The Story of Unit 24-C

Kabanata 15: Pambihira

KABANATA 15: PAMBIHIRA
PAMBIHIRA BY QUEST

KALALAPAG lang namin ni Noah sa Lio Airport at nakasunod siya sa akin papalabas ng terminal. Natapos na ang second semester namin sa Ardano University, akalain mo 'yon! Naka-isang taon na ako sa kolehiyo. Ang daming nagbago sa buhay ko at mas naging independent akong klaseng tao.

Especially para akong nag-aalaga ng isang ogag sa apartment. Lintek, tuwing may baking o lulutuin kami sa klase ay laging pauwi nang pauwi. Akala mo talaga may ambag siya sa pinambibili kong ingredients.

"Where's the CR?" Tanong niya sa akin at tinuro ko ito gamit ang aking nguso. bigla niyang isinukbit sa balikat ko ang duffle bag niya at tumakbo sa banyo.

"Bilisan mo, nandiyan na sila Mama sa arrival area." Paalala ko.

Hindi ko lubos akalain na sasama nga itong si Noah sa pagbalik ko sa El Nido. Parte raw 'to nang pagmu-move on niya kay Sarah na four months niya lang naging jowa. Reason niya lang 'yon para may pagtapunan ng pera, eh. Mabuti nga at susunod si Darius bukas kung kaya't tatlo kaming mag-i-island tour kung sakali.

From: Mama
Naxan na kau ank qo? Di2 na kami ng papa mu

To: Mama
Palabas na po kami, be there po in five minutes :)

Ilang minuto ko ring hinintay si Noah dahil may pila sa CR, idagdag pa ang mga kabataang nakakilala sa kaniya at nagpa-picture. Minsan talaga ay nakalilimutan ko na kilalang atleta 'tong si Noah kasi hindi naman niya pinaparamdam na may popularity gap sa aming dalawa.

Saka wala din akong pake.

Nakangiti siyang lumapit sa akin. "Sorry, the queue was too long." Kinuha niya ang duffle bag niya. Pinicture-an niya pa ang ilang parte ng airport para siguro pang-myday niya.

"Nasa arrival area na sila Mama." Naglakad na kaming dalawa. "Basta ang usapan natin, kapag nagtanong si mama kung kumakain ako ng maayos ay sasabi—"

"Sasabihin ko oo. At hindi ka nagtatanghalian ng stick-O at gummy bears." Siya ang nagtuloy dahil sa NAIA pa lang yata ay binibilin ko na sa kaniya 'yon. Ayoko lang din mag-alala sila Mama dahil sa katamaran ko magluto.

Pagkarating namin sa arrival area ay tinawagan ko si Mama para mahanap namin ang eksaktong lokasyon nila.

"Caloy!" Malakas na sigaw ni ate Keanna ang maririnig sa lugar. Nakakahiya dahil maging ang ibang turista ay napatingin sa direksyon namin. Buwisit.

"Caloy?" Takang-taka na tanong ni Noah. "Sinong Caloy?"

Napabuntong hininga ako dahil malalaman niya na ang palayaw ko sa bahay. Ayoko pa man din tinatawag ng Caloy ng ibang tao. "Ako, Caloy tawag sa akin sa bahay."

Inalis ko ang atensyon ko sa kaniya at sinalubong si Mama't Ate. Mahigpit kong niyakap si Mama dahil limang buwan din kaming hindi nagkita. "Parang pumapayat ka yata, 'Ma? Ate, hindi ninyo ba pinapakain sila Mama?" Concerned kong tanong.

"Hay naku, nagzuzumba na kasi sa baranggay 'yan tuwing umaga. Naaya ng mga kumare niyang tsismosa." Paliwanag ni Ate.

"Yanna, makapagsabi ka ng tsismosa. Mga tita mo 'yon." Suway ni Mama at parehas kaming natawa ni Ate. "Na-miss ka namin, Caloy. Nasaan pala 'yong kasama mo?"

Nakatayo sa likod ko si Noah at kumaway. "Hello po, Tita."

"'Ma, Ate, si Noah. Siya 'yong roommate ko kako na magbabakasyon sa atin ng isang linggo." Pagpapakilala ko at kinamayan ni Noah sina Mama.

"Ang pogi naman nitong bata na ito." Manghang-mangha na sabi ni Mama at napailing na lang ako dahil iyon naman ang usual na pinangde-describe kay Noah— pogi. "Ang tangkad pa. Puwedeng-puwede kang mag-basketball, hijo."