The Skate Girl

Hoofdstuk 4

{ Dewi }

Ik heb Daan beloof dat ik vanacht bij hem slaap. Ik heb maar tegen mama gezegd dat we huiswerk moesten maken, anders mocht het nooit.

'Ik vindt het heel fijn dat je bij me blijft vanacht,' glimlacht Daan.

Ik knik. 'Vind ik ook'

Ik ben echt bang voor Jayden. Misschien heeft Daan wel gelijk en is hij inderdaad niet te vertouwen. Ik moet Daan geloven en Jayden niet vertrouwen. Als hij lieve dingen zegt moet ik het niet geloven. Hoe moeilijk het ook is.

'Waar denk je aan?' Daan ziet ook alles aan me. Wanneer ik lieg of denk. Hij weet altijd wel wat er aan de hand is.

'Ik ben bang voor Jayden,'

Daan slaat een arm om me heen. Ik vind het altijd fijn dat hij een arm om me heen slaat, maar deze keer niet. Ik vind het zelfs irritant.

'Wat is er met je?' vraagt Daan als ik zijn arm van me afhaal.

'Ik weet het niet,' snik ik. 'Ik vind het altijd fijn als je een arm om me heen slaat, maar deze keer niet.'

'Dewi vertrouw je me wel?'

Ik zeg niks. Ik weet het niet meer. Wie moet ik nou geloven? Daan of Jayden?

'Dewi ik wil antwoord op mijn vraag,' hij klinkt bijna boos.

'I-ik weet het niet,' mompel ik.

'Je weet het niet? Bedoel je daarmee dat je Jayden geloofd?'

'Daan ik weet niet wie ik moet geloven,' zucht ik. 'In mijn verleden gebruikte jongens mij ook. Ik vertrouw mensen niet snel, ik ben bang dat ze me gebruiken'

'Baby ik zal je nooit gebruiken, onthoud dat,' Daan slaat weer een arm om me heen. Deze keer vind ik het wel fijn, maar nog steeds zit me iets dwars.

'Ik bel Jayden,' zeg ik.

'Waarom? Ga je vragen of hij wel te vertrouwen is?'

Ik knik beslist. Daan durft niks meer te zeggen. Ik pak mijn telefoon en ik tik zijn nummer in. Al snel neemt hij op.

'Met Jayden,' zegt hij. 'Met wie spreek ik?'

'Hoi Jayden, met Dewi,'

'Dewi! Hoe gaat het?'

'Ja gaat wel goed en met jou?'

'Gaat ook goed, mooizo. Maar waarom bel je me?'

'Ik vroeg me af waarom je langs kwam?'

'Je had je niet af gemeld, en ik wist zeker dat je dan wel bij Daan zou zijn. Ik wilde je gewoon even spreken, meer niet.'

'Oh, maar waar wil je het dan over hebben? Het kan ook wel nu?'

'Nee ik praat liever niet tegen de telefoon, kan ik nu langs komen of dat we ergens afspreken?'

'Eh even aan Daan vragen,' zeg ik. Ik leg mijn hand op het geluid neer.

'Dan verstop ik me in de struiken. Dan kan ik je redden als hij naar doet.' Ik knik.

'Ja isgoed waar wil je afspreken en hoe laat?'

'Bij het voetbal veldje? Om 4 uur?' Snel kijk ik op de klok en ik zie dat het kwart voor 4 is.

'Ja isgoed tot dan' en ik hang op.

'Ik ben zo bang, straks neemt hij me mee ofzo,' snik ik.

'Nee ik ben dicht bij, geef maar een gil en ik kom eraan. Ik ben veel sterker dan Jayden,'

Ik omhels Daan stevig.