LEAF OF FAITH

Kabanata XLVI

"I'm pregnant"

I looked at Irene and looked at her outstretched palms where the positive pregnancy kit lays there, I took a deep breath! And closed my eyes

We are just fifteen years old this could not be happening! Padabog ko nilapag ang bag ko sa kama ko at tinignan siya

"How come?!" Sabi ko sa kanya! Hinilamos ko ang palad ko sa aking mukha

"You fool Nico! We are having sex! Halos everyday for the past three months! Malamang may mabubuo! Ayaw mo naman kasi mag condom!" Sigaw ni Irene at binato ang bag niya sa akin

"Alam ko hindi ako tanga! Pero tuwing gusto ko iputok sa loob, sabi mo safe ka?! Lagi kita tinatanong every time!" Sigaw ko na din sa kanya, our relationship has always been like this! Constant bickering! Hindi kami naguusap ng maayos pag may problema kami, we always find a way to end up shouting at one another! But this is not an ordinary argument anymore this is something we can't fix it overnight

"Akala ko din, pero andito na tayo Nico, kinausap ko si ate Irina about this one, meron siya kilalang komadrona" paninimula ni Irene, kumunot ang noo ko sa sinabi niya

"What do you mean?" Tanong ko sa kanya

Huminga siya ng malalim at umupo sa gilid ng kama ko "Magaling yung komadrona daw na iyon, siya daw pinupuntahan ng mga barkada niya tuwing nag papa abort sila, kaya pwede niya daw irecommend sa atin iyon" mahinahon niya sinabi

Ano?! Gusto niya ipa abort ang baby?! Pero bakit?! Alam ko bata pa kami para sa ganitong responsibilidad pero ayoko naman patayin ang anak namin, sariling dugo't laman ko ito! Dadalhin ko ito sa konsensya ko habang buhay.

"Can you hear yourself Irene?! Ipapa abort mo yang bata?!" sigaw ko ulit sa kanya

Tumawa siya at umiling iling "what Nicholas Bojorquez? You wanted to be a father now at a very young age? All of the sudden magiging seryoso ka na sa akin? Alam ko naman na fuck buddies lang tayo, makapagsalita ka parang hindi ka mag bebenefit kapag hindi ko pinatanggal ito" at tinuro niya ang tyan niya

Huminga ako ng malalim and in an instant, my views and perception in life changed, the two words that Irene uttered changed my life in many ways possible.

In the end, I bravely faced our families, even though ayaw ni Irene, she don't want to do anything with the pregnancy, and here we are again shouting at each other

"Ikaw ang may ideya nito, pero ikaw ang hindi nahihirapan!" At binato niya ang unan sa akin, I am living with her sa bahay nila dahil iyon ang gusto ng magulang niya, eventhough my dad offer his town house para sa aming dalawa ni Irene pero her parents refused his offer, they said we are both minors that needed adult guidance.

I looked at Irene her belly is now swollen, and she gained a lot of weight, but she is still beautiful no matter what, and what makes her even more beautiful is that she is carrying my child - our baby.

"Please Irene don't stress yourself too much, alam mo nakakasama iyan sa baby natin" malambing ko sinabi, I know she has mood swings because of her hormones kaya ako na lang ang iintindi sa kanya, even though this past months been hell to me, at pinakalma ko siya sa pamamagitan ng pagyakap at paghalik sa kanyang ulo.

"Ano plano mo Nico after manganak si Irene?" Tanong ng mommy niya one time when we are having dinner, huminga ako ng malalim at pinunasan ko ang aking bibig

"Pag ready na po siya bumalik sa pag aaral, kami na po ni daddy sagot sa lahat ng kailangan niya po" magalang ko sinagot

"Aba dapat lang! That's what you get when you impregnated my daughter! Buti nga mabait pa nga kami sa'yo" ang daddy niya, yumuko na lang ako at kumain na lang muli.