Bir Aşk Masalı

Hastane

"Sevdiği çoğu kız benimle birlikte olmak istedi ama yemin ederim bununla bir alakam yoktu. Spencer eskiden de böyle sinirliydi bu yüzden kızlar ondan hem çekiniyor hemde korkuyordu. Bende okulda ezik, kimseyle çıkmayan erkek olmak istemediğimden bana yakınlaşan kızlarla çıkıyordum ama o bunu yanlış anladı. Aramızdaki bağlar o zamandan sarsılmaya başlamıştı. 

Annesi öldüğünde onu kendiyle baş başa bırakmak istedim. Ruhsal olarak çökmüştü ve ben üstüne gidersem aramızda büyük bir kavga çıkacaktı. Bunu riske atmamak için köşeme çekildim ama herkes bunu yanlış anladı. Aile içinde ondan nefret ettiğime dair söylentiler çıktı, o hiçbir şey yapmadı ne bağırdı ne üstüme yürüdü. Sonra sessizliğinin nedenini anladım tabii hoşlandığım kız ile çok samimi olmaya başladılar ve sonunda birlikte oldular."

İç çektikten sonra ellerini birleştirdi ve arkasına yaslandı. Anlatırken bile yaşadıkları şeyden bunalıyordu. Bazen tereddüt bile ediyordu ama sonunda anlatmaya devam ediyordu. 

"İtiraf etmeliyim böyle bir şeyi beklemiyordum. Biz birlikte büyümüştük , her şeyi birlikte aşmıştık büyüdüğümüzde de öyle olacağını sanıyordum. Hayal kırıklığına uğramıştım biraz da sinirlenmiştim. Bunun onun düzelmesine yardım edeceğini düşünerek sustum ama öyle olmadı. Değişti ve bambaşka biri oldu artık gündemden düşmüyor, her ay başka kızla birlikte oluyordu. 

Bir gün ondan beklemediğim bir şekilde benimle konuşmaya başladı. Eski iki kuzen gibiydik ama sarhoş olduğunu anlamam uzun sürmedi. Sonra sarı saçlı bir melekten bahsetti bana. Onu istediğini ve sevdiğini söyledi. Hatta evinin adresini, hastalığını, ne kadar güzel güldüğünü bile anlattı.

Ertesi gün her şeyi reddetti. Öyle bir kız olmadığını beni işlettiğini söyledi. Bende dayanamayıp o kızı bulmaya gittim -o kız seni oluyorsun-. Niyetim seni Spencer hakkında uyarmak ve ondan uzak tutmaktı. Şansıma senin yerine arkadaşlarınla karşılaştım Lily'e olanları anlattığımda bana bir fikir sundu. Sarı saçlı melekle ben çıkarsam Spencer bir şey yapamazdı. Beklemeden kabul ettim. 

Aradan aylar geçti ve biz seninle günden güne daha fazla samimi olduk. Ben sana aşık olmaya başlamıştım seni mutlu etmek için elimden geleni yapıyordum. Aklımın ucundan bile geçmiyordu senden ayrılmak. Her anında yanında olmayı istiyordum ve öyle olması için elimden geleni yapıyordum.

Sonra Spencer seninle çıktığımı öğrendi. Biraz tartıştık ama sonra bana mutluysam sorun olmadığını söyledi ve geri çekildi. Sonra olanları biliyorsun zaten seninle Uzun süre birbirimizden ayrı kaldık ama inan bana sana olan sevgim hala aynı duruyordu. Molly meselesi de anlattığım gibi."

elimi elinin üstüne koydum ve bir kaç saniye beklettikten sonra -Spencer gelirse yanlış anlardı- çektim. Onun bana anlatmaya korktuğu şeyi Tyler anlatınca çok garip hissettim. 

"Ondan özür dilemelisin"

nefes alıp veriş hızı artıyordu ayağını bir aşağı bir yukarı sallıyordu. Strese girdiği her zaman buna benzer hareketler yapardı. 

"Tyler Spencer seni affeder böyle şeyleri düşünme. Düşüneceğin tek şey  erken doğan kızın ve yaşam savaşı veren annesi olmalı. Gidip eşine destek olman lazım, gidip tüm babalar gibi kızını o camdan izlemen lazım. Lütfen... beni bir kere olsun dinle ve Molly'nin yanına git. Uyanana kadar yanından ayrılma uyandığında da ondan özür dile."

 bakışlarını yıldızlardan biran olsun ayırmıyordu. Bazen onun beni dinlemediğini düşünüyordum  ve sesimi yükseltiyordum. 

Ellerini dizlerine koyup ayağa kalktıktan sonra bana doğru döndü. Gözlerinde korkunun yanı sıra endişede vardı. Onun ne yaşadığını tam anlamasam bile tahmin edebiliyordum.