KÖTÜ KIZ

23. Bölüm

Hatırlatma...

Binaya girdiğimizde düşmeye yakın olan şapkamı düzeltip dolaplara doğru yöneldik. Aslı'da benimle aynı sınıftaydı. Cebimden dolabın anahtarını çıkartırken Aslı çoktan dolabını açmış kitaplarını alıyordu.

Bende sonunda dolabımın kapağını açtığımda yere bir fotoğraf düştü. Eğilip yerden ters dönmüş fotoğrafı aldığımda gördüklerime inanamadım. Bu ormanda Siyah adamla konuştuğumda çekilen bir fotoğraftı. Fotoğrafın arkasını çevirdiğimde aynen şöyle yazıyordu.

"Demek gizli bir hayran haa? :D"

Kafamı Aslı'ya çevirdiğimde hala dolabıyla ilgileniyordu. Fotoğrafı o görmeden kitaplarımın arasına koyup dolabın kapağını kapattım. Aslı'da dolabın kapağını kapattığında sınıfa doğru yürümeye başladık.

Bizi gören kızlar burun kıvırarak süzerken erkekler aptal aptal bakıyordu. Bu sahneye sırıttığımda Aslı'yla bakıştık. O da bu sahneye sırıttığında sınıfın kapısına ulaşmıştık. İçeri girdiğimizde bize bakanlar mı desem karşımdaki Ateş'in kucağındaki Alexa mı desem bilemedim.

Bir dakika ne ?

"Alexa?" diyen sesin sahibine baktım. Aslı'ydı . Gözlerini pörtletmiş Alexa'ya bakarken komik görünüyordu ama benim düşünmem gereken şuan Ateş'in kucağındaki Alexa'ydı.

*******

Aslı'dan kafamı çevirip en arka cam kenarına baktım. Boştu. Yavaş adımlarla yürüyüp oturdum. Ben oturduğumda Ateş'in bana yan bir bakış attığını gördüm. Alexa ise Ateş'in kucağından kalkmış hemen yanına oturmuştu.

Aslı yanıma oturduğunda kafasının allak bullak olduğunu gördüm. Etrafa garip garip bakıyordu. Sınıf neredeyse tamamen dolduğunda içeriye yaşlı gözlüklü biri girdi. Sanırım hoca buydu.

Tahtanın sol üst köşesinde Geometri yazıyordu. Oflayıp defterimi çıkardım. Hoca masasına oturmuş yoklama alıyordu. Bu sırada kapı gürültülü bir şekilde duvara çarptı. Bütün gözler kapının önündeki Bilgin, Can ve Eda'yla buluştu. Bilgin'in gözleri beni bulunca içten bir şekilde gülümsedi. Bende içten gülümsemeyi beceremediğimden sırıttım.

Bilgin bizim sıranın hemen yan tarafındaki en arka sıraya oturdu. Can ve Eda ise bizim önümüzdeki sıraya oturmuştu. Eda bize dönüp bana gülümsedi ve "Günaydın." Dedi.

Tek kaşımı kaldırarak Eda'yı süzdüm. O da rahatsız olmuş olacak ki önüne döndü. Sınıfta gözlerimi gezdirdiğimde Ateş dışında herkesin buraya baktığını gördüm. Herkese tek kaşımı kaldırarak baktığımda bir ordu gibi hepsi aynı anda önlerine dönmüştü. Bu hareketleri sırıtmamı sağlamıştı.

Hoca yerinden kalkıp tahtaya bir soru yazdı. Herkes oflayıp kendi aralarında bir şeyler mırıldanıyordu. "Lan çözemiyoruz yine soruyor bu soruları" Aslı'ya baktığımda bana sırıtıyordu. "Beste bu hocanın sorularını çözen olmamış şimdiye kadar. Adamda bi ego varmış anlatamam o yüzden soruları zor soruyormuş."

Adam sınıfta gözlerini gezdirdi. "Yok mu çözmek isteyen?" dediğinde kimse parmak kaldırmadı. Ben ayağa kalktığımda bütün gözler beni bulmuştu. Hocaya doğru yürüdüğümde adam beni alayla süzüyordu.