Reunited

217 1 2
                                    

REUNITED

Gwen’s POV

Nagising ako sa sound ng alarm clock ko. FM mode ito pero guess what song ang unang narinig ko paggising ko… Eh di, ano pa ba? FOUND!!!

Pinatatamaan ako nito ah. Hay nako! Nananadya!!!

Kumain na ako together with Alderic at sabi niya, bukas na raw sila lilipat sa bahay nila which is just near our house. Naalala ko bigla na dito rin pala nakatira si Seth. Hahay buhay! Bakit ko ba iniisip ang sagot sa:

“Paano niya na record ang voice ko?”

“Bakit ang voice ko ang ringtone niya?”

“Bakit yung version ko, eh, pwede naman yung original version… Bakit?”

Huhuhuhuh… 12 lang napili sa tryout. Pang 13 ako. Practice ako ng pactice…Nay, bakit?

Wait, commercial na iyon ah! Iba na iyon…Ay!!! Ang gulo- gulo!!!

Hindi na kaya ako mag-isip about sa song kasi naman baka nagandahan lang talaga siya sa boses ko kaya ni-record niya, di ba? Di ba?

Diba?

Diba?

Diba?

Hindi naman imposible… o baka… inlababo na siya sa akin!??!?!?!??!?

Pero

IMPOSIBLE yun hahaha!

EEEEEeeekk!!! Stop thinking about it, Gwen, mas lalo mo pang pinahihirapan ang sarili mo.

After kong kumain, I washed. May CR kasi sa loob ng room ko. I dried my hair pero tumigil ulit ako sa salamin. Napansin ko lang, tama nga si Seth, mas bagay sigurong mag contact lense nalang ako hihihihi.

Nag d-decide ako ngayon kung ita- tie ko ba ang buhok ko o gagamitin ulit itong headband.

Hmmmm… Isip… Isip… Isip…

Ponytail…

Headband…

Ponytail…

Headband…

Hmmm…

“Headband” ha!? Napatingin ako sa may pinto at nakita kong nandoon si Alderic. Grabe alam niya talaga ang iniisip ko. He’s standing by the door. Hmmm… Sa lalim ng iniisip ko, hindi ko man lang narinig na nag open na ang door. Hay nako! Nagbuntong hininga ako at kinuha na ang suklay at nagsuklay-suklay ng buhok ko malamang. After nun, nilagay ko na ang headband. I turned my head towards Alderic meeting his gaze and I smiled at him. Sige na nga! Headband na!

Umalis na ako ng room pero as usual hairstyle ko lang ang nagbago, ganoon parin ang clothes ko, bigger than my actual size, at ang skirt ko, dapat mataas at hindi pwede mawala ang eyeglasses ko. Hihihii...

This time, pinagbigyan ko nalang si Alderic at nagkotse na kaming dalawa.

“Hoi, Gwen.” Alderic

“Oh, ano siyokoy?”

“Ha!? Anong siyokoy?” Alderic

“Alam mo na, iyong parang isda na lalake na partner ng mermaids, though, hindi siya katulad nila, panget siya at-“

“Alam ko kung ano iyon, pero bakit mo ako tinawag na siyokoy?” Alderic

“Kasi naman, ang hilig mo sa beach at magaling kang lumangoy.” Sabi ko. Oo, magaling lumangoy si Alderic, mayroon nga siyang nakuhang mga medals dati sa school niya sa America. Haha, ang galing talaga ng best friend kong ito.

It Started With A DareTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon