Bir Aşk Masalı

Öpücük Sonrası

Tereddütle bir adım daha attım. Artık bacaklarım gitmek istemiyordu. Yürümekten o kadar çok yorulmuştum ki rahat bir yer olsa oturacaktım. Derin bir nefes aldım ve bir adım daha attım.

Neredeyse 1 saattir bu ormanın içinde olmalıydık. Daireler çizip durduğumuza eminim. Karşıdaki çalılığın hışırdaması ile birlikte Spencer'a sarıldım. Sarılmama gülerek karşılık verdi

"Bakın bakalım kim korkuyor"

ondan ayrıldım ve gözlerimi devirdim.

"Tam bir saattir buradayız. Yürümekten bacaklarım ağrıdı, acıktım ve susadım. "

eliyle belimi kavradı ve beni kucağına aldı. Sonrada omzuna attı. Bir eliyle beni tutarken ıslık çalarak yürümeye devam etti.

"Spencer indir beni!"

dedim sırtına vurarak. Baş aşağı durmamı geçtim düşeceğimden o kadar çok korkuyordum ki bir yandan ona sıkıca sarılıyordum.

"Artık söylenmeyi kesecek misin? yoksa seni bırakayım mı?"

korkuyla gözlerimi açtım.

"Yapamazsın"

dedim. Güldüğünü hissedebiliyordum.

"Emin misin?"

beni tutan elini bıraktığında ona daha fazla yapıştım. Bir kaç saniye sonra eliyle tekrar beni tuttu.

"Mağara adamları kadınlarını böyle taşırmış. Onlar senin gibi şikayet ediyorlar mıydı acaba"

sırtına cimcik attım. Kahkaha attığında gözlerimi kıstım.

"Hiçbirisi senin gibi biri tarafından taşınmadığı için söylenmemiştir"

cevap vermek yerine gülümsemeyi tercih etti. Kafamı kaldırdım

"Spencer dur!"

durdu ve beni yavaşça yere indirdi. Kaşlarını çatıp bana baktı

"Buradan daha önce geçmiştik. "

dedim umutsuzca. Bana yaklaştı ve alnıma bir öpücük kondurdu.

"Buradan çıkacağız Nemesis. Sadece bana biraz zaman ver ve söylenmeyi kes "

elimi tutup beni ağacın altına götürmesine izin verdim. Ağacın altına oturdu ve oturmam için kucağını gösterdi.

Bacakları arasına girerken kendimi savunmasız hissediyordum. Belime sarıldı ve çenesini kafama dayadı.