MASUM

19.BÖLÜM: "DEĞİŞİM"

🌟

Ben güçlü bir kızdım. Bunu yapacaktım. Hem neden bu kadar uzatmıştım ki? Geçmişimden kurtulmak isteyen bendim. Bunu yapmayı kendim istemiştim ve yapacaktım. Bu, benim seçimimdi.

Masanın üzerindeki makası alarak, sıkıca tuttum. Bunu yapacaktım. Geçmişimden kurtulmamın tek yolu buydu. Günlerce ağlayacağımı biliyordum. Günlerce içime kapanacağımı biliyordum. Saçlarımı bu hale getirmek için yıllarımı harcamıştım. Şimdi tek çırpıda saçlarımı kesecek olmam fazlasıyla acı verecekti. Ama, bunu yapacaktım.

Yapmak zorundaydım.

En azından bunu nasıl yapacağımı biliyordum. Teyzem kuafördü ve birkaç defa annemin saçını keserken görmüştüm. Bu yüzden ilk olarak saçlarımı ıslatmış ve iki yandan ayırarak, sonuna kadar örmüştüm.

Boş olan elimle sağ taraftaki örgütü tutup havaya doğru kaldırdım. Gözlerimi bir an bile kırpmadan, saçımı tam bağladığım yerden kestim. Uzunca örülmüş saçım elimden sarkmaya başladı.

Hala sıkıca bağlı duran örgüyü masanın üzerine bıraktım. Sol taraftaki örgüyü elime alıp keserken, gözümden bir damla yaş aktı. Derin bir nefes alarak elimdeki örgüyüde diğerinin yanına, masaya bıraktım.

Dudaklarım titremeye başlayınca, kapı hışımla açıldı ve Ada'nın heyecanla, "Öykü!" diye bağırışını duydum.

Bir, iki, üç.

Sessizlik...

Dört, beş, altı.

Sessizlik...

Yedi, sekiz, dokuz.

Bir adım sesi...

"Öykü?" Ada'nın titrek sesi kulaklarımı doldurduğunda, hiç bir tepki vermedim. Dolan gözlerimle birlikte aynadaki yansımama bakmaya devam ettim. Birkaç adım sesi daha duydum. Ada'nın elini kolumda hissedince, aniden ona doğru döndüm ve kollarımı boynuna doladım. Dudaklarımdan bir hıçkırık firar ederken, onun kolları sırtımı sıvazlıyordu. "Tamam birtanem, geçti."

Gözlerimden yaşlar boşalırken, Kuzey'in hayret dolu sesini duydum. "Öykü?"

Ağlamam daha da şiddetlendiğinde, Ada kollarını biraz daha sıktı. "Kuzey, aşağı in ve gitmeyeceğimizi söyle."

Kuzey başını sallayıp yavaş adımlarla odadan çıktı. Ada sırtımı okşamaya devam ederken, "Hadi oturalım," deyince, yavaşça ondan ayrıldım. Kolumdan tutup yavaşça yatağa oturmamı sağladı. Oda hemen yan tarafıma oturup ellerimi tuttu. "Bunu neden yaptığını sormayacağım. Ama biliyorum ki, yaptığın şey yanlış değil."

Burnumu çekip kızarmaya başlayan gözlerimi ona çevirdim. Saçlarıma kısa bir bakış attıktan sonra, muzipçe gülümsedi. "Hem kısa saçta yakışmış. Olgun göstermiş. Ayrıca, seksi olmuşsun. Anlamıyorum ki, ne yapsan yakışıyor."

Burnumu çekip zorla gülümsedim. Yakışıp yakışmaması umurumda değildi. Geçmişimden kurtulmak için yapmıştım. Ve biliyordum ki, işe yarayacaktı.

"Meleğim?"

Yeniden dolmaya başlayan gözlerimi yavaşça kapıya çevirdim. Abim bir elini kapının kenarına yaslamış, şaşkınlıkla bana bakıyordu. Dişlerimi birbirine bastırdım. Ağlamak istemiyordum. Bunu ben istemiştim.

Ada ellerimi bırakıp ayağa kalktı ve "Ben sizi yalnız bırakayım," diyerek odadan çıktı. Abimin arkasında beliren Kutay'a kısa bir bakış attım. Ve gözlerinin dolduğunu gördüm.