Gözlerimi açmamla karşımda oturan Luke ve Anna'yı görmem bir oldu. İkiside gözlerini bir yere dikmiş bakıyorlardı. Yüzlerinde tek bir mimik oynamıyordu.
Biraz doğruldum ve yattığım sert şeye baktım. Kafamı kaldırınca da onun bacağına yattığımı anladım. Gözlerimi bir kaç kere kırpıştırıp ona baktım o ise gayet ciddi bir şekilde öylece duruyordu.
"Bizi biraz yalnız bırakabilir misiniz"
Dedi Gözlerimin içine bakarak. İkisi de kafalarını sallayıp yukarı çıktılar. Onların gittiklerinden emin olduğu zaman elini saçlarımın arasından geçirdi ve bir tutamı avuçları arasına aldı.
"O kızın banyoda konuştuklarını dinledin. Seni kapıda gördüm "
dedim konuşmayınca. Kafasını evet anlamında salladı ve avuçları arasındaki bir tutam saçı bıraktı.
"Evet duydum... "
"Peki neden gelip o kızı susturmadın. Neden beni kolların arasına alıp tanıdığım Spencerı hatırlatmadın. Neden o kızın senin hakkında öyle konuşmasına izin verdin "
Lafının kesilmesine bana biraz daha yaklaşarak tepki verdi.
"Güzelim geçmişte yaptığım şeyler hataydı bunu kabul ediyorum."
Derin bir nefes alıp gülümsedi kahverengi gözleri kendinden emin olduğunu belli edercesine sertti.
"Eğer göz önünde tutulan biriysen bu hatalar asla unutulmaz. Her seferinde insanın yüzüne vururlar. En mutlu olduğun zamanda bir cümleyle mutluluğunu bozarlar.Hiç kimse gerçekten değiştiğime inanmıyor."
Bir iç geçirdi ve bana bakıp gülümsemeye devam etti.
"Ben artık bunların hepsine alıştım. Kaç aydır bu lafları duymaman için çabalıyordum eninde sonunda birinin sana anlatacağını biliyordum ama bu kadar erken olacağını tahmin etmemiştim."
Elimi yanağımın üstüne koydum.
"Öyle tepki gösterdiğim için üzgünüm. Sadece, sadece senin öyle biri olduğuna inanmak istemedim."
avucuma bir öpücük bıraktıktan sonra beni kendine çekti. Nefesinin vücuduma değmesi bile kalbimi hızlandırıyordu.
"Kimse acı çektiğimi görmedi. Yaptıklarımın bir nedeni olduğunu anlamadı.Onun yerine oturup beni aşağılamaya devam ettiler. Evi terk ettim "Gösteriş meraklısı" dediler. Onları susturmak için çalıştım "Babasından para alamadı züppe" dediler. Annemin cenazesinde ağlamadım "Duygusuz" dediler. Sevdim "Kendini kandırma" dediler. Onları umursamadım "Utanmaz" dediler. Benim arkamdan hep bir şey dediler. Umursamamak için çabalasam da her kelime daha fazla yaktı canımı. Her bakış kendimden nefret etmeme neden oldu. Babam bile beni hiç dinlemedi. Yapmak istemediğim şeyler yapmamı istedi. Williams soy adını kirletmemem gerektiğini söyledi. Annem öldükten 1 ay sonra beni New York'a gönderdi. 3 ay boyunca hiç aramadı. Uzun aradan sonra tekrar buraya geldim ama hala hırçın ve sinirli olduğumu söyledi. Bana sormadan beni askeri okula yazdırdı. Ne istediğimi , hangi mesleği istediğimi sormak yerine "Kendine çeki düzen vermene yardım edecek tek yer" dedi. Ama bunları yaptığı için babamı suçlamadım. Williams soy adını taşıyorsan benim gibi olamazdın. Eğer bir Williams isen tek düşündüğün soy adına yakışır gibi davranmak, soy adına yakışacak bir kadın bulmaktır. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşk Masalı
Romance"Bir kız günün birinde bir prensle tanışmış. Herkesin etkilendiği olan bu prens onu görür görmez aşık olmuş. Hemen her gün görüşüyorlarmış prens günden güne ona daha fazla aşık oluyormuş. Onunla konuşmaya cesaretini topladığı gün sevdiğini yakın ark...
