Bölüm 37 (2.kitap 4.bölüm)

205 13 0
                                    

4K olmuşuz, hepinize çok teşekkür ederim!!! :)

Tess'in çoktan burada olması gerekirken biz bir saattir onu bekliyorduk. Ne telefonlarına cevap veriyordu, ne de buraya geliyordu.

"Bir şeyler oluyor." dedi Sam kafasını Dean'den yana çevirerek. Onlarca bir şey olmuştu, elbette. Ama benim elimde olan koskocaman bir hiçti. İrena'dan kalan Tess ve Todd'u çoktan ruhen kaybetmiştim. Şimdi sıra fiziksel olarak kaybetmemde miydi? Bu kadar acıya daha ne kadar katlanabilecektim? İnsan olduğumdan beri omuzlarımdaki yük beni yeterince yere doğru hafif hafif itmiyor muydu zaten?

"Cass? Onları bulacağız. Bunu biliyorsun, değil mi?" Dean'in sesini duyup arkamı döndüğümde, benden çokta iyi olmayan iki adamı görmem bir olmuştu. Onlar da acı çekiyordu.

"Biliyorum. Ancak Tess son umudumdu. Ona nasıl ulaşacağız?" dediğimde Dean buruk bir şekilde gülümseyip,

"Eski tüylü dostlarına ihtiyacın olabilir."

-

Hannah, hannah. Benim, Castiel. Benim, ve çocuklarımın sana ihtiyacı var.

Yarım saat geçmiş, ancak dualarıma ne bir yanıt alabilmiştim. Ne de bir kanat sesi. Elimde olan çaresizce oturup, Dean ve Sam'in olayı çözmesinde yardımcı olmaya çalışmaktı.

"Bunu atladığımıza inanamıyorum... Şuna bir bak." dedi Dean elindeki kağıtları masaya koyarak. "Lise isimleri. Hepsi aynı lise..."

"Todd liseye gitmedi." dedi Sam.

"Üç yıldır onu görmüyoruz Sam. Belki bu sırada okula gitmiştir, ha?" dedim. Todd'dan beklediğim bir hareket değildi okula gitmek. Ancak gitmişte olabilirdi.

"O halde ilk okula gidiyoruz?"

Tess'in Ağzıyla-

"Tom, bak. Tahmin ettiğin gibi biri değilim, anlıyor musun?" dedim. Alnımdan aşağıya soğuk terler akmaya başlamış, içimdeki boşluk yerini bir karadeliğe bırakmıştı.

"O zaman bu kutsal yağ, seni nasıl tutuyor?"

Bu işte cevap veremeyeceğim sorulardan biriydi. Ateş yavaştan gücümü çekiyor, zaten cennetten kopuk bağım gittikçe güçsüzleşiyordu.

"Tessa, tessa... Hiç bir zaman avlayacağım yaratıklardan olacağını düşünmemiştim. Ne yazık...."

"Bak, Tom. Anlamıyorsun..."

"Annenin İrena Winchester olduğunu başından anlamalıydım. Babanın Castiel olduğunu... Bunlar başından yaptığım en büyük hatalardı. Ama sanırım artık o 'saf' Tom değilim ha, ne dersin Tess?"

"Tom, ben yaratık değilim. Cennete bile hayatım boyunca bir defa gittim. Hadi ama... Bunları sende biliyor olmalısın. Kaynakların sağlam olmalı."

Yüzünü çevirip başka bir yere baktığında içimde büyüyen karadeliğe aldanmadan. Bir şeyler oluyordu.

"Evet, kaynaklarım sağlam." dedi yarım ağız gülümsedikten sonra. "Yoksa bir melek bıçağını nasıl bulabilirdim?"

-

Cass'in ağzıyla devam-

Tess'in numarası yeniden sesli mesaja düşünce içimde garip bir his oluşmuştu. Bu farklıydı. Bu çok farklıydı.

"Ulaşabiliceğimiz her şey kapalı, gittiği şehiri, ülkeyi bilmiyoruz. O bir melek, Cass. Güvende olacaktır." dedi Sam. Ama nedense ben böyle hissetmiyordum. Çocuklarımın ikisi de tehlikedeydiler ve benim tek yaptığım okulda EMF aramaktı.

"Sanırım buradasın, Casper." dedi Dean. Ona baktığımda elindeki EMF'i havalandırmaya doğrı tutmuş bizlere bakıyordu. "Ve sadece sinyallarde değil, ektoplazma."

Parmağını gösterdiğinde havalandırmanın kenarından çıkan sıvı dikkatimi çekti. Daha önce nasıl görmemiştim?

"Oraya girerim." dedim tereddüt etmeden. Söz konusu benim çocuğumdu, ve birisi bunu yapmalıydı. Onu başında yalnız bırakmamalıydık. Elbette ilk işi Sarah'ın yanına gitmeye çalışmak olacaktı.

"Yalnız gitmiyorsun." dedi Dean elindeki feneri bacaklarının arasına sıkıştırdıktan sonra. Üzerindeki gömleği çıkartıp, "bende seninleyim" dedi. Bu işe onu sürüklemeyeceğimi başından tahmin etmeliydi.

"Olmaz, Dean. Siz Tessa'yı bulun. Ben Sarah ve Todd'u alacağım."

"Cass, anlıyorum. Üzgünsün. Ancak hayaletin kim olduğunu dair bilmiyoruz. Hayalet hala oradayken oraya inmek ne kadar mantıklı olabilir?"

"TODORKA HALA ORADA!"

Öfke uzun zamandır hissetmediğim bir şeydi. İnsan olalı uzun zaman olmuşken bile, bu duyguya çok sık rastlamıyordum. Üç yıl önce Todd öylesine çekip gittiğinde bile ona kızamamıştım, kızmamıştım. Derinlerde bir yerde haklıydı. Benim de bir parçam İrena'yı bulmak istiyordu. Ama yapamazdım. O bizi bırakmayı seçmişken, onu bulamazdım. O bulunmayı istemiyorsa, onu bulmak imkansızdı.

Ama Todd bulunabilirdi. Benim minik meleğim bulunabilirdi.

Arkamdaki kanat sesinin Tess olma umuduyla döndüğümde, Todd ve Sarah karşımda belirdi.

Todd bir melekti, elbette kurtulacaktı.

"Tess'i bulmalıyız. Melek radyosu... Biri tarafından yakalandığına dair bir şeyler dönüyor."

Bir Winchester'ın KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin