LoveBites ❤

#4

Άρης pov

     Γκρρρρ! Φίλε άμα την πιάσω στα χέρια μου..!
Χαχαχα...σκέφτηκα ειρωνικά... Λίγο ακόμα Μαριάννα και μετά για 5 μέρες θα μετανιώσεις που τα έβαλες μαζί μου!

     Η τύπισσα είναι απερίγραπτη.
Νταξ, πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι κουκλαρα.
Ψηλή- τουλάχιστον 1,78- με αδύνατο καλογυμνασμενο σώμα, καστανα μαλλιά και τρομερά σαρκωδη χείλη, αλλά δεν παύει επίσης να είναι η μόνη κοπέλα που μου σπάει τόσο πολύ τα νεύρα. Σε όλα μου πάει κόντρα και εννοείτε κάθε χρόνο δεν με αφήνει να ευχαριστήσω εκδρομή... Όχι ότι εγώ πάω πίσω

     Μαρ<< Τι έγινε Αρουλη ?! Μας έφαγε η γατούλα την γλωσσιτσα?!>> Είπε με ειρωνικό τόνο και έκανε να γυρίσει στους άλλους αλλά την έπιασα από το μπράτσο και την γύρισα απότομα σε 'μενα. Πως καταφέρνει να με εξοργίζει τόσο πολύ?!
      Αρης<< Άκουσε εδώ κοριτσάκι. >> Είπα και την έσφιξα πιο πολύ.
<< Εμένα δεν θα μου ξαναμιλήσεις έτσι και άσε αυτό το ειρωνικό υφακι. Κατάλαβες?>> Συνέχισα σχεδόν φωνάζοντας.
    Μαρ<< Πολύ μεγάλη ιδέα δεν έχεις για τον εαυτουλη σου?! Θα μιλάω όπως θέλω! Γκε-Γκε αγοράκι ? >>
Ποοο το συνεχίζει!
   Αρης<< Λοιπόν κομμένο αυτό το "αγορακι" σε'μενα γιατί δεν με έχεις δει ακόμα θυμωμένο και δεν θες! >> Είπα σφιγγοντας την και ταρακουνώντας την.
      Μαρ<< Με πονάς!>> Είπε μέσα από τα δόντια της και με κοίταξε με αβεβαιότητα και φόβο στα μάτια.
Τότε κατάλαβα πόσο σφιχτά την κρατούσα αλλά και ότι όλοι σχεδόν είχαν γυρίσει και μας κοιτούσαν.
     Πέτρος << Ρε Αρη ηρέμησε >> μου είπε ο Πέτρος και ήρθε δίπλα μου.
    Ελεανα<< Έλα ξεκολλάτε τώρα >> Ακούστηκε η φωνή της Ελεανας από πίσω μας.
Όσο και να ήθελα δεν μπορούσα. Για κάποιο λόγο είχα μείνει εκεί να την κρατάω σφιχτά πάνω μου και να συνεχίζουμε να κοιταζομαστε στα μάτια.
     Μάρκος<< Έχει δίκιο αστην>> Είπε ο Μάρκος και τότε χτύπησε το κουδούνι
<< Έλα πάμε μέσα>> Είπε φιλώντας τη Ζωή και ήρθε και με τράβηξε για να πάμε μέσα.

Τι παίχτηκε τωρα?!

Μαριάννας pov

 
      Βρισκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Αρη εδώ και αρκετή ώρα.
Νιώθω την ανάσα του να χτυπά το πρόσωπο μου! και εγώ δεν μπορώ να κουνηθώ. Κάθομαι απλά και τον κοιτάζω στα μάτια.

    Φιλεεεεε.... Έχει υπέροχα ματι... ΟΧΙ! ΔΕΝ το είπα μόλις τώρα αυτό!

    Μάρκος << Έχει δίκιο αστην! Έλα πάμε μέσα >> Άκουσα μια φωνή - νομίζω του Μάρκου ήταν - και μετά ένιωσα το χέρι μου να ελευθερωνεται από την λαβή του και τον είδα να απομακρύνετε.
      Μελίνα<< Μαριάννα είσαι καλά?>> Με ρώτησε η Μελίνα και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.
     Μαρ<< Ε?.. Ν-Ναι...Κ-Καλα είμαι..>> Είπα παίρνοντας μια ανάσα.
     Ζωή<< Οκευ...Ελατε πάμε γιατί χτύπησε και έχουμε μαθηματικά. >> Είπε η Ζωή και πήγαμε κι εμείς μέσα.

Ευτυχώς η υπόλοιπη μέρα κύλησε ήρεμα.Τα αγόρια δεν μας ξανά ενοχλησαν και επειδή μια καθηγήτρια της γενικής ήταν άρρωστη φύγαμε στο 6ωρο.

Heyyyyyyy

Οπ... Τι γίνεται εδώ??!!

~ Kisses Bitches ♡ ~