The Skate Girl

Hoofdstuk 10

{ Daan }

Ik heb mijn laptop al opgestart. Het is nog maar half 8, maar dat kan me niks schelen. Ik heb zo ontzettend veel zin om Dewi te zien! Ookal is het op een laptop, ik zie haar wel even. Ik moet haar echt over Anouk vertellen en hoe gestoord ze is. Ik weet zeker dat ze gaat lachen. Ik vond het trouwens wel een beetje vreemd dat ze best laat reageerde. Ja oké, Max was bij haar. Maar dan nog? Dan kan je nog wel even reageren, vind ik.

Kars kwam trouwens vandaag ook langs. Hij wilde weten hoe het met me ging. Volgens mij hebben Jayden, Anouk en Kars een plannetje ofzo. Ze Whatsappen me steeds, en komen soms langs. Dat begrijp ik niet, want ik heb heen zin in hun.

'Wat ga je doen?' vraagt mama die in de deuropening staat van mijn kamer.

'Ik ga Skypen met Dewi.'

'Lieverd,' begint mama. 'Je moet haar vergeten. Het is waarschijnlijk een kleine kans dat je haar ooit nog ziet. Behalve via de webcam dan. Daan, je moet je erover heen zetten en nieuwe vrienden zoeken want die Dewi heeft veroorzaakt dat je Jayden en Kara kwijt bent.' Wat weet mama er nou van?

'Jij snapt me niet. Jayden en Kars hadden een plannetje om Dewi en mijn relatie te breken. Jayden probeerde Dewi te zoenen en aan te raken, maar ik was net op tijd. Ze is hier weggegaan door hun. Anouk wil me terug maar ze is te veranderd. Ze hebben gewoon met zijn 3e een plannetje om mij brak te maken, maar dat lukt hun niet.'

'Wat is dit nou voor onzin? Je kletst uit je nek, Daan. Doe eens normaal en neem vertrouwen in je vrienden.'

'Weetje wat? Ik ga wel bij Dewi wonen, dan ben ik van hun af en van jou.' Ik pak al mijn spullen in en mama zit maar naar me te kijken alsof het haar niks boeit. Dan maar niet.

Als ik alles heb ingepakt loop ik naar beneden en prob ik wat eten en drinken in mijn tas. Ik neem mijn koffers mee en pak mijn skateboard. Ik skate naar het treinstation. Ik heb net een nieuwe rekening gekregen van mama voor als ik later een nieuw huis wil kopen. Ik gebruik het wel voor de treinkaartjes. Hoe lang zal ik wel niet in de trein moeten zitten? Van Breda tot Groningen.

Ik zit in de trein. Ik heb Dewi nog niet eens het laten weten. Snel pak ik mijn telefoon en Whatsapp Dewi.

'Lieve Dewi, ik heb hele erge ruzie met mijn moeder en ik ben onder weg naar jou. Ik hoop niet dat je dat erg vind, maar ik wil bij je wonen. Ik weet zeker dat je moeder en broer dat niet leuk gaan vinden maar ik ga ook snel weg, en als jij het helemaal niet leuk vind ga ik wel in een hotel wonen. Ik hou van je. Ps. Kan je het adres geven van je huis? En ohja, ik kan nu dus ook niet Skypen xxx Daan.' Nu maar wachten op een reactie.

{ Dewi }

Ik wacht tot Daan ook online komt op Skype. Het is nu 5 voor 8 dus het gaat zo al gebeuren. Ik ga gewoon straks het uitmaken. Wel zielig voor hem, maar het kan niet anders.

Mijn telefoon gaat af. Snel lees ik het bericht. Het is van Daan!

Nee. Dit kan niet waar zijn! Hij komt hier wonen! Snel ren ik naar beneden. Mama een Aaron zitten een serie te kijken maar ik ga voor de tv staan.

'D-daan komt hier wonen.' stotter ik. Mama's mond valt open.

'Wat?! Zonder met ons te overleggen?'

'Hij heeft hele erge ruzie met zijn moeder en hij zei dat hij maar ergens anders wilde wonen. Maar mam, het is echt zielig voor hem want anders moet hij in een hotel slapen.'

'Ja dat is zo. Laat die jongen maar hier komen.' zeg mama beslist. Ik knik en open Whatsapp.

Ik geef hem het adres en dat hij welkom is. Ik vind het eigenlijk best wel eng, want ik wilde het net uitmaken en dan komt hij hier wonen. Dat moet ik later Max ook laten zien, natuurlijk.

'Waar moet Daan dan slapen? Niet op mijn kamer.' zegt Aaron.

'Kan wel bij mij, ik heb een 2persoonsbed.' zeg ik.

'Dat is goed, maar als je maar niet gekke dingen gaat doen. Je bent daar te jong voor.' zegt mama. Ik knik.

'Alsof ik dat ga doen.' lach ik.

{ Daan }

Ik ben vlakbij Dewi's huis. Het is al 2 uur s'nachts maar ik weet niet hoe ik binnen kom. Zal ik aanbellen, kloppen of helemaal niks doen? Misschien wonen ze wel vlakbij een park, dan kan ik op een bankje slapen als een zwerfer. Ben tenminste allang blij dat ik van mijn moeder af ben.

Dewi staat gewoon voor het raam te wachten. Wat is zo ook lief!

Ze doet de deur open en ze omhelst me. Ik snuif haar geur goed in me op. Dit heb ik echt gemist.

'Goeie reis gehad?' vraagt ze als ze me los laat. Ik knik.

'Heb alleen maar geslapen.' grinnik ik. Dewi knikt en laat me binnen. Ze zitten gewoon met ze allen nog op de bank tv te kijken.

'Hey Daan!' zegt de moeder van Dewi. 'Wat apart om jou nu eens te zien.' Ik knik en leg mijn koffers neer. Mijn skateboard leg ik ernaast.

'Goeie reis gehad?' vraagt Aaron.

'Alleen maar geslapen zowat.' glimlach ik. Het is hier inderdaad fijner dan het andere huis van Dewi. Het is hier een stuk knusser en warmer. Nu snap ik dat ze heimwee had.

'Nou, Dewi geeft je wel even een rondleiding.' zegt de moeder. Ik knik en loop met Dewi naar boven. Ze is ineens zo stil, alsof ze me iets te zeggen heeft maar niet durft te zeggen.

'Dit is mijn slaapkamer en je slaapt met mij in bed. Is dat erg?' vraagt Dewi. Ik schud mijn hoofd en ze gaat veder met rondleiden. Best raar om hier ineens te zijn. Maar ook wel weer fijn.

'Dat was het,' zegt Dewi na een tijdje. We lopen samen naar haar slaapkamer. Ik plof op haar bed en ze gaat naast me zitten.

'Dewi?' vraag ik. 'Is er iets?'

'Nee, hoezo?' vraagt ze.

'Je bent zo stil alsof je iets dwars zit.' Dewi kijkt naar haar schoenen en dan kijkt ze mij aan.

'Toen we gingen Skypen dat niet door ging, wilde ik het met je uitmaken.' Ik schrik van haar woorden.

'Ik voelde niks meer voor je en wilde zoveel mogelijk tijd doorbrengen met Max. Maar als ik je in het echt zie krijg ik wel weer kriebels, dus ik ben ook wel weer blij dat ik het niet uitgemaakt heb.' Ik knik begripvol.

'Ik hou van je.' mompel ik.

'Ik ook van jou.' Ik sla een arm om haar heen een geef haar een zoen. Dit heb ik pas echt gemist.