Gwen’s POV
I sat there doing my home work under the shade of the tree. This is really my place since then, since first year. Wala naman sigurong balak umagaw nitong place na ito sa akin, dito ko palagi ginagawa ang mga home works ko. Home work nga eh tapos ginagawa ko sa school.
I arrived early sa school as usual. I don’t do home works sa bahay kasi nakaka stress at tsaka basta! Gumagawa lang ako ng assignments sa bahay kung mahirap talaga iyon gawin…
I was really at peace nang dumating tung si IDK (I don’t know). Nakalimutan ko name niya pero isa siya sa mga gwapo ng school, and IDC (I don’t care) naman. Umupo siya sa gilid ko at binigyan ko siya ng isang questioning look. “Ui! Hi!” He waved at me. Ayokong magsalita… I really don’t want any other person to sit here at sasabihin ko na sana but ayoko ngang magsalita kaya I just continued to my work. “Ui, hi ulit!” sabi niya.
Hindi naman ako nainis, I’ll just ignore him as I usually do sa mga babaeng inggitera na nagbubully sa akin. “Hui.” He touched my arm. Nakakainis na tong lalakeng toh ah but I didn’t show any look na I was irritated.
I looked at my book and raised it para hindi ko na siya makita. I felt him moved. At first, ayaw ko tingnan ang ginawa niya then, I slowly put down my book, wala na siya. Pero Bakit? What the hell? Did I just think of that?
Then, I felt something sa left ko, paglingon ko, “BOO!!!” sabi niya, Fudgecake! I didn’t show any emotions outside pero inside, boiling na ako ng inis!“Walang reaction? Grabe mo!” sabi niya. I didn’t care.
Hindi naman siya nagingay hanggang “AAAAAAAH!!!” Eeeh! Napasigaw na ako. “Ilayo mo sa akin iyan!” Sabi ko while closing my eyes and standing up… Next thing I know, I was hopping and screaming… Mabuti wala pang mga tao. “Kanina ka pa ah! Nakakiinis ka!” Sabi ko… Tumawa naman siya. “Ang cute mo pala mainis, nuh? Hindi ka naman nagsabi na ayaw mo pala sa spiders. Hahahahahha” “Eh! Did you ask?” I said. “Sabagay, may point ka.” Sabi niya. What!?
Bumalik na ako sa pagkaupo ko but now, slightly away from him… He moved naman closer. EEEEHH! Naiinis na ako.
“Ui, sorry na.” Sabi niya. I just nodded. “Hindi ka nanaman nagsasalita, gusto mo, ilagay ko itong spider sa bag mo?” he asked me at I hurriedly talked NA! “Ayaw! Ok na! Please wag spiders!” I said panicking. Blackmailer toh! Natawa naman siya. “Seth nga pala.” Sabi niya. Oo nga pala, now I remember, Seth nga pala name niya. “Gwen.” Sabi ko ng mahina pero I know, narinig niya. He reached for my hand to shake but I didn’t hold his hands until, he grabbed it. “Oh! Ayaw mo pa makipag shake ng hands.” Sabi niya. I know naman part lang ako ng FUN niya.
It’s been awhile ng hindi na siya nagsasalita. I looked at him at naka MP3 pala. I looked at my work again, tapos na ako at last. I was about to close my book ng ilagay niya sa akin ang headphones niya. I looked at him and he smiled. Really? But instead of putting down the headphones, I listened to the song and when I saw my surroundings, medyo marami-rami na ring mga tao. WAIT! He is still there. May ibang tumitingin sa direction namin kasi heartthrob din tung katabi ko eh tapos dito pa siya napadpad, pag iinitan talaga ako ngayon. I took the headphones off and put it on his head… “Oh! Bakit?” he asked me. I just looked at my watch. I hope he understands. “Ah!” Sabi niya. “I quickly arranged my things and quickly ran away.
I was still thinking about the song. Nice ang lyrics ng song. Mamaya, igoogoogle ko nalang. When you’re lost, lost, lost in love, you never want to find your way out.When you’re lost, lost, lost in love, you never want to be, you never want to be found… I was singing the lyrics in my head. Madali akong maka pick up ng mga lyrics and MELODY eh.
I was walking my way to my classroom and I felt someone walking with me. Ehhh! Siya nanaman! I screamed in my head. “Hi!” he waved again. I just went inside the room and sat on my seat at the back. He sat on the seat near me. “Seatmates tayo.” Sabi niya, pumasok na si ma’am pero nag aarange pa siya kaya maingay pa rin ang room. “Your friends are there.” I pointed and I sighed while looking in front and I saw ma’am Veronica smiled at me. I just looked away. “Okay, sabagay pero, mamaya ha!” sabi niya. Mamaya? Anong? IDC… Iiwasan ko nalang siya.
Nag start na ang classes at nakinig naman ako ng mabuti at sa wakas natapos na rin. YEAY! I tried my best para umiwas sa kaniya hanggang uwian na. I went home safely nang hindi man lang siya nakikita after that encounter kaninang umaga. I put my bag down on my bed. I played my radio and I heard the song I was listening this morning. I heard the lyrics again and I searched for it on the internet. FOUND by Philip Larue … I read the lyrics. Ang ganda ng song, until I memorized it. I was singing in my room while cleaning, wala kasing assignments na mahirap at kahit hindi. Wala talaga sa araw na ito. WOW.
I was cleaning lang talaga when I FOUND something. Old paper and I opened it. It had the word FOUND. Weird. When did I write this? I threw the paper and I heard a knock on the door. I opened it and at first, akala ko ang maid, si dad pala. “Bakit po?” I asked him with a very serious tone. “May tao sa labas. Hinahanap ka.” Sabi niya. I raised an eyebrow. Sino naman kaya iyon? Paglabas ko, I saw him again. WHAT? WHAT is he doing in here? “Hi!” Seth waved his hand to me AGAIN for the IDK time… “Anong ginagawa mo dito?” I asked him emotionless. “Nalaglag mo ito.” Sabi niya while inabot niya ang necklace ko… OMG! From mom toh! I was really shocked to see the necklace, I even touched my neck kung talagag nawala ko iyon. “Thank you! Thank you!” Sabi ko, now smiling. I got my necklace and smiled at him and as I was about to close the door dad talked. “Hindi mo lang ba papapasukin iyang kaibigan mo?” KAIBIGAN? NO! “Oo nga.” Sabi niya. “Huh?” Yun lang nasabi ko. He smiled. “Thank you but no.” I smiled widely. “Naglakad pa naman ako papunta rito tapos…” Sabi niya. “Sige na nga… Bye!” He added and walked away. “Oh! Asan na iyon?” dad asked. “Umalis na.”

BINABASA MO ANG
It Started With A Dare
Fiksi RemajaPaano kung isang araw nalaman mong pinaglaruan ka lang ng taong pinagkatiwalaan mo? Paano kung sa panahon na iyon ay minahal mo na siya? Paano kung sa sobrang mahal mo siya ay sobra rin ang sakit na nararamdaman mo? Will you have your revenge? or wi...