Unexpected love || Bankzitters

1 || Gezellig

'Ein-de-lijk afgestudeerd' zeg ik blij tegen Sophie wanneer ik haar appartementje binnenloop. Na 6 jaar VWO en daarna nog eens 4 jaar rechten ben ik wel een beetje klaar met al dat studeren. 

'Aaah wat goed Loen' zegt Sophie terwijl ze me een knuffel geeft, 'ik ben zo trots op je'. 

We lopen verder naar de bank en terwijl ik ga zitten haalt Sophie een cadeautje tevoorschijn. 

'Awh dat had echt niet gehoeven Soof', zeg ik toch wel een beetje met een enthousiaste stem. 

Snel maak ik haar cadeautje open en haal er een super mooi armbandje uit. 

Blij kijk ik haar aan 'echt heel erg bedankt, ik vind hem echt echt heel mooi'. 

Na nog even wat te hebben bij gekletst is het ondertussen alweer tijd om voor mij naar huis te gaan, ik zeg Sophie gedag en stap mijn auto in om mijn reis naar Den Haag te beginnen.

Sophie is echt een schat. Ik ken haar denk ik al bijna 10 jaar. Toen we elkaar voor het eerst in de brugklas zagen klikte het meteen en sindsdien zijn we echt onafscheidelijk geworden. Gelukkig wonen we niet al te ver uit elkaar, Sophie woont namelijk in Rotterdam in echt het mooiste appartement wat ik ooit heb gezien. Ze woont op de elfde verdieping en heeft uitzicht op de Erasmusbrug.

Maar verder trekt Rotterdam mij niet zo, vandaar dat ik ook lekker in Den Haag ben blijven wonen. Ik woon daar nu ongeveer 1 jaar samen met mijn vriend Liam. We hebben al 4 jaar een relatie, alleen de laatste tijd loopt het niet zo lekker tussen ons. We hebben vaak ruzie en soms kan hij wel een beetje agressief worden. Maar ach daar zullen we vast wel overheen komen.

Na ongeveer een halfuurtje rijden kom ik bij ons appartement aan. Net als Soof zitten wij midden in het centrum, alleen is ons uitzicht niet zo geweldig, namelijk gewoon een ander flatgebouw. Maarja weinig aan te doen, een huis is een huis. Ik draai de sleutel in het slot en hang met een zucht mijn jas op. Het is ondertussen al een uur of elf en morgen heb ik weer een lange dag voor de boeg. 

Ik zie dat Liam op de bank zit en ik loop naar hem toe en sla van achter mijn armen om hem heen. 

'Hoi, wat is er?' vraagt hij terwijl hij mijn armen van zich af duwt. 

'Oh niks ik dacht ik kom je even gedag zeggen maar het hoeft niet hoor' antwoord ik een beetje chagrijnig terug. 

'Loen doe ff niet zo chagrijnig, ik heb nu even geen zin in jou ik ga naar bed'

Hij staat op en zonder nog maar ook iets te zeggen of mij aan te kijken loopt hij naar de slaapkamer. Sukkel denk ik in mezelf. Ik probeer het echt weer leuk tussen ons te krijgen, maar voor mijn gevoel hoeft het van hem allemaal niet meer. Maarja dat is weer een probleem voor morgen. 

Snel poets ik mijn tanden en ga naast Liam in bed liggen. Aan zijn ademhaling te horen is hij al in slaapgevallen. Ik weet dat onze relatie niet helemaal perfect is, maar ik hou echt zoveel van hem en ik zou ook echt niet weten wat ik zonder hem zou moeten doen. 

Soof daarentegen is niet een hele grote fan van hem. Ze weet wat hij wel eens heeft gedaan en ik kan je vertellen toen ze het hoorde heeft ze hem nog net niet vermoord. 

En heel eerlijk, diep van binnen weet ik dat wat hij doet ook echt niet kan, maar liefde maakt echt blind en ik denk dat het meer pijn zou doen om bij hem weg te gaan dan om bij hem te blijven. Na nog veel nagedacht te hebben val ik uiteindelijk na ongeveer een halfuurtje ook in slaap. Hopend dat morgen een betere dag wordt.