LoveBites ❤

#51

Μαριαννας pov

     Ελλη<< Ο Αρης είναι ο..
Ο αδελφός μου.>> λέει με δυσκολία κάπως λυπημένα.
    Μαρ<< Τι? >> Κατάφερα να προφέρω.
Ο αδελφός της??
Μα πως? Ξέρω τον Αρη χρόνια .
Είναι μοναχιγιός.
    Ελλω<< Ξέρω απορείς.. Με τον Αρη έχουμε τον ίδιο πατέρα.
Η μητέρα μου είχε μείνει έγκυος 2 χρόνια πρίν τον γάμο του Θανάση... Όταν του το είχε πει... Εκείνος τρομοκρατήθηκε. Ήταν περίπου 22 χρονών, οτι είχε γνωρίσει και την μητέρα του Αρη, δεν ήθελε παιδί.
Έτσι εκείνη έφυγε απο την Θεσσαλονίκη 4 μηνών έγκυος και πήγε στην Αθήνα. Εκεί γενήθηκα εγω.>> λέει με πικρία για τον πατέρα της. Ο κύριος Θανάσης ολα αυτα?!
     Μαρ<< Και τώρα εδώ πως έφτασε? Και ο μικρός?>> ρωτάω
    Ελλη<< Χμ.. Θές να μάθεις την ιστορία μου??>> ρωτάει.
     Μερ<< Ναι.. θέλω>>λέω και της πιάνω το χέρι.
Στα μάτια της δείχνει και εκείνη να έχει ανάγκη να μιλήσει.

       Ελλη<< Αχχ.. Λοιπόν μετά την γέννηση μου όταν ήμουν περίπου 5, η μητέρα μου διαγνώστηκε με καρκίνο.
Στα 12 μου πέθανε. Τότε εγώ πήγα σε ορφανοτροφείο. Δεν είχα συγγενείς και χωρίς κάποιο στοιχείο για τον πατέρα δεν είχαν που αλλου να με πάνε.
Σύντομα με υιοθέτησε ένα ζευγάρι στον Βόλο. Με έλεγαν τυχερή τότε γιατί δεν είχα ούτε 6 μήνες στο ίδρυμα και στην ηλικία μου δύσκολα σε επιλέγουν.
Το μόνο που δεν ήξερα τότε, ήταν οτι ο άντρας ήταν μέθυσος.
Βάραγε την γυναίκα του, και καμια φορά κι εμένα. Στα 14 προσπάθησε να με βιάσει. Δεν... Δεν τα κατάφερε, όμως τα πράγματα γίνανε χειρότερα.
Εκτός οτι ξανα προσπάθησε η γυναίκα του με μισούσε. Ξελόγιασα τον άνδρα της έλεγε και ξανα έλεγε.
Ένα.. Ένα βράδυ με βάρεσε τόσο πολύ που πήγα νοσοκομείο με δυο σπασμένα πλευρά και διάφορους μολοπες σε όλο μου το σώμα.
Μια από τις νοσοκόμες με αναγνώρισε. Ήταν φίλη της μητέρας μου απο το πανεπιστήμιο στην Θεσσαλονίκη.
Θυμάμαι μου είχε πει οτι είμαι ίδια η μάνα μου αλλα με τα μάτια του πατέρα μου. Απο εκείνη έμαθα το όνομα του. Απο μια άγνωστη σε εμένα νοσοκόμα έμαθα ποιος ηταν ο πατέρας μου.
Τοτε το έσκασα και έφυγα για Θεσσαλονίκη.
Ήξερα.. Ήξερα ποιος ήταν. Τον είχα παρακολουθήσει μια φορά, σε μια παιδική χαρά με τον Αρη.
Πρέπει να ήταν 11 τότε.
Είχε μια οικογένεια δω, εγω δεν χωρούσα. Ετσι δεν τον ενόχλησα
Μετα απο έναν χρόνο είναι που μπηκε στην ζωή μου ο άντρας μου. Εγω 17 και αυτος 22 απο εύπορη οικογένεια.
Όμως εκείνος ήταν κάποιος και εγώ τίποτα. Οι γονείς του δεν με ενέκριναν. Δεν μας ένοιαζε ωστόσο.
Αγαπιομασταν πολυ. Τα παράτησε όλα και μετά απο λίγο παντρευτήκαμε και έμεινα έγκυος.
Ήμασταν ευτυχισμένοι.>> λέει έτοιμη να κλάψει.
      Μαρ<< Αλλα ?>> ρωταω. Κοιτάει μια τον μικρό στην αγκαλιά της και μετά εμένα.
      Ελλη<< Το.. Το βράδυ που μου έσπασαν τα νερά εκείνος δούλευε. Κάτι γείτονες μας με πήγαν στο νοσοκομείο και τον ειδοποίησαν να έρθει.
Στον δρόμο..στον δρόμο τράκαρε.
Εγώ γένναγα και εκείνος πέθαινε.
Μου ήταν πολύ δύσκολο αλλα έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου για το παιδί μας. Έναν μήνα μετά οι γονείς του ζήτησαν την επιμέλεια του γιού μας. Λένε πως είμαι ακατάλληλη για μάνα.
Τρελάθηκα.. Δεν υπήρχε περίπτωση να τους άφηνα να μου πάρουν το παιδί.
Για αυτό πλησίασα τον Θανάση. Χρειαζόμουν την βοήθεια του και για μια φορά ήλπιζα να κάνει το σωστό. Και το έκανε.
Με βοήθησε με το θέμα του παιδιού, μου βρήκε δουλειά .
Με την προϋπόθεση να μην το μάθει η οικογένεια του.
Αρκέστηκα σε αυτό.
Και τότε τότε το έμαθε ο Αρης. Ειχα παει απο το γραφείο του Θανάση και μας άκουσε να μιλάμε. Τα άκουσε ολα. Ξέρεις με μισούσε στην αρχή.
Και τον πατέρα του.
Νόμιζε οτι ήθελα τα λεφτά τους.
Αυτός με έβριζε και εγώ προσπαθούσα να τον πλησιάσω σαν  "μεγάλη αδελφη" .
Μια μέρα ο μικρός έκλαιγε πολύ. Μάλλον είχε κολικούς. Δεν ήξερα τι να κάνω. Χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Αρης. Άρχιζε να φωνάζει μέχρι που με είδε να κλαίω και να προσπαθώ να ηρεμήσω τον μικρό.
Ούτε που κατάλαβα για πότε με είχε πάει στο νοσοκομείο. Πήραν τον μικρό μέσα κι εγώ έκλαιγα στην αγκαλιά του Αρη. Απο τότε είμαστε αχώριστοι. Απο εκείνη την πρώτη αγκαλιά. Δύο εβδομάδες τώρα. Μέχρι και τον μικρό μου κρατάει για να πηγαίνω στην δουλειά.
Για αυτό, σήμερα που μας είδες στο εμπορικό απλά με τράβηξε να βγώ λέει λίγο απο το σπίτι>> μου λέει και αισθάνομαι τελείως χαζή.
Έβγαλα αερινα συμπεράσματα χωρίς να το ψάξω... χωρις να τον ακούσω