The Skate Girl

Hoofdstuk 12

{ Dewi }

Max en ik lopen samen naar buiten. Mijn eerste schooldag is alweer voorbij. Het was echt een stomme en vermoeide dag, maar wel leuker dan in Breda.

'Ga je mee naar mijn huis? Dan kan je Daan gelijk ontmoeten.' vraag ik. Ik heb trouwens zijn Whatsapp bericht niet gelezen! Snel pak ik mijn telefoon uit mijn zak en lees zijn bericht.

'Ik blijf hier tijdelijk. Ik wil je moeder niet van last zijn & ik red me wel.' Dat kan hij nog helemaal niet. Daan is 15. Dan kun je nog niet op jezelf wonen!

'Ja isgoed.' zegt Max. Ik knik en glimlach naar hem. Ik skate op mijn skateboard onder weg naar huis en Max loopt naast me.

'Max, dit is Daan.' zeg ik als ik thuis ben. Daan staat op van de bank en schud Max's zijn hand. Ik glimlach.

'Leuk je te ontmoeten.' lacht Daan.

'Het zelfde.' mompelt Max. Vind hij hem niet leuk ofzo?

'Is mama thuis?' vraag ik na een lange stilte.

'Nee ze is naar de winkel voor een nieuwe tas ofzo.' zegt Daan. Ik knik.

'Ik ga maar eens.' zegt Max.

'Nee, waarom?' vragen Daan en ik in koor. We beginnen te lachen.

'Ik zou nog naar Astrid.' Van binnen voel ik jaloezie op komen, maar ik hou me in. Ik moet juist blij voor Max zijn dat hij verkering heeft met een barbiepop.

'Oké.' zeg ik en ik laat hem uit. Daan en ik ploffen op de bank. Hij slaat een arm om me heen en mijn hoofd valt op zijn borst. Langzaam haalt Daan zijn hand door mijn haar. Dit voelt fijn.

'Wat vind je van Max?' vraag ik.

'Wel een aardige jongen, maar een beetje stil.' Ik knik.

'Normaal is hij best wel druk. Ik denk omdat hij naar Astrid gaat. Zij veranderd hem echt.'

'Wie is trouwens Astrid?' vraagt Daan.

'Max's zijn vriendin. Ik noem het liever Max's zijn barbiepop.'

'Ach. Wees blij voor hem dat hij verkering heeft met een populair meisje. Voor een jongen is dat heel wat.' Ik grinnik. Daan heeft gelijk. Ik moet haar niet uitschelden, ik ken haar geen eens. Je moet mensen nooit oordelen over hun uiterlijk. Misschien is ze wel aardig.

'Je hebt gelijk, bedankt.' glimlach ik. Ik sta op en kijk in de dvd la.

'Welke film wil je kijken?' vraag ik aan Daan. Het zal vast wel weer een horror film zijn.

'Heb je ook Garfield of grappige films?'

'Garfield hebben we wel.' Ik pak een film er tussen uit en zet hem aan. Ik kruip lekker tegen Daan aan op de bank. Ik moet eigenlijk huiswerk maken, maar dit is belangrijker. Ookal kunnen mama en Aaron elk moment thuis komen, dat boeit me niet. Nu ben ik samen met Daan en dat is belangrijk.

'Ik moet huiswerk maken.' mompel ik nadat de film is afgelopen.

'Zal ik je helpen?' Ik knik en samen lopen we naar boven. Mama is nog steeds niet thuis en dat vind ik best vreemd. Ze moest toch alleen een tas kopen?

'Nou, wat moet je maken?' vraagt Daan. Ik laat het hem zien en zijn mond valt open van verbazing.

'Zo weinig?' grinnikt hij. Ik por hem in zijn buik.

'Okè ik help je wel.' lacht Daan. Ik knik en we beginnen met Wiskunde.

'Ik ben thuis!' schreeuwt mama ineens. Zo, mama is wel 3 uren weg geweest. Ze heeft vast niet alleen een tas gekocht. Daan en ik lopen langzaam naar beneden.

'Wat heb jij ooit wel niet allemaal gedaan?' vraag ik aan mam. Ze ziet er heel erg gelukkig uit.

'Ik kwam een hele leuke man tegen en we zijn gelijk op date gegaan.' Mama straalt als ze dat zegt. Het moet vast wel erg leuk zijn geweest.

'En dat zei je niet even?' zeg ik.

'Sorry, het was zo leuk en dat vergat ik even. Maar ik ben er nu weer! En ohja, ik heb een nieuwe tas gekocht en nieuwe make-up van Chanel. Wil je het zien?' Waarom geeft mama al haar geld uit aan dat spul? Wat heb je eraan? Ja je kunt make-uppen enzo, maar Chanel? Dat is veel te duur. Die man is zeker rijk ofzo.

'Nee die troep is onzin. En jij kan dat gewoon even betalen?' vraag ik boos. Daan pakt mijn hand beet. Ik knijp er lichtjes in.

'De man waar ik een date mee had gaf dat mij als cadeau. Lief hé?'

'Nee wat een uitslover! Kom Daan, we gaan skaten. Ik heb geen zin om dingen aan te horen van make-up en alles.' Daan knikt en ik glimlach naar hem. Hij pakt zijn skateboard en ik ook. Samen lopen we naar buiten. Mijn oude skateclubje zal er vast ook wel zijn. Die zijn er zowat elke dag. Ik heb ze nog helemaal niet gesproken!

'Hey Dewi!' zegt Kyan. Hij rent naar me toe en omhelst me. Noah en Dylan rennen erook achter aan.

'Daan, dit zijn Kyan, Dylan en Noah.' Ik wijs ze alle drie aan.

'Dylan, Noah, en Kyan, dit is Daan. Mijn vriendje uit Breda.' Ze geven elkaar allemaal een hand en glimlachen kort naar elkaar.

'Je bent niks veranderd.' lacht Noah.

'Logisch, ze is maar 2 maanden weggeweest sukkel.' lacht Dylan en hij geeft hem een por. Ik lach mee maar Daan staat wat voor zich uit te staren.

'Eh, Daan en ik gaan weer veder skaten.' zeg ik. Dylan knikt.

'Oké, we zien je nog wel eens.' lacht Noah.

'Veelplezier.' zegt Kyan. Ik glimlach en zwaai naar ze. Ik pak Daan zijn hand en samen lopen we naar een stoepje.

'Je vond er niks aan hé.' zeg ik na een tijdje. Daan kijkt op en schrikt uit zijn gedachten. Wat is er toch met hem?

'Jawel, maar..' zegt Daan. Hij maakt zijn zin niet af.

'Maar wat? Ik vraag me af wat er toch met je is.' zeg ik. Daan kijkt naar zijn skateboard. Er zit hem iets dwars, dat weet ik zeker.

{ Daan }

Anouk. Ze gaat me terug pakken. Toen Dewi in gesprek was met haar vrienden, keek ik even op mijn mobiel. Ze zei dat ze wist dat ik bij Dewi was en ze zou binnenkort langskomen. Ze weet waar ze woont want ze heeft het adres aan de conciërge gevraagd. Wat moet ik nou doen? Ik wil het Dewi wel vertellen, maar ik wil niet dat ze mijn problemen moet aanhoren.

'Vertel het.' zegt Dewi. Ik sla mijn ogen neer en ik haal diep adem.

'Anouk Whatsappte me net dat ze binnenkort naar ons toe gaat om wraak te nemen.' mompel ik.

'Ze weet niet waar ik woon. En dan nog, wraak nemen? Wat is dat nou weer voor een onzin.' lacht Dewi.

'Dewi, ze is naar de conciërge gegaan en hij heeft jouw adres verteld.' mompel ik.

'Maar waarom wil ze dan wraak nemen?' vraagt Dewi. Ik ben niet helemaal eerlijk geweest tegen haar.

'Dewi, ik moet je wat vertellen. Ga even zitten.' Dewi knikt en loopt samen met mij mee naar een bankje. Ik haal diep adem en begin met vertellen.