The Skate Girl

Hoofdstuk 7

{ Dewi }

Vandaag ga ik weer terug naar huis. De hele maand heb ik super leuke dingen gedaan met Daan. Hij is zo lief voor me geweest. Maar vandaag ga ik weer naar huis. Ik ben opzich wel blij, maar ik ga Daan ontzettend missen. Ik weet dus ook niet of een afstand relatie wel gaat werken. Ik denk het eigenlijk niet, maar ik hoop het wel.

'Lieverd,' hoor ik mama zeggen. Ik leg mijn telefoon aan de kant en draai me om. Daan staat naast mam.

'Ik ga je zo erg missen.' Daan zijn ogen staan vol met tranen. Ik ren naar hem toe en spring in zijn armen. Het hele huis is al leeg, best raar eigenlijk.

'Ik jou ook' mompel ik terug. Mama loopt naar boven om de laatste dingen nog in te pakken. Vanmiddag zijn we al weg.

'Ik kan echt niet zonder je. Hoe moet het nu?' vraagt Daan. Ik haal mijn schouders op. Ik weet het niet.

'Sorry Daan, maar ik weet het niet. Misschien kunnen we 1x per maand bij elkaar komen en elke dag Skypen. Ik zal zorgen dat ik je 1x per maand mag zien.'

'Dat is een begin.' mompelt Daan. Ik knik.

'We vertrekken 2 uur en het is nu 8 uur in de ochtend. Dus we doen maar even rustig aan.' zeg ik.

Daan knikt. 'Weet Jayden al dat je weggaat?'

'Nee dat heb ik hem nog niet verteld. Zal ik dat doen?' Daan knikt. Ik pak mijn telefoon en ik bel Jayden. Al snel neemt hij op.

'Met Jayden' zegt hij.

'Hoi Jayden, met mij, Dewi.'

'Hee Dewi! Eindelijk weggegaan bij Daan? Ben je nu eindelijk verstandig geworden?'

'Nee ik wilde je juist vertellen dat ik vandaag terug naar Groningen ga.'

'Je bedoeld, verhuizen?'

'Ja.' zeg ik.

'Oh wat jammer! Moet je zeker Daan ook missen, hè. Nou die vind binnen een week een nieuwe chick. Een knappere dan jij bent. Doei hè!' En hij hangt op.

'Wat zei hij?' vraagt Daan.

'Dat jij wel een nieuwe chick vind knapper dan mij. Ach, hij is een dikke sukkel.' lach ik.

'Ga je Kars ook nog bellen?'

'Nee die Whatsapp ik wel.'

Daan knikt. 'Okè.'

'Daan?' vraag ik. 'Ga je weer met Anouk nemen?' Ik zie dat Daan staat te twijfelen.

'Ik weet het niet. Als ik haar weer leuk begin te vinden..'

Even voel ik me jaloers, maar dan weet ik toch dat hij wel een beetje van haar houd. Dat moet hij vooral doen want je bent mij kwijt. Waar denk ik toch aan?

'Wat is er? Vind je dat niet leuk?' vraagt Daan aan mij.

'Tuurlijk wel. Ik ben blij voor je. Alleen ik vind het best wel raar dat we een afstandrelatie hebben en dat jij misschien wel verliefd word op Anouk' mompel ik.

'Ach ze valt toch niet op mij.'

'Daan,' zucht ik. 'Luister even. Als jij verliefd bent op die Anouk wil ik geen afstand relatie met je hebben, okè?'

'Waarom niet?'

'Ik wil geen afstand relatie met iemand die misschien wel verliefd word op een ander!'

Aaron komt binnen wandelen. Hij is druk bezig met zijn telefoon. Dan botst hij tegen Daan op.

'Oh sorry.' grinnikt Aaron. 'Jij bent dus Daan.'

'Ja.' Daan steekt een hand uit maar Aaron vind zijn telefoon interssanter.

'Aaron! Dat jij hem nog niet hebt ontmoet.' zeg ik.

'Nee. Kan ik er iets aan doen? Jullie hebben altijd ruzie'

'Dat is helemaal niet zo!' zeur ik. Is dat zo? Ja, we hebben wel vaak ruzie's maar dat komt door Jayden. Ik ben zo blij dat ik van hem af ben!

Daan staart voor zich uit. Hij verveelt zich denk ik.

'Kom Daan,' zeg ik tegen hem. 'We gaan wel naar boven' Daan knikt en ik pak zijn hand en neem hem mee naar mijn kamer. Daar hebben we alle rust om te praten.

{ Daan }

Ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik vind Anouk een beetje leuk, maar Dewi super leuk! Ik ben zo bang dat dat minder word wanneer ze weg is. Straks word ik super verliefd op Anouk en niet meer op haar. Dat lijkt me zo erg! Dan is het voor niks geweest.

'Wil je trouwens wat te drinken of wat te eten?' vraagt Dewi. Ik schud mijn hoofd.

'Nee dankje.' mompel ik. Waarom moet zij nou verhuizen? Ik wou zo graag dat Jayden ging verhuizen.

'Okè.' moppert Dewi en ze gaat op de grond zitten. Ik ga tegen over haar zitten. Alles is hier leeg. Best wel raar, eigenlijk. Vanmiddag gaat ze gewoon weg!

'Daan, ik ga je echt heel erg missen. Echt heel erg. Maar doe niet zo tegen me. Ik weet dat je er moeite mee hebt, maar dat heb ik ook.'

'Weet ik. Maar ik vind het zo zielig voor jou als ik ineens verliefd word op Anouk en zij op mij. Dan is alles voor niks geweest en dat wil ik niet'

'We Skype gewoon elke avond en dan zien we het wel veder' zegt Dewi. Ik knik.

'Blijft het dan wel aan?' vraag ik. Dewi knikt. Gelukkig maar.

{ Dewi }

Het is 2 uur. Ik sta voor de auto te wachten tot dat mama komt. Daan heeft mijn hand vast en knijpt erin.

'Dewi,' zegt hij. 'Beloof je dat je onthoud dat ik van je hou?' Ik knik.

'Zal ik doen' zucht ik. Dit is moeilijker dan ik dacht.

'Hoe lang zal het wel niet duren tot dat ik je zie?' vraagt Daan. Ik haal mijn schouders op.

'Dat weet ik niet. We Skype morgen goed?' vraag ik. Daan knikt.

'Hebben we alles?' vraagt mama gehaast. Aaron en ik knikken.

'Goed, neem dan snel afscheid van Daan dan kunnen we gaan' zegt mama.

'Bedankt voor de leuke momenten samen' mompel ik.

'Ik ga je missen' mompelt Daan terug. Ik geef hem een lange afscheid zoen en dan loop ik de auto in. Ik zwaai hem uit tot dat we de hoek omzijn. Dit is het einde van Breda. Geen Jayden meer, geen Kars, en geen Daan meer. Max was heel blij dat ik weer naar huis ging. Mijn skateclubje ook. Alleen ik zelf nu niet. Ik moet me erover heen zetten en aan Max denken. Wat ga ik hem knuffelen als ik thuis ben!