyorum. Hele Kerem'in o meşhur "Heyyy bre!" bağırışı! O adamın şov yeteneği gerçekten sınır tanımıyor.

Araba hareket eder etmez, Aras'ın yan koltuğunda kendimi arka koltuğa serdim. Melis, Sevgi ve Ayla hemen yanıma yerleşti. Serkan direksiyonda, Aras ise ön koltukta oturmuş, bana arada tatlı tatlı bakıyordu. Ama tabii ki önümüzde daha büyük bir sorun vardı: Kerem!

Kerem, resmen hepimizi kahkahalara boğacak bir enerjiyle arabanın arkasında yerini aldı. Bize bakarak, "Eee, yenge hanım... Nasıldı bizim gösteri? Valla bayağı iyiydim di mi? Zeybek falan derken resmen sanat eseri gibi oynadım ya," dedi kendini överek.

Melis, Kerem'e gözlerini devirdi. "Sanat eseri mi? Kerem, bir ara tökezleyip Serkan'ı yere yapıştırıyordun. Resmen salonun ortasında güreşe dönecek diye korktum!"

Ayla da gülerek araya girdi. "Bir de o meşhur 'Hey bre!' bağırışını unutmamak lazım. O nasıl bir çıkıştı öyle? Korkutucu bir güzellik!"

Kerem sırıttı ve hafifçe arkasına yaslandı. "Evet ya, o hareketi bilinçli yaptım. Sanat dediğin biraz risk almayı gerektirir, bebeğim. Anlamıyorsunuz tabii sanatın derinliğini. Ama sorun değil, ben size bir gün anlatırım."

Serkan direksiyonu hafifçe kırarak göz ucuyla Kerem'e bakıyordu. "Kerem, bir kere de ciddi olsan... Yemin ederim Zeybek'ten çıkıp direk Amerikan güreşi yapacaktın neredeyse. Sana güvenip sahneye çıktığım güne sıçayım!"

Aras ise bana dönüp gülümsedi. "İtiraf etmeliyim, Nefes. Nişan-da Kerem'e fazla sahne verdik. Ama en azından unutulmaz oldu, değil mi?"

Kahkahalar arasında başımı salladım. "Evet, kesinlikle unutulmaz oldu. Ama Aras, sen de bayağı havalıydın. Yani, Zeybek oynarken gözlerin benden hiç ayrılmadı. İtiraf et, beni etkilemeye mi çalışıyordun?"

Aras, gülümseyerek bana yaklaştı ve elimi tuttu. "Etkilemeye çalışmak mı? Seni zaten etkilediğimi sanıyordum. Ama biraz da fazla havalı olabilirim, evet."

Tam o sırada Kerem araya girdi, "Ah, romantizm kokusu aldım! Yenge, Aras romantik moduna geçti yine. Gözümde yaş var yemin ederim! Aras'tan daha romantik bir adam var mı bu dünyada?"

Melis ise dayanamayarak güldü. "Romantik dediğin adam böyle olmaz, Kerem. Romantizmin kitabını yazmaya çalışıyor Aras resmen."

Bu arada Serkan direksiyonu sert bir şekilde kırdı. "Tamam tamam, romantizm bir yere kadar. Şu trafiği de atlatabilirsek eve ulaşacağız. Ama Kerem bir daha 'hey bre' falan derse arabayı kenara çekerim."

Kerem, "Aaa! Yalnız o 'hey bre!' sesine alışsanız iyi olur. Bir dahaki sefere düğünde yapacağım, benden söylemesi!" diye araya girdi.

Araba o kadar kahkahalarla çalkalanıyordu ki, bir an dışarıdaki dünyadan kopmuş gibiydik. Sevgi arka koltukta yerini alırken, "Bakın, ben bu gece eve döner dönmez ayaklarımı uzatıp dinleneceğim. Bir daha böyle bir tempoya gelemem. Yani düğün falan düşünemiyorum şu an."