Μαριάννα: 18χρονών μαθήτρια 3ης λυκείου.
Αντιδραστική, πεισματάρα και τρομερά ξεροκέφαλη.
Αρης: Επίσης 18χρονων - στην ίδια τάξη με την Μαριάννα. Είναι ένα είδος playboy, όπως θα λέγαμε με αδυναμία στο ποδόσφαιρο και στα κορίτσια.
Κοινά τους...
Μαρ<<Εεε Αρη.. Σου..Σου πείρα ένα δώρο. >> λέω δειλά. Ναι τελικά βρήκα τι να του πάρω. Αρης << Αλήθεια?! Ευχαριστώ?!>> λέει επιφυλακτικα. << Τι μου πείρες? >> συνεχίζει με τον ίδιο τόνο. Μωρέ θα σε φτιάξω εγώ που δεν με έχεις ικανή να πάρω ένα δώρο της προκοπής. Μαρ<< Μπιτζαμες! Έχουν και τον mickey απάνω >> λέω αθώα με χαρά. Τον βλέπω που γουρλωνει τα μάτια του και το χαίρομαι αφάνταστα. Ξεροκαταπινει κιόλας. Αρης<< Αλήθεια ??!.. Τι ωραία! >> λέει με μια παγωμένη έκφραση και εγώ σκάω στα γέλια. Μαρ<< χαχχαχα.... Να δεις χάχα την φάτσα σου..χαχα... >> λέω αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ από τα γέλια. Παίρνω μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω. << Δεν σου πείρα Μπιτζαμα, βλάκα.>> Αρης<< οουφ! Ευτυχώς!.. Και τι μου πήρες τελικά ?!>> Μαρ<< Ένα δερμάτινο μπουφάν ιδικό, για την μηχανή! Εεε... Την ημέρα του ατυχήματος το... Το δικό σου το είχες λερωσει με αίματα και μετά οι γιατροί το πέταξαν, δεν ξέρω τι έγινε... Οπότε σκέφτηκα να σου πάρω καινούριο...>> εξηγώ με δυσκολία κοιτώντας το πάτωμα. Ούτε εξετάσεις να έδινα. Κομπιαζω σαν παιδάκι δημοτικού.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αρης<<Αλήθεια?! Ευχαριστώ πολύ! Δεν έβρισκα πουθενά το δικό μου! >> λέει και χαμογελάει και μαζί χαμογελάω και εγώ αμήχανα. << Εεε Μαριάννα θέλω κάτι να σου πω μετα... >> λέει και εγώ γνεφω.. Τι θέλει να μου πει ?! Κοιταζομαστε και σκύβει για να με φιλήσει.... Αλλά τότε ανέβηκε τις σκάλες η Ελεανα και μπορώ να πω δεν φαινόταν και πολύ καλά. Ο Αρης κάνει μια γκριμάτσα αγανάκτησης. Μαρ<< Ελεανα τι έγινε ??>> λέω και παω κοντά της. Αρης<< Κορίτσια εγώ πάω κάτω... Ελατε μετά να ετοιμάσουμε τον χώρο γιατί σε λίγο θα έρθει κόσμος>> μωρε ο γλυκουλης μου μας άφησε να μιλήσουμε. Ελεανα << Εντάξει! >> λέει απότομα. Μαρ<<Οπα Κουλαρε...Τι έγινε?>> Ελεανα<< Τσακώθηκα με τον Μάνθο γιατί λέει ότι τα έχω βγάλει όλα έξω! Ρε Μαριάννα είναι τόσο προκλητικό το φόρεμά ?!>> λέει και δακρύζει. Μαρ<< Τσακωθηκατε εσείς οι δύο?! Που τόσα χρόνια δεν έχετε τσακωθεί πότε?!>> αυτό και αν ήταν αναπάντεχο Ελεανα << Ναι ρε συ... Δεν ξέρω τι τον έπιασε στα καλά καθούμενα>> λέει και πάει να κλάψει. Εγώ αμέσως την παίρνω αγκαλιά. Μαρ<< Έλα ρε κορίτσι μου.. Είμαι σίγουρη ότι θα τα βρείτε. Μην κλαις. Λοιπόν Πάμε κάτω και μην του δίνεις σημασία. Το φόρεμά σου είναι τέλειο και σου πάει και πάρα πολύ!>>
