The Skate Girl

Hoofdstuk 3

{ Daan }

Ik heb vannacht heel slecht geslapen. Elke keer als ik in slaap viel, werd ik weer geschrokken wakker. Ik droom de hele tijd over Dewi dat ik haar kwijt raak door Jayden. Ik weet dat het maar een droom is, maar voor mij betekend het wel wat.

'Goeiemorgen,' zegt mama als ik beneden ben. 'Het is zaterdag, dat betekend dat je vrij bent. Wat ga je vandaag doen?' 

'Ik heb geen idee, misschien ga ik skaten met Jayden, Kars en Dewi,' antwoord ik.

'Wie is Dewi?' 

'Mijn vriendin. Ik heb sinds gisteren verkering met haar,'

'Ik heb nog nooit van die naam gehoord. Komt ze wel uit Breda?'

'Nee, ze komt uit Assen. Ze is eergisteren verhuisd,' zeg ik. Ik pak een stuk brood en besmeer hem met boter. Dan leg ik er hagelslag op.

'Ik dacht dat we misschien wel even naar de stad konden ofzo,'

'Zal ik anders Dewi even bellen?' vraag ik aan mama. Mama knikt. Ik pak de huistelefoon en tik het nummer in van Dewi. Al snel neemt ze op.

'Met Dewi,' zegt ze schattig.

'Hey Dewi, met Daan. Ga je vanmiddag iets doen?' vraag ik.

'Ik ga skaten met Jayden,' zegt ze. 

'Mag ik dan mee of?' 

'Geen idee, ik vraag wel even aan Jayden op Whatsapp. 1 momentje,' 

Ik wacht tot dat Jayden iets terug appt. Misschien komt mijn droom wel uit. Jayden doet altijd vreemd als ik met Dewi ben. Dan lacht hij ons uit, terwel ik vorig jaar verkering had met Anouk en dat vond hij helemaal okè. Ja zij hield niet van skaten, maar ik heb het haar wel geleerd.

'Sorry Daan, hij wil niet dat je meegaat,' 

'Okè, dan gaan wij toch samen?'

'Wat is dat nou voor onzin? Ik zou al met Jayden,' 

'Voor wie kies je? Jayden of ik?' 

'Daan, doe eens normaal! Mag ik niet meer met hem omgaan ofzo?'

'Jawel er is iets,' 

'Wat?'

'Dat kan ik niet zeggen via de telefoon,'

'Okè ik kom er nu aan,' En ze hangt op. 

{ Dewi } 

Ik vind het echt vreemd. Waarom mag ik niet met Jayden omgaan? Heeft Daan iets te verbergen ofzo? Jayden is super aardig, hij vroeg alleen mij om te skaten. Ik ben niet verliefd op hem ofzo, maar hij is best wel knap. Ik geef toe, lelijk is hij niet.

Ik bel aan bij Daan. Zijn huis is niet heel groot, maar ook niet klein. De moeder van Daan doet open.

'En jij bent dus Dewi,' glimlacht ze vriendelijk. Ik knik en ik loop naar binnen.

'Ga maar naar boven, hoor. Daan is boven,' zegt ze. Ik knik en ik loop naar boven.

Ik klop op zijn deur. Daan doet hem zelf open.

'Dewi, ik wil je niet kwijt raken,' Zijn ogen staan vol met tranen. Wat is dit?

'Daan wat is er aan de hand?' vraag ik bezorgt. Hij pakt mijn hand en trekt me mee op zijn bed.

'Jayden is niet te vertrouwen. Hij deed al zo raar toen hij hoorde dat wij verkering hadden. Dat doet hij anders nooit. Dewi, ik vertrouw hem niet. Ik heb er vannacht zelfs over gedroomd,' 

Ik zie aan hem dat hij het moeilijk vind. 'Daan ik vind het lief dat je me wil beschermen, maar ik kan wel voor me zelf zorgen. Maak je maar geen zorgen,' 

'Nee Dewi, ik wil je beschermen,' 

'Daan dat is lief maar ik kan echt wel voor me zelf zorgen,' Daan tilt me op en zet me op schoot. Zijn ogen zijn dik en staan vol tranen. Hij zit er heel erg mee.

'Daan ik wil je niet zo zien,' zeg ik.

'Ga dan alsjeblieft niet naar Jayden. Dewi hij is echt niet te vertrouwen en ik wil niet dat je iets gebeurd. Alsjeblieft, blijf bij me,' Er valt een traan op Daan zijn wang. Ik veeg hem weg met mijn duim.

'Ja isgoed, ik blijf bij je. Kom hier,' Ik omhels hem en ik geef hem een kus op zijn wang. Hij heeft de hele nacht niet geslapen om die nachtmerrie. Alleen maar om mij te beschermen. Daan is zo lief voor me!

'Ik hou van je,' lacht Daan.

'Ik hou ook van jou,' 

'Zullen we dan maar een film kijken? Lekker een chil dagje houden,' 

'Okè,' Ik weet zeker dat Daan een horror film gaat uitkiezen. Dat vind hij altijd super leuk zodat ik tegen hem kan aan kruipen. Maar ik ga aan hem laten zien dat ik dat niet eng vindt.

'Zullen we een horrorfilm kijken?' vraagt hij. Ik knik.

'Ja leuk,' grinnik ik. Ik vind horror best wel eng, maar als ik er over nadenk weet ik toch wel dat het nep is.

Daan en ik gaan op zijn bed zitten en hij zet de film op. Het begint al best eng, maar ik doe gewoon alsof ik het leuk vind. 

'Dit is echt een leuke film, ik heb deze nog nooit gezien,' zeg ik.

'Dewi ik zie heus wel dat je liegt hoor, als je het eng vind mag je best wel tegen me aan kruipen. Ik zal je altijd beschermen,' grinnikt Daan. Waarom kent hij me toch zo goed?

'Je kent me echt goed,' lach ik. Ik kruip dicht tegen Daan. Hij slaat een arm om me heen en mijn hoofd valt op zijn borst.

Als ze film is afgelopen belt er iemand aan. Daan kijkt uit zijn raam en hij ziet de fiets van Jayden staan.

'Shit, Jayden is hier!' Hij rent naar zijn deur en hij doet hem op slot. Ik ben natuurlijk vergeten te zeggen dat ik niet kon! 

'Sorry Daan ik ben vergeten af te zeggen,' mopper ik.

'Het geeft niet, hij kan toch niet binnen komen,' 

'Daan! Jayden is hier!' schreeuwt de moeder van Daan.

'Ik heb geen tijd!' schreeuwt Daan terug.

'Sorry Jayden, kom morgen anders maar weer langs,' hoor ik de moeder van Daan zeggen. De voordeur gaat weer open, dus Jayden gaat weg.

'Hij gaat weg dus hij is niet boos,' zeg ik tegen Daan.

'Vast wel. Hij is boos dat hij jou niet kan krijgen,' 

'Jij vertrouwt hem echt niet hè,' zeg ik.

'Nee na alles niet meer. Als je hem tegen komt ga dan alsjeblieft weg, hij is niet te vertrouwen,'

'Dan bel ik jou wel,' grinnik ik. 'Jij bent mijn boddyguard'

'Zou je willen. Nee grapje, ik zal je altijd beschermen,' 

'Je bent lief Daan,' glimlach ik. Ik geef hem een kus. Ik ben liever bij Daan dan bij Jayden. Hij is sowieso niet te vertrouwen. Als Daan dat zegt, dan geloof ik dat ook.