Duygusal mı Duygusuz mu?

Bölüm-13 Yalnız

Aklımdan ne geçiyordu ki? Bana benzeyen birini bulmuştum. Ama neden sevmek zorundaydım? Suç bendeydi. Yumasaki 'ye hiç kızmıyordum. Somurtkan ve şımarık biriydim. O ise nazik, sevecen, yakışıklı ve daha sayamayacağım bir çok güzel özelliği olan bir insandı. Bunları düşünmüştüm ama mantıksız gelen şey ise Kohana olmuştu. Benden daha güzel değildi. Tek bir duygusu vardı. Aptalca hareketleri vardı... 

Neden ben değilde o diye düşünmüştüm. Cidden. Neden ben değil de o? Benden üstün hiçbir özelliği olmadığı halde onu seçmişti. Yine de onu suçlayamazdım. Onları ayırmak gibi bir niyetim de yoktu.

Sadece kıskanıyordum.

Kıskançlık her insana kötü şeyler yaptırabilirdi. Ama ben onlardan olmamalıydım. Birinin beni sevmesi gerekiyor muydu? Umurumda olmamalıydı. Umursamazlık duygumu Sevgi ve Kıskançlık bastırıyordu. Ve bir de Nefret...

İkisinden de nefret ediyordum.

O gün onunla beraber dondurma yemeye gitmemeliydim. Sadece aptal Kouta ile takılmalıydım.

Bizi o aptal Kouta tanıştırmıştı zaten. Beni ona anlatmıştı.

Onun ilgisini çekmiştim ve beni önemsediğini söylemişti.

Saçlarımı örme zahmetine bile girmişti.

Bana Tatlı olduğumu söylemişti. Yüzü kızarmıştı. 

Geç kaldığımda endişelenmişti.

Şimdi neden böyle davranıyordu?

Onları öpüşürken gördüğümde, aptal , beyinsiz , mankafa Kohana 'nın Yuu'mun dudaklarına yapıştığını gördüğümde var gücümle koşmuştum.

Saat sekizdi. Bulunduğum yerde kimse yoktu. Ne bir bina ne bir ağaç... Sadece ben. Yere yığılmış bir şekilde ağlayarak bunları düşünüyordum sadece. Yuu 'nun çok sevdiği beyaz elbisem üzerimdeydi. Benim de en sevdiğim elbisem...

Eve döndüğümde onu parçalara ayırıp bir çöp poşetine attım ve gizlice dışarıda yaktım.

Beni asla tekrar öyle göremeyecekti. 

Son bir haftayı güneşli gösteriyordu. Ben koşarken birden yağmur yağmaya başladı.

Belki de yağmamıştı?

İçimde yağmıştı ancak dışarıda yağdığından emin değildim.

Kendimi yere bıraktığımda bomboş bir arazide olduğumdan da emin değildim.

Kimseyi görmemiş ve duymamıştım.

Sadece ben vardım.

Yalnız.