Duygusal mı Duygusuz mu?

Bölüm-47 Şefkatli ses

Sanki vücuduma her saniye daha fazla enerji doluyordu.
Patlamaya hazır bir bomba gibiydim.

Yumasaki artık gerçekten çok yorulmuştu.

-Pes ediyorum Yume. Sen kaç...

Evde otururken oynadığım raptiyeleri kaçarken cebime atmıştım.
Bilinçsizce tabii.
Film veya kitaplardaki kahraman değildim sonuçta. Hani şu her savaşa hazırlıklı olan tiplerden...

Elimi hızlıca cebime attım. 
Kutunun içinden birkaç raptiyeyi Yuu'ya yakın bir yere fırlattım ve ona gülümseyen bir bakış attım.
Güldü.

Kouta klonu yavaşça yürüyordu. Diğerleri gibi koşmuyordu.

Bu bana düşünmek için zaman kazandırmıştı.

Elime birkaç raptiye alacaktım ki, Yuu beni kolumdan çekti ve fısıldadı:

-Yere döşedim. Yavaşça gel. Kenardan. Sakın çaktırma.

Dediğini yaparken sesinin ne kadar güzel ve tanıdık olduğunu fark ettim.

Güven veren ve şefkatli...