Unexpected love || Bankzitters

34 || Van mij

'Hmm misschien nog een fles Bacardi?'

Ik sta met Milo in de supermarkt en we zijn inkopen aan het doen voor vanavond. De jongens hebben weer besloten om een feestje te geven thuis en ik heb er echt mega veel zin in. Het is al best even geleden sinds het laatste feestje, dus ik ben er echt weer even aan toe.

Milo stopt nog twee flessen Bacardi en nog wat andere flessen in de kar en samen lopen we naar de kassa. Na afgerekend te hebben lopen we meteen door naar de auto en we stoppen de tassen in de kofferbak.

Binnen vijf minuutjes staan we weer thuis in de keuken en we ruimen de boodschappen op. De rest van de jongens zijn bezig om alles klaar te zetten en mijn blik valt op Rob en Matthy. Ze zijn samen een beetje aan het kloten en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Ik ben echt blij dat het ook weer goed is tussen hun, want van alle jongens zijn zij twee toch wel het best met elkaar bevriend.

Na een halfuurtje zijn we helemaal klaar met alles en met z'n allen ploffen we op de bank.

'Ik heb zin om te zuipen maat' zegt Rob.

'Dan gaan we toch alvast zuipen, wie wil er een biertje?'

Milo staat al en vragend kijkt hij ons aan. Alle jongens steken meteen hun hand op en ik geef door dat ik wel een wijntje wil. Net nadat Milo weg is om drinken te halen gaat de bel en meteen sta ik op. De jongens kijken me vragend aan, maar zonder hun blik te beantwoorden loop ik door naar de voordeur.

'Soofjee'

Ik geef haar een knuffel en blij knuffelt ze me terug. Ik had nog niet aan de jongens verteld dat ik Sophie ook had uitgenodigd voor vanavond, maar ik denk dat ze de verassing wel leuk vinden. Vooral Koen.

Al kletsend lopen Sophie en ik de woonkamer in en enthousiast begroeten de jongens haar ook. Ze geeft iedereen een knuffel en ik merk dat de knuffel van Sophie en Koen net een seconde langer duurt dan die met de andere jongens.

Wanneer ik oogcontact met Sophie maak laat ik mijn ogen even snel heen en weer gaan tussen haar en Koen en ik zie hoe haar wangen een beetje rood worden. Ik grinnik om haar en hoofdschuddend kijkt ze me aan.

Iedereen zit nu met een drankje op de bank en we zijn aan het wachten op ons eten. We hebben ongeveer een halfuurtje geleden pasta besteld en ik heb zoveel zin in mijn pasta pesto. Gelukkig duurt het niet lang voordat het er is en na nog tien minuutjes te hebben gewacht gaat eindelijk de deurbel.

Raoul staat op om naar de deur te lopen en na een paar seconde komt hij terug met ons eten. Iedereen had blijkbaar veel honger want binnen een kwartier heeft iedereen zijn eten alweer op.

Het is nu ondertussen acht uur en over een uurtje is iedereen welkom. Ik sta in de keuken de laatste dingen klaar te zetten en opeens voel ik twee armen om me heen glijden. Matthy komt achter me staan en slaat zijn armen stevig om mijn middel. Zijn kin rust zachtjes op mijn schouder en ik leun automatisch tegen hem aan.

'Ziet er goed uit Loen' fluistert hij in mijn oor.

Een glimlach verschijnt op mijn lippen en mijn handen vinden hun weg naar zijn armen.

'Ik hoop dat alles perfect gaat vanavond'

'Het is al perfect,' zegt hij terwijl hij een zachte kus in mijn nek drukt, 'net als jij.'

Ik giechel en ik voel hoe mijn wangen een beetje rood kleuren.

'Je bent echt een flirt af en toe' antwoord ik met een speelse toon.

'Alleen voor jou' fluistert hij terwijl hij me nog dichter tegen zich aan drukt.

Er ontsnapt nog een giechel uit mijn mond en voor een paar seconde sluit ik mijn ogen. Ik ben zo blij dat Matthy en ik niet meer stiekem hoeven te doen en dat we gewoon zo samen in de keuken kunnen staan.