The Skate Girl

Hoofdstuk 14

{ Daan }

Het is midden in de nacht en ik ben net uit de trein gestapt. Ik ben nu eindelijk in Zeeland aangekomen. Ik vraag wel aan papa of hij me van het station af wil halen. Ik bel hem anders wel.

'Bedtijd jongen.' zegt papa slaperig. Logisch, het is 4 uur in de ochtend en ik bel hem even.

'Ik sta op het station.' mompel ik.

'Wat? Zo laat?' zegt papa.

'Ja ik heb de hele tijd zitten reizen. Ik wil ook wel op een bankje slapen, hoor.'

'Reizen? Waarom?'

'Ik ben niet meer welkom bij Dewi thuis omdat ik haar de waarheid heb verteld.'

'Dan moet je wel iets heel ergs gedaan hebben.'

'Klopt. Ik heb al die tijd tegen haar gelogen.' mompel ik.

'Dat is niet al te best jongen. Maar ik kom er nu aan. Tot zo' En hij hangt op. Ik heb papa al 10 jaar niet meer gezien. Ik heb ook zijn vriendin nog nooit ontmoet.

'Stap in.' zegt papa die met de auto aan komt rijden. Ik knik en doe de deur open en ik ga zitten. Papa rijd snel door.

Als we in zijn straat zijn aangekomen zijn alle huizen zo groot! Ze lijken wel villa's.

'Ik til je koffers wel.' zegt papa als we uit de autostappen. Ik knik en loop alvast naar de voordeur. Ik trek hem open en mijn mond valt open van verbazing. Het is hier super groot!

'Jouw kamer is in de kelder. Is dat erg?' Ik schud mijn hoofd en ik loop samen met papa naar de kelder.

Als we der zijn is alles zo groot! Ik heb gewoon een eigen laptop, tweepersoons bed, een piano, gewoon alles.

'Zal ik je dan maar aanmelden op de school hier in de buurt?' vraagt papa na een tijdje.

'Mam zei dat ik niet meer naar school mag en gewoon moet werken.'

'Ik ben mama niet, dus. Dan leer je gelijk ook nieuwe vrienden kennen.' Ik knik en papa loopt de kamer uit. Ik plof op mijn bed en ik leg de dekens over me heen. Ik val langzaam in slaap.

{ Dewi }

Langzaam word ik wakker. Hoe laat zal het wel niet zijn? Ik kijk op mijn wekker, en het is al 7 uur! Snel klim ik uit bed en kleed me aan. Daarna ren ik naar beneden en begin aan mijn ontbijt.

'Is het goed als Hans vanavond mee eet?' vraagt mama tijdens het ontbijt. Aaron en ik kijken elkaar aan.

'Nee dus.' zegt mama teleurgesteld. Ik weet dat mama heel lang geleden op een date is geweest. En ik weet zeker dat ze verliefd is op die Hans.

'Laat hem maar komen.' mompel ik. Mama juicht en geeft ons een kus.

'Ja zo kan het wel weer.' lacht Aaron. We lachen alle 3 erom.

Ik skate naar Max zijn huis. Hij staat al te wachten zie ik.

Max en ik zetten mijn skateboard in de conciërge kamer en dan lopen we samen naar de aula. Aaron zit al aan zijn tafeltje met zijn populaire vrienden. Ik glimlach kort naar hem.

Max loopt naar Astrid en ik blijf alleen over. Daar sta je dan. Midden in de aula alleen.

'Astrid,' zegt Max. Ik draai me om en dan zie ik dat Max traanogen heeft.

'Wat is er met Astrid?' vraag ik.

'Ze heeft het uit gemaakt.' mompelt Max. Van binnen juich ik maar van buiten vind ik het zielig voor Max. Hij was ook zo ontzettend blij met Astrid.

'Kom eens hier,' zeg ik en ik omhels hem. 'Je vind wel een andere chick.'

'Nee ik ben te lelijk.' mompelt Max.

'Lelijk? Je bent super knap!' zeg ik.

'Dat zeggen vrienden altijd over elkaar.'

'Ja maar ik meen het echt. Die Astrid weet niet wat ze mist.'

'Dank je.' lacht Max. De schoolbel gaat. Max en ik hollen naar Nederlands.

{ Daan }

Papa heeft me net wakker gemaakt. Hij zei dat ik morgen al naar school mag. Ik heb best zin om een nieuwe start te maken.

'Ontbijt!' schreeuwt papa van boven. Ik sta op en kleed me om en daarna ren ik naar boven.

'Hallo.' zegt mijn stiefmoeder. Ik geef haar een hand en zeg hallo terug.

'Hij is echt knap.' hoor ik haar tegen papa zeggen. Ik glimlach kort en richt me weer op het ontbijt.

{ Dewi }

De schooldag is alweer voorbij. Ik voel me eigenlijk veel beter sinds Daan weg is. Klinkt misschien een beetje gemeen maar het is echt zo.

'Max?' vraag ik. 'Ga je mee naar mijn huis?' Nu kan ik me niet meer zorgen maken dat hij ineens naar Astrid moet.

'Ja isgoed.' lacht Max. Ik pak mijn skateboard en skate weg. Max loopt mee.

'Ik ben thuis!' zeg ik als ik de voordeur open trek. Geen reactie. Niemand is dus thuis. Max en ik trekken onze schoenen uit en hangen onze jassen op het rekje.

'Zullen we film kijken?' vraag ik aan Max. Hij knikt.

'Welke film wil je kijken?' vraag ik. Max haalt zijn schouders op. Misschien is Up wel een leuke film of Home.

'Home? Of Up?' vraag ik.

'Ik heb Up al eens gezien. Doe dan maar Home.' Ik knik en ik zet hem op. Max zit ondertussen al op de bank te relaxen. Ik plof naast hem. Maar dan schiet me iets te binnen. Popcorn!

Ik ren naar de keuken en pak een zak met popcorn en ren weer terug. Zoute popcorn heb ik maar gedaan. Dat is Max zijn favoriet.

Nadat de film is afgelopen moet Max alweer naar huis en ik moet huiswerk maken. Ik zwaai hem uit en dan loop ik naar boven.

Als ik bezig ben met mijn huiswerk valt mijn gedachtes op de brieven van Daan. Ik open hem vanavond wel. Ik heb nu niet zoveel tijd.

'Bezig met je huiswerk?' vraagt mama die in de deuropening staat. Ik knik en richt me weer op Nederlands.

'Vanavond komt Hans, hé.' zegt mam. Ik knik.

'Ga je dan wel make-uppen? Ik wil je niet voor je schamen.' Ik reageer niet en ga door met mijn huiswerk. Ze loopt uit eindelijk weg. Dan belt iemand me. Het is Daan. Ik neem op en schraap mijn keel.

'Daan, wat is er?' vraag ik geïrriteerd.

'Ik wilde even zeggen dat ik nu in Zeeland ben.' zegt hij.

'Oké en wat heb ik daar aan?'

'Ik weet dat je boos bent, Dewi. Maar ik heb jou niet gebruikt of je nooit leuk gevonden. Ik vind je echt leuk en ik weet dat ik fout zit. Ik heb het echt bij je verpest en dat doet me echt heel wat. Ik wil je zo graag terug, hoe we samen skaten, samen film kijken, samen lachen en ruzie maken. Dat wil ik terug. Jij en ik. Ik hoop dat je me op een dag snapt en me vergeeft. Ik zal altijd op je wachten.'

'Ik zal erover na denken.' verzeker ik hem.

'Daar hou ik je aan.' lacht Daan. Ik lach erook om.

'Niet mijn woorden jatten!' lach ik. Dan hangt Daan op. Ik ga er echt over nadenken en goed ook.

{ Wat denk jij? Komen Daan en Dewi weer bijelkaar? x }