Intoxicating Love (Completed)

Kabanata 21

Kabanata 21

Ameren's POV

Ang bilis ng panahon parang noong isang araw lang hinatid ko si Toby at Yuki sa airport nang sabay tapos ngayon heto kaming dalawa na lang ng anak ko rito at isang katulong ang natira.

Nakakalungkot na naman magisa. This is what I hate kapag wala si Yuki sa tabi ko kasi pakiramdam ko magisa lang ako. I miss my brother.

Daddy calling... 

"Hello dad, how are you?" Bungad ko agad sa kanya. I miss him. 2 months ago pa ang huli naming kita noong nangbakasyon sila ni Mommy rito at para dalawin na rin ang apo nila.

"I'm good sweetie, I'm in a hurry I just want to hear your princess voice first." Na touch naman ako hihi.

"Thanks dad. Why'd you call?"

"Next week is your mom and I silver wedding anniversary and we decided to renew our vow, you should be here. You're joining the entourage. No more buts see you next week and don't you dare go here without my apo! Or else I'll sent you to Mt. Everest bye." Seryosong banta ni Dad.

"But Dad?! Dad? Dad?! Hello?" Tiningnan ko ang phone ko at kanina pa pala ako binabaan ng tatay ko.

Napakabait na ama. Nagbanta lang. *face palm* kakasabi ko pa lang na hindi pa ako handang umuwi pero heto na si daddy ni hindi man lang ako binigyan ng chance tumanggi.

He's not joking kasi kuya once hindi sinunod ang utos ni Daddy eh importante pala yun sa inis ni Dad pinadala nya si Kuya sa Nepal to do some charity works there and take note ha! Exact allowance, no car, no phone, and cheap hotel for one hell week. Kinikilabutan ako ayaw kong mangyari sa akin yun.

I tried to dial his number again kaso ayaw namang sagutin. I dial my brother's number instead and luckily sinagot nya naman agad.

"Hello Love, I'm busy can you call later? I'm in a hurry I'm sorry. Love you Ame. Bye."

"Okay. Love you too take care." Laglag ang balikat na binaba ko ang phone ko saka tumingin sa kisame.

Mukhang wala akong kawala kay daddy. Mukhang nakaplano na sila ano pa bang magagawa ko kung hindi ang kumuha ng ticket.

"Bakit simangot na simangot ka babe? Are you not feeling well? Do you want me to be there?" Bakas ang pagaalala sa mukha ni Toby.

I'm talking to him through Skype habang nagbabantay ng anak na natutulog sa crib nya.

Umiling ako at ngumiti. "I'm fine. I just miss you. Argh! 2 months is freaking long I can't wait to see you again." Nagpout pa ako sa kanya.

I really miss him. Hindi ako sanay na malayo sya. This is the first time na magkalayo kami simula ng maging mag boyfriend kaming dalawa.

"I miss you more and more everyday babe. If only I could leave this and be with you, tsk! But you can pay me a visit instead babe." I chuckles.

Kung hindi lang ako naka commit na at wala na akong choice kay Daddy susunod talaga ako sa kanya kahit na hindi nya pa sabihin.

"Akala ko ba hindi pwede?" Pabiro ko pa sa kanya. Natatawa lang ako sa kanya dahil sya pa ang nagsabi na hindi ako pwedeng sumunod sa kanya at baka wala na raw syang matapos.

Ngumuso si Toby. "I just miss you. Let's get married?" Napatigil ako sa out if the blue nyang tanong.

Napaguusapan naman namin ito kahit noon pa sadyang hindi ko lang mapigilang hindi magulat ngayon.