The Skate Girl

Hoofdstuk 13

{ Daan }

'Op mijn school had ik vrienden die players waren. Ik vond het juist wel cool om met hun om te gaan, dan werd ik ook gezien als een player. Ik had nog nooit een vriendin gehad en ik wilde erook een. Ze gaven me tips hoe ik een vriendin kon krijgen. Ik deed alles om Anouk te krijgen. Ik probeerde te flirten, maar ze vond me maar een kleuter zei ze. Opeens zoende ik haar en deed dingen die eigenlijk niet mocht. Ik raakte haar aan, zoende heel veel en alles. Mijn vrienden vonden me maar stoer en dat vond ik geweldig. Ik had een populaire vriendin, populaire vrienden. Ik werd gezien als de grootste player van de school. Meisjes vonden me leuk ineens, eerst nooit. Ik heb Anouk dus daar allemaal voor gebruikt.' Dewi haar mond valt open. Ik heb het gezegd met pijn in me hart. Nu wil ze zeker niks meer met me te maken hebben, dat weet ik zeker.

{ Dewi }

Daan heeft al die tijd gewoon tegen me gelogen! Hij heeft gezegd dat hij nooit een player is geweest, nog nooit meisjes had gebruikt, en dat heeft hij gewoon allemaal gelogen! Wat een klootzak!

'Jij bent echt een, klootzak!' Ik sta op en skate weg naar Max zijn huis. Onderweg begin ik te huilen.

Ik bel aan en de vader doet open. Ook dat nog.

'Dewi, gaat het wel?' vraagt de vader van Max bezorgt. Ik knik.

'Waar is Max?' vraag ik.

'Boven.' antwoord hij simpel. Ik pak mijn skateboard van de grond en ren ermee naar boven. Ik klop op Max zijn deur. Als ik hem open doe zie ik gelukkig geen Astrid. Hij zit gewoon braaf zijn huiswerk te maken.

'Dewi? Wat is er?' vraagt Max. Hij loopt naar me toe en omhelst me. Ik huil op zijn schouder. Hij wrijft over mijn rug dat fijn voelt.

'Daan heeft al die tijd tegen me gelogen. Hij is een player.' snik ik.

'Wat een sukkel.' zegt Max om me gerust te stellen. Ik knik.

'Sorry, je shirt zit nu onder de tranen en snot.' grinnik ik.

'Geeft niks,' lacht Max. 'Die Daan is echt niet goed in zijn hoofd.' Ik knik.

'En dan moet ik ook nog wel een bed met hem delen.' zucht ik.

'Dan blijf je toch bij mij slapen?'

'Dat mag echt niet van mam! Het is gewoon een werkdag en dan mag dat nooit.' mompel ik. Max knikt.

'Dan stuur je Daan het huis uit.'

'Nee joh, dat is pas zielig.'

'Wat hij jou heeft aan gedaan is pas zielig! Zulke jongens mogen oprotten.' Misschien heeft Max wel gelijk en moet ik tegen Daan zeggen dat hij weg moet.

{ Daan }

Ik ben onderweg naar Dewi's huis om mijn spullen in te pakken. Dewi zal me nooit meer vertrouwen. Ik heb het echt bij haar verpest. Ik heb enorm veel spijt maar het kan niet anders. Zij moet veder leven en ik ook. Ik zal wel weer terug moeten naar Jayden en alles, dan kan Anouk me echt in elkaar slaan. Dat heb ik zeker weten verdiend. Ik ben ook een klootzak, dat is gewoon zo.

'Daan, wat ga je doen?' vraagt de moeder van Dewi als ik beneden kom met mijn koffers.

'Ik ga weg.' mompel ik.

'Wat dan?' vraagt ze.

'Ik heb ruzie met Dewi en ze vertrouwt me nu niet meer. Ik heb ook iets heel stoms gedaan en ik ben zeker weten een klootzak.'

'Ach, ze draait wel weer bij hoor. Waar wil je anders heen gaan?'

'Terug naar Breda, of Zeeland waar mijn vader woont.'

'En hoe ga je daar komen?'

'Met de trein.' mompel ik.

'Heb je daar wel genoeg geld voor dan?' Ik knik en zeg niks.

'Nou, goed, als je weg wil moet je dat vooral doen. Moet ik nog iets tegen Dewi zeggen of?' Ik knik en geef haar een envelop met 3 brieven.

'Zeg tegen haar dat ze dit moet lezen.' Ze knikt en ik loop langzaam naar de voordeur.

'Bedankt voor de gastvrijheid en het eten enzo.' Ik geef haar nog een zoen op haar wang en dan loop ik echt weg. Mijn skateboard heb ik ingepakt in mijn koffer dus ik kan nu niet skaten.

Ik zit in de trein met mijn oortjes in. Mijn gedachten dwalen af naar Dewi. Ik ben blij dat ik het heb verteld. Ookal is ze nu boos op me, het komt goed. Ik ga proberen haar vertrouwen terug te winnen.

{ Dewi }

Ik doe de deur open van ons huis. Mama zit op de bank tv te kijken. Ik vraag me af waar Daan is. Zal hij gevlucht zijn naar boven?

'Mam,' zeg ik. 'Waar is Daan?'

'Onderweg naar Breda.' zegt Mama simpel. Hij is gewoon gevlucht! Wat een loser!

'Hij had nog iets voor je.' Mama geeft me een envelop.

'Ik hoef niks van hem, hij is een klootzak!'

'Dewi, ik weet dat jullie ruzie hebben, maar hij is weg voor jou zodat jij geen last van hem kan hebben. Misschien moet hij wel op een bankje slapen of bij een vreemdeling. Hij heeft heel veel spijt en daarom schreef hij 3 brieven voor je. Lees elke dag 1, dan begrijp je hem. Ik heb ze niet gelezen, maar dat zei hij.' Ik knik en neem ze aan. Mama heeft gelijk. Hij slaapt misschien wel bij vreemden en krijgt weer last van Jayden. Maar van mij mag Anouk hem best wel aanpakken.

Ik loop naar boven en open de envelop. Ik pak de eerste brief eruit en lees hem.

'Lieve Dewi, ik wil even tegen je zeggen dat het me spijt van alles. Ik weet dat je me nooit zult vergeven en dat begrijp ik ook. Ik weet dat we best vaak ruzie hebben maar altijd weer bijelkaar komen. Door dat gedoe met Jayden enzo vertrouw je me minder. Dat is ook hun plan. Ik vind dat ik dat wel heb verdiend maar jij niet. Je bent het mooiste meisje die ik ken. Zonder make-up ben jij zo prachtig. Hoe je skate is gewoon perfect. Soms val je wel eens, maar ik zal je altijd opvangen en beschermen. Je moet weten dat ik nog steeds enorm veel van je hou en dat je altijd bij mij terecht kan. Ik heb het echt verpest bij je en dat doet me echt wat. Ik ben echt een sukkel, soms snap ik echt niet dat je mij hebt gekozen terwel je zoveel jongens kon krijgen. Ik weet nog wel dat je me uitlachte voor dokter en ik dat niet leuk vond. Toen noemde ik je creep en nu snap ik dat je best wel gevoelig bent. Ik dacht juist dat je zo'n stoere skate chick was. Maar dat ben je niet. En dat geeft niet want je bent perfect hoe je nu bent. Dewi, ik zal altijd van je houden en je nooit in de steek laten. Sorry van mijn fouten, ik heb er echt spijt van. xxx Daan.' Ik moet er bijna van huilen maar dat doe ik niet. Ik moet me sterk houden en hem vergeten. Hij heeft het zwaar verpest.