Bir Winchester'ın Kızı

29.Bölüm

"Haydi kalk bir iş var." dedi Dean.

"Sabahın bu saatinde mi?"

Bir çeşit rüya mı görüyordum? Olayları böyle dışarıdan izlemek canımı sıkmıştı.

"İş beklemez." dediğinde burada ben bile şaşırmıştım. Dean "iş beklemez" mi demişti?

"Şaka mı yapıyorsun?" dedi dışarıdaki bedenim. Dean'e doğru döndüğümde karnının benimki gibi şiş olduğunu gördüm.

"Sam araştırma yapıyor, hadi yata yata yeterince kilo aldın zaten" deyip odadan çıktı Dean.

"İrena?" dedi Sam'in sesi. Etrafıma baktığımda Sam'e dair hiç bir şey yoktu. Bir saç teli bile.

"İrena?" dedi ardından.

"İRENA UYAN!" diye bağırdı Dean. Bu sefer Dean bağırmıştı. Ama az önce odadan çıkmamış mıydı?

Yer şiddetlice sarsıldığında tutunacak yer aradım. Ama diğer bedenim hiç bir şey olmamış yatıyordu. Ardından her şey karardı.

-

"Uyanmasını bekliyoruz" dedi bir kadın sesi. "Bir anda yatağa çakıldı, dilini kendi dişleriyle kesti. Tek umduğum uyuya kalıp bir kabus görmesi." dediğinde gözlerimi açtım. Gözlerim... yanıyordu?

"Sonunda!" dedi hemşire olduğunu tahmin ettiğim yanıma gelerek. Ardından Dean'de gelmişti.

"Cass nasıl?" diye sordum.

"O iyi." dedi Dean. Ardından elleriyle elimi sıktı.

"Sam nerede? Onun sesini de duymuştum." dedim yataktan doğrulmaya çalışarak. Büyüyen karnım buna engel oluyordu. Zaten doğuma da az kalmıştı. Ve ben kızıma daha bir isim koymamıştım. Dean omuzlarımdan tutarak yatağa yatırdı.

"Belki yatmalısın?" dedi Dean.

"Sam nerede?" diye sordum. Kaş göz yaparak hemşireyi işaret etti. Pekala bu sonra açıklama yapacağı anlamına geliyordu. Yada bir hemşireyi ayarttığı? Hayır, sanmıyorum.

Bir süre sonra hemşire çıkınca, Dean yatağa oturdu.

"Şimdi Sam'in nerede olduğunu söyleyecek misin?"

"Bobby ile beraber senin günlerdir uyuman hakkında araştırma yapıyorlar." dedi Dean kızarmış gözleriyle günlerdir uyku almadığını belli ederek.

"Günlerdir mi?" diye sordum. "Bu imkansız, çünkü ben 2 dakikadan fazla rüya görmedim." dedim Dean'e gözlerine gözlerimi dikerek.

"Biliyor musun? Rüyanın uzunluğu umrumda değil. Ağızında yaralar var , yemek yiyemeyeceksin. Bence otur buna üzül." dedi Dean.

"Cass'i görmek istiyorum." dedim.

"Kırıkları çok fazla, İrena." dediğinde yataktan destek alarak kalkmıştım bile.
Serumu çıkartıp yürümeye başladım. Başım dönmüştü. Dean koluma girip,

"Kanserden öleceğim." dedi, ardından Cass'in odasına doğru yönlendirdi. Kapının önüne geldiğimde, camdan bakmaya çalıştım. Ama bir şey gözükmüyordu. İçeri girdim. Cass yatakta öylece yatıyordu.

"Sonunda birileri geldi." dedi tavana bakmaya devam ederek. Sanırım boynundaki şeyden dolayı kafasını çeviremiyordu.

"Cass?" dedim yanına doğru yavaş adımlarla giderek.

"İrena?" dedi sorarcasına. Yatağının yanına gidip saçlarına elimi değdirdim. Kesinlikle onu özlemiştim. Onun öleceği korkusu, tüm bedenimi ele geçirmişken onu böyle sağlam görmek tüm bedenimi yeniden ısıtmıştı. Kapının kapandığını duyduğumda, kafamı oraya doğrı çevirdim. Dean çıkmıştı.

"Özür dilerim." dedim yanına bir sandalye çekerek.

"Senin bir suçun yok. En azından Dean iyi." dedi. "Peki ya sen? Neden hiç gelmedin?" dedi. Pekala birileri benim hastanede yattığımı bilmiyordu.
"Şuan buradayım." dedim.

"8 gün oldu İrena. Ben uyanalı 8 gün oldu." dedi. O 8 gündür uyanıktı ve en az 2 gün muhtemelen uyuyordu. 10 gündür nasıl uyuyordum ben?

"Cass sana bir şey söylemem gerekiyor." dediğinde kaşlarını kaldırdı. Kafasını kaldıramıyordu başınu sağa sola çeviremiyordu.

"Yüzünü görebiliceğim bir yere geç." dedi Cass. Yatağının kenarına oturdum. Artık görebilirdi değil mi?

"Buraya geldiğimiz gün, Sam ve Dean kaza olduklarını söylemiş. Hamile olduğum için beni de kontrol ettiler." dedim yaramın izin verdiği kadar. Dilim ne zaman damağıma veya başka bir yere değse canım acıyordu.

"Bebeklere bir şey mi oldu?" diye sordu Cass.

"Hayır. Yani bildiğim kadarıyla." dedim kafamı sallayarak.

"Ne oldu?" dedi sordu yerinde rahatsızca kıpırdanarak.

"Bir şey oldu. Ne olduğuna dair bir fikrim yok. Ama 10 gündür uyuyorum." dediğimde gülümsedi.

"Raphael'i bulman gerekecek." deyip gülümsesine devam etti. "Çocukların özleri kendi vücutlarını bulmuş olacak."