Yüreğin Bende Kaldı

Giriş

Bir kıvılcımın bir ormanı yok ettiği bilinir ama bir kalbi kor ettiğini kimse bilmez. Hissedileni ne aklıselim anlar ne de kör cahil yalanlar. Nasıl olur da yaradan şu küçücük bedene sığdırmışken yüreği bir beşer dünyaya sığdıramaz kendini bilinmez. Bilinen tek şey ezbere anlatılanların yalan olduğu gerçeğidir. Kendi ezberini yapmadığı sürece kalp unutur her şeyi ve unutulan her duyguyla beraber kendi yalanına alışır zamanla. İşte o yüzdendir ya aşkın gözünün kör oluşu. Kendi yalanına alışan her uzuv gerçekten uzaklaşır ve gün gelir öyle bir şekil alır ki gerçeğini kendi bile unutur.

Aşk...

Girdiğin yer değil kaldığın yer senindir. Kiracı olanlar değildir asıl izi bırakan ve önemli olan nedir biliyor musun? Gün gelir de unutmak için çabalıyorsan eğer ya hiç girmemişsindir içeri ya da kaldığın yerde kendini bırakmadan çekip gitmişsindir. Bu yüzdendir zaten birbirini seven iki kalbin bir oluşu, zamanla birbiri içine geçişi. Sende kalmıyorsa giden geldiğinde boş yer bulamayacaktır zaten.

Aşk...

Kendi sesini duyar en çok. Doğru ya da yanlış kimin umurunda. Büyük hatalar yaptıran ve aslında hatalarıyla bile en çok var olan tek duygudur aşk. Kırıp, döküp giden, ardında bir enkaz bırakan tayfunları kim sever? Aşk sever sadece ve yürekliysen eğer burada yerin var. Hoş geldin kalbime ve burada kalmayacaksan eğer sakın içeri girme.