Günler geçiyordu. Biz ise insanların içindeki duyguları nasıl fark etmelerini sağlayabiliriz diye düşünüyorduk. Bu sırada Yuu Heves duygusunu da kazanmıştı. Ama bu biraz sinir bozucuydu. Her şeye hevesleniyordu. HER ŞEYE. ABARTISIZ HER ŞEYE!
"Yume! Bak oyun CD'si! Hadi alalım konsola takar oynarız!"
"Yume Yume! Bak! Defterler çok güzel bir şeyler karalarız!"
"Yume! Baksana çok güz..."
"Neye bakayım?"
"Bir şey yokmuş. Hehe..."
Gibi.
...
Kouta'yı da bizimle gelmeye zorladık. Banka oturup -kaçıp oturduğum bank- duyguları nasıl keşfedebileceğimiz ile ilgili konuştuk. Kouta üzerinde de denememiz gerekiyordu tabii ki.
Onu da aynı kayanın üzerinden atlamaya zorladık.
Yumasaki'den daha zorlu bir atlayıştı...
Fazlasıyla zorlu bir atlayış...
-Atlasana Kou!
-Ne gerek var!
-Korkuyor musun?
-Saçmalama.
-Aşağıda çok büyük bir balık var.
-Ne?
-Geçen gün birini yemeye çalışmış...
-Y-Yuu!
-Ne var Yume nasılsa korkmuyor! Değil mi Koucuk?
Kou birden titremeye başladı.
-İnanacağını düşünmemiştim!
-A...azıcık korkmuştum. Sonra korktuğum için korkmaya başladım...
Atlayışı zordu. Ona orda balık olmadığına inandırmak baya zorluydu.
Ancak duyguları keşfetmenin zorluğu insanlara göre değişiyor olmalıydı.
Tek duyguyu kabullenmişler için zor,
Diğerleri için, Kou gibiler için kolay olmalıydı.
Yuu ve Kou da benim gibi düşünüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Duygusal mı Duygusuz mu?
Science FictionHerkesin tek duygu ile yöneltildiği bir Dünya... Yumemi kendisinin içinde bulunmadığı bu dengeyi sorgulayınca, içindeki yok etme isteği ateşlenir. Dengeyi yeniden kurmaya çalışırken , tüm duyguların tadına varıyor. Aşk, Cesaret, Güven, Acı, Korku, Ü...
