Bölüm-43 Öldük

63 14 0
                                    

Annem bir anda içeriye daldı. Gözleri korku ile açılmıştı ve yaşlar akıyordu.

Bütün bu insanlar için üzülüyordum. Dengeyi ben bozmuştum. Ama böyle bir şey olacağını tahmin edememiştim.

Bilseydim, hiç bulaşmazdım.

-An...anne sakin ol... Tamam bir şey yok...

-AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!

-ANNE! SAKİN OL DEDİM!

-İMDAAAAAAAAAAAATTTT!

Bu çığlıkları hayatım boyunca unutamayacaktım.

...

Yumasaki beni kolumdan tutup odadan çıkardı. Koşarak kapıya yöneldi ama ben durdum:

-Nereye gideceğiz ki Yuu? Öldük artık.

-GEL BENİMLE!

-ÖLDÜK!

-GEL DEDİM YUME! EN AZINDAN SEN YAŞAYACAKSIN! ÖLMEDİN!

Başıma kurşun yemiş gibi hissettim. En küçük bir şeyde Yumasaki beni kurtarmayı düşünecekti demek ki. Bu da onun ölümüne sebep olabilirdi.

Hayır, onsuz bir hayat istemiyordum.

O sırada aklımdan milyonlarca düşünce geçti.

Hayallerim.

Duygusal mı Duygusuz mu?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin