Emison fan fic GxG (Completed)

why don't you like me?

Alison's POV
After kong iwan si Emily, pagkatapos ng pag-uusap namin, (kung pag-uusap nga bang matatawag iyon) ay agad na akong dumiretso sa kotse ko, I can't deny the fact na nasaktan ako sa mga sinabi ni Emily, iniisip ko kung bakit hindi ko siya makuha, I am sure that I am very close sa salitang perfect, pero pagdating kay Emily parang I am nothing, but why? As in what a huge WHY? I feel so down right now, so I decided to go straight home.

===================

"Where the hell have you been?" Bungad na tanong sa akin ni Cece, pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ng front door.

"Why do you care?" Inis na balik tanong ko dito.

Badtrip na nga kasi ako dadalihan pa ako ng sassyness nito.

"Don't asked her, Cece. Dahil alam naman na natin kung saan galing si Alison." Sabi naman ni Spencer na seating pretty sa couch.

"Spence is right, Cey." Pagsang-ayon naman ni Aria na katabi ni Spencer.

"Oh! So Ali, tell us what happened." Ngiting nang-aasar naman ang nakalarawan sa mukha ni Hanna.

Dahil alam naman ng mga ito ang lahat ng posibleng mangyari sa tuwing nilalapitan ko si Emily.

"Don't ask, dahil kagaya ng alam ninyo kung saan ako galing, ay alam ninyo na rin kung anong nangyari."

Malakas na nagtawanan ang apat, dahil sa sinabi ko.

"Know what, Ali! I don't understand you! Yes, Emily Fields is gorgeous and hot, but thats all! She is completely nothing compare to you!" Sabi ni Spencer.

Sinamaan ko ito ng tingin.

"You did not just say that, Spence." Sabi naman ni Aria ng makita ang tingin ko kay Spencer.

"Yeah! Scratch that, Spencer kung ayaw mong bumagsak ang mga negosyo ng pamilya mo." Nagtatawa namang sabi ni Cece.

"Cece is right, saying something against Alison's favorite toy is not good for anyone's business." Seryosong sabi ni Hanna na may evil smirk sa labi.

Spencer said sorry, pero hindi sincere, parang joke pa din.

"Girls, I love you, but I want to be alone... so please leave." Sabi ko dahil hindi nakakatulong sa akin ang kakulitan ng apat kong mga bestfriend.

"Okey, bye Ali." Halos iisang sabi ng mga ito saka umalis na ng bahay ko.

Umakyat na ako sa aking kwarto at padapa kong ibinagsak ang sarili ko sa kama.

"Why don't you like me, Emily..... Why?"

A loud groaned escape from my mouth ng wala akong makuhang sagot.

=================
Hanna's POV
After namin sa bahay ni Alison, ay naghiwa-hiwalay na kaming apat. May kanya-kanyang lakad pa daw kasi iyong tatlo, ako din naman may kailangang gawin, hinila nga lang ako nina Cece kanina para mag-usisa kay Ali. Bumalik ako sa D.L.I.S. para magpractice ng ballet, at ngayon nga ay nag-eenjoy na ako sa pagsayaw, para akong isang ibon na malaya, bawat leap and turn ko ay nagpapagaan ng pakiramdam ko, but all of a sudden ay naramdaman ko na may nanonood sa akin at napatingin ako sa pinto na ang kalahati ay salamin, napahinto ako sa pagsasayaw ng makilala ko ang aking 'audience'.

==================
Emily's POV
Bumalik ako sa school, dahil naiwan ko ang assignment notebook ko sa locker, gusto kong sisihin si Alison, dahil sa pag distract nito sa akin kanina kaya naiwan ko iyon, pero no use din naman. Pagkakuha ko ng notebook ko ay pauwi na sana ulit ako, pero napadaan ako sa dance studio at nakita kong bukas ang ilaw at may bahagya rin akong naririnig na malamyos na tugtog na nagmumula doon, kaya naman na curious akong sumilip, at ng makilala ko ang mag-isang nagba-ballet, ay hindi ko na napigilang manood, si Hanna Marin, ang babaeng na crushan ko unang araw ko pa lang dito sa D.L.I.S. napakaganda ni Hanna, lalo na pag lumalabas ang dimple nito tuwing ngumingiti. Lihim na lihim ang pagkakaroon ko ng crush kay Hanna, dahil bukod sa may girlfriend ako noon ay nalaman ko pa na isa pala ito sa mga bestfriend ng baliw na si Alison.

Enjoy na enjoy ako sa panood, ngunit maya-maya ay napatingin sa gawi ko si Hanna at tumigil na ito sa pagsasayaw, the next thing I knew ay nakatayo na ito sa harap ko.

"Anong ginagawa mo dito?"

Hindi ko malaman kong galit ba ito sa walang paalam ko na panonood.

"A-ah, pasensya ka na galing kasi ako sa locker, naiwan ko kasi ang notebook ko." Pinakita ko pa dito ang hawak ko. "Paalis na talaga ako, sorry ulit." Pandalas kong sabi, saka tumalikod na ako.

"Sandali."

Napalingon ulit ako kay Hanna.

"Pinaalis ko na kasi iyong driver ko kanina para sunduin ang Mom ko, eh hindi pa nabalik... I just wanna ask if you can give me a ride?" Tanong nito sa akin na may alanganing ngiti sa labi.

'Is she really asking me to give her a ride?' Hindi makapaniwalang tanong ko sa sarili ko.

"Kung okey lang naman, if not walang problema."

"Hindi, okey lang, ihahatid na kita. Saan ba ang bahay mo?" Pandalas kong sabi at tanong.

Napangiti ito.

"Sige, wait lang kukunin ko lang ang things ko. Thanks ha." Sabi nito saka muling pumasok sa studio.

Ilang saglit lang ay lumabas na ulit ito, bitbit ang may kalakihang bag.

"Tulungan na kita." Offer ko.

"No thanks, I can manage." She politely refused.

Ngumiti na lang ako at magkaagapay na kaming lumabas ng building papunta sa parking lot, ng parehas na kaming settled sa kotse ko ay nagdrive na ako, binigay lang sa akin ni Hanna ang address nila at ilang saglit pa ay nasa tapat na kami ng malaking bahay ng mga Marin.

"Hey, Emily! Thank you ha, no wonder bet na bet ka ni Ali... maganda ka na, mabait pa." Nakangiti nitong sabi, bago bumaba ng kotse ko. "Thanks ulit."

Napangiti na lang ako. Nakita ko pa sa rare view mirror na kumaway ito ng umalis ako, abot hanggang tenga naman ang ngiti ko, dahil sino ba naman kasing hindi sasaya kung ang long time crush mo ay naihatid mo sa bahay nila at sinabihan pa niya ako na maganda daw ako at mabait, medyo umasim lang ang pakiramdam ko sa pagbanggit nito kay Alison, pero all in all, masaya ako.