Luna van de Graaf, misschien zegt de naam het al maar ze is het zusje van Rob van de Graaf, een lid van de bankzitters. Veel contact hebben ze alleen niet. Luna is 24 jaar en leidt lekker haar eigen leven. Ze heeft net haar studie rechten afgerond e...
Nerveus sta ik voor de spiegel. Ik heb echt al vier verschillende outfits aangehad, maar ik vind niks leuk. Ik heb nog steeds geen idee wat we gaan doen, Matthy heeft me alleen verteld dat ik gewoon iets casuals aan moet doen.
Dus hier sta ik voor mijn kast naar een goeie outfit te zoeken.
Ik besluit uiteindelijk maar gewoon een simpele witte trui te pakken en een jeans, aangezien het nog steeds winter is en ik niet echt een leuk topje aan kan. Tevreden bekijk ik mijn outfit in de spiegel en snel doe ik nog een beetje make-up op.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Niet veel later hoor ik een zacht klopje op mijn deur en Matthy steekt zijn hoofd om de hoek.
'Ben je klaar om te gaan?'
Ik knik en samen lopen we de trap af naar beneden. We zeggen de jongens gedag en we lopen richting Matthy's auto. Hij opent eerst mijn portier en ik geef hem een kleine glimlach.
Een paar seconde later komt hij zelf ook in de auto zitten en we rijden richting onze date.
'Mat mag ik nou weten wat we gaan doen?' vraag ik aan hem.
Hij blijft gefocust op de weg, maar ik voel wel zijn hand op mijn bovenbeen. Dat geeft echt nog steeds vlinders in mijn buik.
'Nee Loen, dat zie je zo wel' grinnikt hij.
'We gaan toch niet weer helemaal naar België hé?'
Even blijft het stil en geschokt kijk ik hem aan. Maar dan zie ik hem lachen en hij schudt nee.
'Wacht nou maar gewoon'.
Ik besluit het er maar bij te laten en na tien minuutjes rijden parkeert Matthy de auto in een vak.
Wanneer ik uitstap zie ik het kleurrijke bord van een minigolfbaan en blij kijk ik hem aan.
'Ieeh wat leuk, ik ga je echt inmaken' zeg ik enthousiast.
Samen lopen we richting de ingang en Matthy pakt ondertussen mijn hand vast. Wanneer we binnen zijn melden we ons bij de receptie en de vrouw achter de balie geeft ons twee clubs, twee ballen en een scorekaartje.
We komen bij de eerste hole en het is een simpele baan met en paar lichte hobbels en een klein bruggetje. Matthy gaat eerst en hij legt zijn bal op de startplek. Geconcentreerd richt hij zich op de bal en met een sierlijke beweging slaat hij hem en hij komt verassend dicht bij de hole.
'Niet slecht,' zeg ik met een lach terwijl hij trots opkijkt. 'Maar wacht maar tot je mijn skills ziet.'
Ik leg mijn bal neer en met een rustige tik sla ik de bal. Hij rolt gelukkig precies over het bruggetje, maar hij gaat net iets te hard. Hij stuitert tegen de rand en komt een stuk verder van de hole tot stilstand dan ik had gehoopt.
'Hmm, iets te veel kracht' zeg ik lichtelijk beschaamd, maar met een grijns.
Matthy lacht en hij loopt richting zijn bal. Met een zachte tik rolt zijn bal erin en daarna ben ik weer aan de beurt. Gelukkig lukt het mij ook om mijn bal in twee slagen erin te slaan, waardoor we voor nu nog gelijk staan.
We zijn ondertussen bij de een-na-laatste baan aangekomen en ik kijk naar Matthy, die voor de zoveelste keer een bal probeert te richten door een kasteel met een draaiende deur.
Hij slaat de bal keihard, maar die stuitert net naast het kasteel en rolt langzaam weg. Ik schiet in de lach en met rollende ogen kijkt hij me aan.
'Misschien moet je het meer op gevoeld doen, in plaats van zo hard te mikken' zeg ik plagend, terwijl ik mijn club over mijn schouder leg.
Matthy lacht en schudt zijn hoofd.
'Op gevoel? Nou, laat jij maar eens zien hoe jij dat doet, kampioen minigolf'.
Ik stap naar voren en leg mijn bal neer. Niet te hard of te zacht sla ik de bal in de richting van de draaiende deur en gelukkig gaat hij er precies doorheen. Snel ren ik om het kasteel heen om te kijken waar mijn bal is en hij zit precies in de hole.
Ik draai me triomfantelijk naar Matthy om en ik gooi mijn handen in de lucht.
'Hole-in-one' zeg ik juichend.
Hij schudt zijn hoofd, maar ik zie een kleine glimlach op zijn lippen verschijnen. Matthy probeert nog drie keer om de bal in de hole te krijgen en uiteindelijk lukt het hem ook.
We gaan door naar de laatste baan, maar net als ik weg wil lopen struikel ik over de verhoogde rand van deze baan. Het gaat zo snel en ik voel dat ik val, maar net voordat ik de grond raak, voel ik twee sterke armen om me heen.
'Ik heb je' zegt Matthy zachtjes terwijl hij me stevig vasthoudt.
Onze gezichten zijn maar een paar centimeter van elkaar verwijderd en ik merk dat mijn hart sneller begint te kloppen. Zijn ogen houden de mijne vast en voor een moment lijkt de hele wereld even stil te staan.
Dan brengt hij zijn lippen naar de mijne en meteen kus ik hem terug. Ik sla mijn armen om zijn nek en zijn handen vinden hun weg naar mijn gezicht. Na een paar tellen laten we elkaar weer los en met een verlegen lachje kijk ik hem aan.
'Was het met tennissen ook maar zo gegaan' zegt hij met een kleine glimlach.
'Sukkel' zeg ik terwijl ik mijn ogen rol en hem op zijn schouder sla.
We lopen naar de laatste baan en ik zie al meteen dat die moeilijk is. Het is een smalle baan met een steile helling en een mini vuurtoren aan het einde. Als ik deze in één keer erin sla, win ik. Matthy weet dat ook en hij lijkt het maar al te leuk te vinden.
'Geen druk hoor,' zegt hij met een grijns. 'Maar als je hem mist verlies je'
Ik grijns terug en pak mijn club stevig vast. Ik sla de bal en hij rolt de baan op, langzaam maar doelgericht klimt hij de helling op en gelukkig gaat hij er net overheen. De bal rolt weer naar beneden, maar hij gaat net langs de hole.
Ik hoor Matthy al naast me grinniken, maar de bal kaatst tegen de achterkant van de baan weer terug en ja hoor, zo de hole in.
'Jaaa!' roep ik uit.
Zonder na te denken laat ik mijn club vallen en ik draai me naar Matthy toe vol blijdschap. Ik spring in zijn armen en lachend vangt hij me op. Zijn armen zijn om mijn middel en hij draait me een paar rondjes in de lucht.
Wanneer hij me weer voorzichtig op de grond zet kijk ik hem recht in zijn mooie blauwe ogen aan. Zijn handen houdt hij nog steeds op mijn rug en mijn handen liggen nu op zijn borst.
'Luna' zegt hij.
Zijn stem is iets zachter en serieuzer dan eerst en vragend kijk ik hem aan.
'Vanaf het moment dat ik je zag was ik denk ik al verliefd op je en dat is de laatste tijd alleen maar erger geworden. Elke keer als we samen zijn voelt het gewoon goed en ik zou me echt geen leven zonder jou kunnen voorstellen.'
Ik voel mijn wangen rood kleuren en heel even kijkt hij naar de grond en dan weer naar mij.
'Dus ik vroeg me af...,' Matthy glimlacht en haalt een beetje nerveus een hand door zijn haar.
'Lieve, lieve, Luna, wil je mijn vriendin zijn?'
Mijn hart maakt een sprongetje van blijdschap en zonder aarzeling knik ik.
'Ja, dat wil ik heel graag Mat'.
Zijn glimlach wordt groter en hij trekt me opnieuw in zijn armen. Blij knuffel ik hem terug en we blijven eventjes zo staan.
'Dan heb ik vandaag toch nog iets gewonnen' hoor ik Matthy zeggen.
Ik moet lachen om zijn opmerking en ik richt mijn hoofd omhoog zodat ik hem nu aankijk.
